merhaba,
2 sene evvel bu siteye "iyi bi artçı nasıl olunur" diyerek söze başlamıştım.
eski nickimi hatırlamıyorum.
destek vermiş korkumu atlatmamı sağlamıştınız.
aradan zaman geçti ve çok sık olmasa da rüzgarı öndekine yükleyip arkada motorun keyfini çıkardım.
dün akşam boğaz köprüsünü rahvan geçerken (yorgunluktan ve yüksek volümlü müzikten sağır) "ne güzel şehir ve hayat ne güzel" dedirtti bana şu güzel araç.
gittiğimiz yerde "içmiyorum bu akşam artçıyım" demek..
öndekine güvenip hayatını emanet etmek..
siz bir artçının duygularını anlayabilir misiniz hı?
sorarım size..en Türk filmi sesimle..
bu vesile ile özlemişim bu siteyi..tekrar merhaba.
not:bu pazar rivaya gelecektik hazırlanmıştık ruhen ama öğrendik ki Okan'a misafirliğe gidiyormuşsunuz..hay bin acılı köfte