Allah rahmet eylesin!
Barış kardeşime öncelikle Allahtan Rahmet kederli ailesine de sabırlar dilerim. Kaç kez gittim Marmaris'e ancak Barış'ı görmek bir türlü nasip olmadı. Geçenlerde Murat ( Wallace ) ile görüştüm ve acı haberi ondan öğrendim. Yaradan toprağını bol mekanını Cennet eyler inşallah.
Arkadaşlar bu yaptığınız için teşekkür ederim. O kadar duygulandım ki. Zaman geçiyor ama acı azalmıyor. Sadece üstüne yavaş yavaş bir perde iniyor. Yengemi (eşini) ve anne babamı düşünemiyorum. Ben hala yarı deli gibiyim. Tepkilerim anormal, onlar kim bilir kendi içinde ne yaşıyordur. Bu sayfayı sık sık açıp okuyorum. Aslan abimle daha bir gurur duyuyorum sanki. Belki size saçma gibi geliyor ama diyorum ki adam cidden adammış yaa, bu kadar mı seveni olur bir insanın. Bizim için zaten o mükemmel biriydi ama ben burada ya da başka yerde hakkında yazılanları okudukça çok mutlu oluyorum. Bu gurup ismi için de teşekkür ederim.
Biliyorum ki, Barış bunu okumayacak. Ama içimde öyle yoğun bir duygu yoğunluğu var ki, yazamadan edemedim.
Sevgili Kardeşim,
Aramızdan ayrıldığından beri bu ilk Bayram. Bunca sene boyunca hiç sektirmeden her Bayramın ilk gününde beni arar Bayramımı kutlardın.
Seninle konuşurken benim de yüzümde bir gülümseme ve neşe oluşurdu.
Bu Bayram yoksun. Başkaları aradı ama sen arayamadın, gülümseme ve neşe yerini bir kaç damla göz yaşına bıraktı...
Nur içinde yat, güzel dostum benim. Yaşadığım sürece hep kalbimde kalacaksın.
marmaristen cok sevdigim bir abimdi. kendisini ve kardeşi bora abiyi cok cok iyi tanırım . bilgisayarlarını ben yapardım hatta.
BARIŞ ŞUŞUT ve kardeşi BORA ŞUŞUT Tanıdıgım en iyi in tatlı insanlardandır .1 senedir marmaristen ayrıyım . eşimden bosanınca maddi acıdan çökünce terkettim marmaris'i . bu sekişde bir ölüm inanın bana yakıstıramadım . taktiri ilahihalen ondan aldıgım depo cantası bile bende. ve bu dakikadan itibaren kullanmıyorum artık. mekanın cennet olsun. barış abim . senden bana hatıra kolumdaki dovme olacak.... saygılar TÜRKER ....
Bu akşam, birden bire seni hatırladım sevgili kardeşim. Sanki yıllar geçmiş te ayrılalı, birden bir hatıra hatırlatmış gibi seni...
Oysa daha bir sene bile dolmadı.
Ah be Barış, ah be...
Abi sana bir şey diyeyim mi? Böyle bırakıp gitmen olmadı. Huzur içinde yat.
Kaç gündür konuya girip bir şeyler okuyorum, gözlerim doluyor, hüzünleniyorum... Bir şeyler yazasım geliyor, başlayıp başlayıp siliyorum...
Hala zaman geçmiyor, hala kabul edemiyorum abi... Aylarca, yıllarca konuşmasak bile bir sonraki telefonun ilk kelimesinden itibaren sanki daha dün görüşmüşüzcesine samimiyet geleceğini bilirken; şimdi ay geçmesi, yıl geçmesi, ve arayamamak, arayınca ulaşamayacağını bilmek çok zor geliyor...
Zamanında farketmediğim, o kadar çok iz bırakmışsın ki hayatta...
Huzur içinde ol...
Allah rahmet eylesin, forumda seveni çokmuş, güzel bir insanmış belli ki. Eşimin abisi de mideyi zımbalattırarak küçülttürdü, şu an için sadece neredeyse mide borusu ile besleniyor. Kilosu yarı yarıya düştü. ( 140 - 70 ) Ancak üzerinden 1 yıldan fazla geçmesine rağmen hala iyi diyemem. Sürekli el üstünde tutulması gerekiyor, sürekli bir halsizlik, uyku hali. Gerçekten yapılacak iş değil. İnsan 2 tek köfte ile doyar mı yahu. Sürekli 2 saatte bir yemek yemek zorunda olmak ta cabası. Tekrar Allah rahmet eylesin.
Acınızı hatırlatmak istemezdim ama başlığı görünce yazmadan edemedim. Uzun zamandır motosikletten ve buradan kopuğum, bir çok şeyi yeni görüyorum.
BBRR diye aklımda kalmış, MT'nin efsane isimlerinden biriydi. Mekanı cennet olsun.
Geç de olsa yakınlarına, MT'ye ve tüm sevenlerine baş sağlığı dilerim.
Güzel kardeşim. Seni hiç unutmayacağım. Nur içinde yat!
Önemli olan, sadece yazarken veya konuşurken değil, hergün hayatı yaşarken adam olabilmektir.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
Barış Şuşut adlı üyeden alıntı
