Mekanı Cennet olsun. Yakınlarına Allah sabırlar versin.
Saygı değer Kardeşlerim, Arkadaşlarım, Abilerim.. Hepinize öncelikle tek tek teşekkür etmek istiyorum.. Hepinizden Allah razı olsun.. Beni bi kardeş, bir arkadaş bildiğiniz için..
Uzun süre MT'de yoktum. Sadece Girip takip ediyordum ara ara..
Mezit ( MEVLÜT ) abiminde söylediği gibi 53 yaşındaki annem vefat etti....
Size bunu ve duygularımı anlatmak istiyorum ( Belki doğru, belki yanlış yapıyorum bilmiyorum bunu... ) Eğer içinizde veya tanıdıklarınızın arasında annesini sevmeyen, kavga eden var ise lütfen bu yazdıklarımı okuyun veya okutun... Biraz uzun olabilir, ama biraz olsun rahatlamak istiyorum, biraz olsun ağlamak istiyorum..
Perşembe sabahı saat 06.25 te uyandım, yatağımda oturuyordum. 2 dk sonra telefon çaldı ve arayan babamdı, ben annemle tartıştıklarını zannettim. Ara ara tartışırlardı, annem biraz rahatsızdı. Babam ablam eniştem ve yeğenimle ankaraya gelmemi annemin çok hasta olduğunu ve ankara hastanesine kaldırıldığını söyledi.. 2 Teyzemde bizde tatil yapıyorlardı.. 6 kişi hep beraber yola çıktık, teyzelerim haberi varmış annemin vefat ettiğinden. biz gidene kadar kimse bişey söylemedi. bende cihanbeyli de abimi aradığımda telefonu açan arkadaşından öğrendim. Ablam bilmediği için o cihanbeyli ile ankara arası bana 2 saat değil de 24 saat gibi geldi...
Annem her sabah saat 5.30 da kalkar babamın çayını hazırlardı. O gece annem babamdan nane limon istemiş, babama tarif etmiş ve babamda yapmış. Babam yatak odasında annemde salonda uzanıp yatmışlar, sabah babam uyandığında anneme seslenmiş fakat canım anam ses verememiş, babam nabzını kontrol edip ağzının önüne ayna tutmuş, bacakları soğuk fakat göğsü sıcakmış.. Ambulansı aramış, gelip kalp masajı yapmışlar fakat kurtulamamış... Ölüm Belgesinde ise SOLUNUM YETMEZLİĞİ yazıyordu..
Biz eve girdiğimizde babamın gözlerime bakıp söylediği ilk Kelime BAKAMADIM OĞLUM ANNENE, SAHİP ÇIKAMADIM oldu. O zaman anladım annemin bir daha beni dudağımın kenarından öpüp, gökoşum diye saçımı okşayamayacağını.
Ne kadar ilginç bir olay, aynı gün alışverişini yapıp, kocası ile beraber yemek için tatlı alan, komşularla oturup gülen annem artık yoktu..
Annem acaba nerde diye merak ediyordum hep, vefat ettiğini bildiğim halde acaba hala hastanede mi diye düşünüyordum. Karşıyaka mezarlığına yaklaştıkça gerçeği daha da çok anlıyordum... Hepimiz gözyaşı içinde gasilhane önünde bekliyorduk annemin yıkanmasını, yıkanmadan önce son kez görmeyi.. Korkuyordum acaba annem nasıl diye? İlk başta kendi kendime ben girmiycem dedim.. Ama şimdi düşünüyorum da girmseydim çok büyük acı yaşardım şimdi. ilk abim girdi önce ben daha kapının kenarında cesaretimi toplamaya çalışıyorum. Kolumda kim vardı hatırlamıyorum, beraber içeri girdik, Benim güzel anam bembeyaz kefene sarılı yatıyordu, yüzünü açmışlardı, ablam sağ tarafında ben sol tarafındaydım..
Ablam TEYZE BAK ANNEM GÜLÜYOR dedi.. Hemen sarıldım anama, soğuktu ama soğukluğunu hissetmiyordum bile.. Yüzüne baktım sanki tebessüm eder gibiydi. Rahatım ben der gibiydi. Yanağına öpücük kondurdum, annemin beni öptüğü gibi hemen bitane de dudağının kenarına öpücük kondurdum. beni çektiler ordan, ama son bi kez daha öpmek istedim. saçlarını okşayarak. Alnından öptüm kokusunu içime çekmek istiyodum ama annem kokmuyordu.. Dudaklarım buz kesilmişti. Annem çok soğuktu, sarıldım iyice Anama. Kim beni ordan aldı bilmiyorum.. Yıkanacağı zaman çıktık ordan. Annemin cenaze arabasına abim oturdu. bizden önce gitmişlerdi mezara. Bizi bekliyorlardı defnetmek için.. Tabutun kapağı açılıp orda yatan anamı görünce koluma birisi girdi, beni tuttu. Annenin karşısında dik dur dedi. Annemi mezara en çok sevdiği amcasının oğlu koydu, ilk önce babam bir avuç toprak alıp yavaşça bıraktı, abim avcuna aldı toprağı ve sertçe bıraktı, o anda abime içimden neden sert atıyosun diye kızdım, parmaklarımın ucu ile aldım toprağı yavaşça bıraktım anamın üzerine, kapağı kapatınca ilk babam küreği aldı eline, sıra bana geldiğinde vermedi kimseye atabildiğim kadar attım..
Artık biraz daha rahattım, annemin yattığı yeri biliyordum.
Şimdi özlüyorum annemi, herşeyini her yaptığını,
Tek tek saymaya kalksam saatler sürer anamın güzelliklerini..
Mutlaka içinizde Annesi daha önceden vefat eden vardır.. ALLAH rahmet eylesin... Nur içinde Yatsınlar. Mekanları cennet olsun...
Annesi hala sağ olanlar annelerini asla ama asla üzmesinler, Vefat ettiklerinde niye böyle yaptım diyecekleri kötü şeyler olmasın.. Sanki yarın anneleri vefat edecekmiş gibi, öpüp koklasınlar. o şekilde iyi davransınlar,sevdikleri istedikleri herşeyi yapsınlar ki ilerde içi rahat oluyor insanın...
Bunları yazmamın sebebi içimi rahatlatmak, anlatamadıklarımı anlatmak....
Hepinizden tekrar tekrar ALLAH (C.C.) razı olsun
Gökhanım.
Duygularını çok güzel ifade etmişsin.
Bunun ne demek olduğunu çok iyi bilirim, çünkü bende uzun yıllar önce babamı kaybettim.
Annenin mekanı cennet melekler dostu olsun.
Sizlerin ömrü uzun, bahtınız açık olsun canım kardeşim...
Hepinizden Allah razı Olsun
Sinan abi ifade edebildiğim kadar ifade etmek istedim duygularımı.. benim yaşadığım bu acıyı daha önce yaşayanların da ALLAH yardımcısı olsun, ALLAH sabır versin..
Yaşamayanlara da ALLAH'ım dayanma gücü versin..
Ben asla dayanamam diyordum, Ama insan öyle bir dayanıyor ki, kendisi bile hayret ediyor.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
