Öncelikle şunu söylemeliyim ki,kendinize ait düzenli bir geliriniz yoksa(maddi açıdan) babaları ikna etmek çok zor iş.Özellikle 20'li yaşlarda,yani henüz evlenmemiş olup aileyle yaşarken,öğrenci vs. olup yemeyerek içmeyerek para biriktirip motor almak mı
- Baba ben scooter almak istiyorum...
- Ne yapacaksın scooter'ı.
- Binip gezeceğim baba,hem herkeste var sen de görüyorsun.Büyük motor olmadığı için tehlikesi de yok...
- Bir yürü git oğlum gebereceksin(Tabiki sinirle söylüyor) kapının önünde araba var,istediğin zaman bin git işte...
- Ama baba ben scooter...
- Tamam kes...Haberleri hiç izlemiyor musun?Hergün kaç insan evladı ölüyor bu motor belasından...
- Ama baba ben full koruma giyeceğim.Bir şey olmaz...
- Ulan üstünden tır geçse ne olacak dang...lak...Üzerine beton mu döktürüp gezeceksin...
Babamla motor konusundaki ilk muhabbettim tam tamına böyleydi...Ve bir çılgınlık edip ufak hippi scooterım olan 125 zn mi aldım(Aileden gizli saklı kimseye tavsiye etmiyorum).Babam hiçbir şey demedi.Abartmıyorum benimle konuşmaya başladığında motorun rodaj süresi dolmak üzereydi
Sonra bir gün dedem için acil ilaç almamız gerekti.Ve arabamızda arızadan dolayı servisteydi.Fazla uzatmayayım,babam hayatında ilk kez artçı olarak ufak hippi motoruma bindi ve gecenin bir vakti nöbetçi eczanenin yolunu tuttuk.İlacı dedeme yetiştirdik.Ertesi gün uyandığımda motor yerinde yoktu,aha dedim motoru çalmışlar,o anı bir ben bilirim
Meğer babam kaskı takıp motora binmeye gitmiş
Sonrası hemen A2 ehliyetini aldı.Ha motora biniyor mu derseniz,arada sırada.Ama bütün ön yargıları kırıldı.Hatta beraber motor modeli bile seçiyoruz.Ben gt 250 r istiyorum,oğlum daha mütevazi bir şey seç benim yaşıma gitmez diyor
İnşallah herkesin başına benim başıma gelen şey gelir.Çünkü anne ve baba öylesine kutsal varlıklar ki,asla üzmemek gerek.Herkes memnun olsun.Hem babalar,hem de biz...