geçmiş olsun...zor bir durum...Allah daha beterinden korusun...
geçmiş olsun...zor bir durum...Allah daha beterinden korusun...
Gerçekler acıdır/Metehandro acıtır//Pinokyo/BMX/Star103/Cobra105/Dt125/İnnova125/Lıberty200/Ybr125/CBF150/PCX/Activa/Inazuma/NC700S/750S/750 X/750SDCT
(1992/2020) Köftestar&Pandastar&Banstar
Geçmiş olsun..
Geçen hafta bende kaza yaptım.Hemen internette satışa çıkarttım binmedim bir kaç gün.2-3 talip çıktı ama gönlüm satmaya razı olmadı kaldırdım dün ilanı.Yinede sen bilirsin hayırlısı olsun motor bu.Bugun satarsın yarın yine alırsın cana birşey olmasın yeterki.
geçmiş olsun acil şifalar diliyorum motoru bir süre beklemede bırak en iyisi bu olacaktır.
Çok geçmiş olsun üzücü bi durum
Galiba sizin güveninizi en çok sarsan kask olmasına rağmen bu tarz bi yaralanma yaşamanız..
Eğer motor sevgisi içinizde biraz da olsa kaldıysa ilerleyen zamanlarda maddi imkanlar elverdiğince yeni bi motorla,en kaliteli korumalarla tekrar devam edin.
geçmiş olsun hevesin kırılmış zamanla düzelirdi aslında
Çok geçmiş olsun arkadaşım..
Özer ve jack hammer harika yazmış..Bunlar motosiklet sürücüsü için olağan şeyler ya da en azından olağan şeyler olmalı..
Felç, organ kaybı veya ölümden gayrı ben de motoru bırakmam gibime geliyor..
Ama, şu, kask var iken dahi diş kırılması ve dudak patlaması olayını ben de çok merak ediyorum açıkçası..Kazanın oluş şekli hakkında, kaskın markası ve tipi hakkında bilgileri öğrenebilseydik faydalı olurdun motorcu arkadaşlarına..
Tekrardan geçmiş olsun..
Geçmiş olsun olmasına da öyle motoru yakmak falan olmaz. Sonucunda motoru rezil edende vezir edende kullanıcısıdır. O üzerine düşen görevi yapıyor sadece. Ha motordan kaynaklanan teknik bir sorun varsa tabi öfkelenmek yerine yine soğukkanlı yaklaşıp sorunun nereden kaynaklandığını iyice bir analiz etmek lazım.
Eğer gerçek bir kullanıcıysan motor sayfası öyle kolay kolay kapanmaz. Kapanan tek şey yaralar olur. Derler ya kavgalar evliliğin tuzu bibeberi. İşte o yaralar da motorcunun tuzu biberi. Ayrıca yaralar tecrübe göstergesidir, olumlu yaklaşalım.
Tekrar büyük geçmiş olsun, fevri kararlar vermemen dileğiyle.
''hatırlamak üzere yola koyulmadan önce sahip olmadıkları bir anının izini sürmek..''
W.S.Merwin
Önce geçmiş olsun.
Unutma ki "Kaza yapmayacak motorcu yoktur, henüz kaza yapmamış motorcu vardır"
Bir kaza yüzünden motor bırakılmaz, zaten fazla hasar olduğunu da zannetmiyorum.
Mazgala ya yanlış açıyla giedin yada mazgalın üzerinden geçerken aniden gaz açtın.Önemli olan, bir hayat dersi aldın.Tekrar motora binince daha dikkatli, daha yavaş ve daha bilinçli olarak kullanırsın.
Tekrar geçmiş olsun.
Geçmiş olsun, hemen kestrip atma bence, zamana bırak olacağı varmış de
ama motorunu bırakma
Ben jack'in kalın bağırsağıyım..
çok geçmiş olsun
motosiklete binipte kaza yapmamak olağan dışı desem yeridir,ben kaç sefer kaza yaptığımı unuttum desem yeridir ama Allah kötü kazalardan korusun bizleri.mesela en son bacak liflerim kopmuştu çelik korse ile yine motosiklete bindim
Hızlı bir Rider olmak için hızlı bir motor yetmez! o hızı yapabilecek (g..) yürek te lazım.. GHOST RİDER
sanırım benden bahsediyor
ve iyi de ediyor
http://www.motosiklet.net/forum/tazi...ak-alcida.html
http://www.motosiklet.net/forum/moto...z-yirttim.html
http://www.motosiklet.net/forum/moto...urusmeler.html
ama yine de;
Kaza yapmıştım…
tarih 06/07/08… çalıştığım hastaneye gittim… ilk duyduğum sözler şunlardı;
Belliydi kaza yapacağın… biz sana dedik abi, motor tehlikelidir diye…. Motora binilir mi artık…. Eh artık bırakırsın motorculuğu…. Haa bir de şu cümle vardı; geçmiş olsun…. Cana geleceğine mala gelsin….
Göğsümde sımsıkı bir acı, nefes alamıyordum yine, kaburgalarım isyanlarda, cevap verecem ama polis tutanağıyla ilgileniyorum. Gözümün ucuyla rontgen filmlerimi değerlendiren doktorlara bakıyorum…. Sağ alt karın bölgemde de bir sancı var…. Hele kaburgaları bi öğrenelim de onu da konuşucam…. Bekliyorum, hele bana biri neren ağrıyor desin… diyecem ki, göğsüm ağrıyor, sağ alt batında gittikçe büyüyen içten bir sancım var. Bir de yüreğimde bir acı var kiii, motosikletim….. o benim canımdan öte değil ama canımın bir parçası işte….
Evet cevap bu; ben bildim bileli motosiklet üstündeyim. Çok iyi bir sürücü değilim artık, artık isyan eder gibi kullanıyorum motosikleti. Umursamıyorum yolun bozukluğunu, gitmek istiyorum bir yerlere…. Bırakmak nere motorculuğu… siz arabayla kaza yapınca, bir daha arabaya binmiyor musunuz…. Cana geleceğine elbette mala gelsin, çalışır yaparım yenisini ama motorculuktan vazgeçmem!!!
02/08/2008 motosikletimi alacam tamirden, sabırsızım. İşyerime sırt çantamla gittim, içinde kask var, eldivenlerim var, zırhım var…. Görenlerden tipik soru “uslanmadın mı” yahu “sevmekten usanır mı insan, sevgilinizden ayrıldınız diye bir daha sevmediniz mi hiç?” benimkisi boş laf, hadım doğmuş adamlara evlat sevgisini tarif ediyorum işte
Neyse zaman ikindi oldu, ben motosikletimi aldım tamirden, içimde belli etmediğim bir korku var, kimseyle paylaşmadığım, kendi içimde verdiğim bir savaş. Evet 18-25 yaşlar arasında pek çok kaza yaptım veya atlattım ama umursamadım o delikan damarlarımdayken ama uzun zaman oldu ölümle böyle sarmaş dolaş öpüşmeyeli, neyse ki ayrılık öpücüğüymüş bu, öpüştük ve ayrıldık bir kez daha ölümle. Belki de terliydim de kayıverdim avuçlarından onun. Sırılsıklam bir ter; aşktan olma…. Evet motosikletim önümdeydi…. Ve işte hikayenin belki başladığı yer, belki de tam can alıcı noktası!!!
Çıktım üstüne, acemi bir çocuğum sanki, kontağı yerleştirdim ve marş… işte “her şeye rağmen” yaptıran, sevdiren o ses… bacaklarımın arasındaki titreşim…. Evet bunlar tanıdık şeyler ama direksiyon yükselmiş mi ne? Aynalar bir garip…. Ön fren çok gevşek sanki, arka freni deniyorum…. Orantısız…. Bu motor benim değil diyecek oluyorum neredeyse ve kaskımın vizörünü indirdiğimde tık! 1. vites ve hiçbir şeye değişilmeyecek mutluluklardan biri ve ben bu mutluluğu yaşamak istiyorum, yaşamak istiyorum ve debriyajı hafif bırak,,, gaz ver!evet bu!!! Unutmamışsın oğlum Yürekçe!!! Evet bu….. arka tekerde balans mı var? Yaww özlemişim bu rüzgarı da ha… kaskımın vizöründe bi çizik varmış, kazadan olmalı.. boşver kazayı, zaten çok güvenmeye başlamıştın kendine oğlum sen, 2. vites…. Yavaş ol düşeceksin yine… olsun kalkarım… vites 3! Daha yeni kalktın yataktan, kazayı yeni atlattın, bir daha düşersen var yaa….. ne düşecem lan, gidiyoz işte vites 4 ve az ilerde kırmızı yandı, beklemelisin… ne yapıyorduk hep, kırmızıda aynaları kontrol edip öyle yavaşlıyorduk ve mümkünse iki araba arasına girip bekliyorduk di mi… öyle yaptım zaten… sarı yandı, yeşil… tüh, heyecandan vites düşürmemişim… tık,tık,tık… bas gaza, tak vitesi… devam et olum, kaybolmamış içindeki motorize çocuk….
Çektim sahile motoru, yaktım sigaramı…. Düşündüm… hem de çoook fazla düşündüm. Bir sigara içimi kadar ve dedim ki kendime; bak oğlum Yürekçe, aha Akdeniz, aha yol, aha motor. Sen bunların hepsine sahipsin, gördün bak, unutmamışsın bu aşkta nasıl sevişileceğini, evet bak nasıl titriyor ellerin. Yaptığın kaza büyük, evdekiler çok üzüldü, zaten yaptığın masrafı 3-5 ayda zor çıkartıp kendine gelirsin… ama yok korka korka yaşayarak inine çekileceksen bu yürek boşuna taşımız seni, beynin her gece boşuna tekrarlamış motosiklet kullanmayı, ellerin değil miydi ben hazırım diyen? Sen son hafta motosiklete tekrar binecem diye hamlığını atmak için bu sıcakta günde 3-5 kilometre yürümedin mi? Evet bunların hepsi senin şu anda yeniden o kontağı çeviresin diyeydi… korkma!!! Bu son olmayacak, korkunun da sonu yok… o zaman sen de kendindeki sonu olmayanı, sevgiyi yüklen ve bin motosiklete…
Yeniden bindim motoruma, saymadım vitesleri, yadırgamadım aynayı, ışık her zamanki kırmızı ışık, kalkışım her zamanki yeşil kalkışı….
Eve geldim, google earth web sayfasına girdim ve istikameti çizdim, bundan önce aldığım kararla tek başıma… artık, hep tek, tam tek…. Sabah uyanacağım, kahvaltımdan sonra fren ve aynaları ayarlayıp doğru benzinciye oradan da otobana, istikamet Adana’ya doğru, benzinim kadar gideceğim ve akşam biliyorum ki, çok sevdiğim o eskiden beri koynumda taşımaktan mutluluk duyduğum o yol yorgunluğumu her neredeyse alıp evime yetirip yatağımda aynı yastığa baş koyarak uyutacağım….
İşin özü şudur arkadaşlar; hangi çocuk düşerse düşsün nasıl kalkıp yine ısrarla yürümeye çalışıyorsa, hangi kuş kanadı kırıldığı halde uçmak için çırpınıyorsa, hangi motosikletçi kazadan sonra yeniden motosikletine biniyorsa bilinsin ki; bunlar bir şeylere kafa tutmak değil, kafa tutan bir şeylere karşı yenilgiyi kabullenmemektir…. Yeter ki içinizdeki inancı, öğrendiğiniz tecrübeleri ve yaşayacağımız güzellikleri bir bardak çay gibi yüreğimizde, bilincimizde demleyip öyle koyalım hayatımızın sofrasına. İşte o zaman bizi biz yapan şeyin ne olduğunu bilebiliriz. Bu kimi için motosiklet kullanmak, kimi için bir uçurtma uçurmak, kimisi için sevgilisine sevgisini ilan etmek olsun… ama her ne olursa olsun,
HER ŞEY YÜREKÇE OLSUN….
YÜREKÇEKALIN…
YÜREKÇE!!!
Kaynak: http://www.motosiklet.net/forum/moto...#ixzz1AxeGgyQ5
KALMAK KADAR ESKİ, GİTMEK KADAR YENİ OLMAYANDIR ÖZLEMEK!
BEDDUALARI DENEDİM, HİÇ BİR İŞE YARAMIYOR!!!
KEŞKE, KÜFÜRLERE DE DUADAKİ GİBİ, "AMİN" BENZERİ BİR ŞEY DİYEBİLSEK....
Geçmiş olsun. Acil şifalar diliyorum.
Super8'i de yeni almıştınız galiba.
Hayırlısı olsun.
Atın iyisi alayda,kabın iyisi kalayda belli olur.
KALMAK KADAR ESKİ, GİTMEK KADAR YENİ OLMAYANDIR ÖZLEMEK!
BEDDUALARI DENEDİM, HİÇ BİR İŞE YARAMIYOR!!!
KEŞKE, KÜFÜRLERE DE DUADAKİ GİBİ, "AMİN" BENZERİ BİR ŞEY DİYEBİLSEK....
geçmiş olsun sağlığın yerindeyse başka birşey yoksa giden iki dişe iki üç sıyrığa şükretmek lazım
Dostlar arkadaşa boşuna dil döküyorsunuz
Bence şu an kendisi için en iyi olanı yapıyor. Morali o kadar bozulmuş ki bu mesajından sonra foruma bile girmiyor. Motosiklet var çünkü burada
Ben 15 yaşlarındayken moped ile öyle bir kaza yapmıştım ki yaklaşık 15 gün evde sargılar içinde yatmıştım. Sağ omuzumda hala o kazanın izi vardır. Yaş 44 oldu hala motor tepesindeyim.
Arkadaşta motorcu ruhu (şimdilik) yok ve o ruh kendisinde olgunlaşacağa (şimdilik) benzemiyor. Bu bir eksiklik değildir. Herkes manyak olamaz. Veya herkes bir başka çeşit manyaktır. Bizimki de bu, biz bu tür manyaklarız. Düşer kalkar ama her halükarda devam ederiz, yeri gelir kanayan yaralarımızdan önce motorlarımıza bakarız. Bizim için doğal olan bu durum başkaları için korkunç ve anlaşılamaz olabilir.
Bu arkadaşımızın yaptığını daha önce de yapanlar oldu bu forumda. İyi yaptılar, karışmayalım Psikolojik olarak motorculuğa hazır değillermiş, kimbilir belki içlerinde bu aletleri oyuncak sananlar bile vardı. Şimdilik uzak olsunlar, zamanla ne yapacakları gene belli olmaz.
Şu günlerde yaşadıkları belki onları ileride bizlerden iyi motorcu yapacak, belki de ömürlerinin sonuna kadar bir daha motosikletin adını bile anmayacaklar. Kendileri için ne hayırlıysa o olsun, boşverin
haklısın abi, ben kendisini "motorcu" olarak düşünmüştüm.
ancak bu topiği okuyanlar, neden yüksek cc ile başlanmaz sorusuna da cevap olarak algılasınlar bence.
125cc scooter ile yapılmış bir kazada, korumalıklı halde dahi bu hasar var iken bir de yüksek cc ile olabilecekleri hesaplamak gerekir
KALMAK KADAR ESKİ, GİTMEK KADAR YENİ OLMAYANDIR ÖZLEMEK!
BEDDUALARI DENEDİM, HİÇ BİR İŞE YARAMIYOR!!!
KEŞKE, KÜFÜRLERE DE DUADAKİ GİBİ, "AMİN" BENZERİ BİR ŞEY DİYEBİLSEK....
abi hemen motora küsme ya 1 ay önce 60 70 km gibi bi hızla giderken arka firen teli çıktığı için virajda düştüm 10 metre kadar sürüklendim yanımda kimse yok allahta orda çeşme varmış gözlerim karardı yuzumü yıkamasam bayılcektim heralde.sora kafama atleti sardım motoru kaldırdım calıştı bindim hemen hastaneye gittim hastane de bana 10km uzaklıktaydı.anlıma 3 dikiş attılar saçların arasında,ceneme 1 tane, kolumada 2 tane dikiş attılar daha yuzukler felen vardı.AMA ŞİMDİ İYİYİM.
Ama hastahaneye nasıl gittim bilmiyom wallaa
Geçmiş olsun. İyi olan tarafı fazla bir zarar görmeden kazayı atlatman. Bu travmayı belirli bir zaman sonra atlatırsın. İkiteker hastalığı öyle bir şey ki kötü olayları çabuk unutursun.
Bende pek iyi bir başlangıç yapmamıştım. İkitekere başlangıcı kaza ile yapmıştım. Yanlış hatırlamıyorsan 1974 yılıydı. Arkadaşlarla okuldan kaçıp motosiklet(mobilet) kiralamaya gitmiştik. İlk defa bindiğim mobilet perte yakın hasar almıştı. Bacağımdaki yaranın izi hala duruyor. Motosikletin sahibi hasarı ödemem için uzun süre peşime adam takmıştı. Olayı ailemden uzun süre saklamıştım. Benim için oldukça sıkıntılı bir başlangıç olmuştu. Şimdi orta yaşı da geçmiş olmama rağmen ikitekere binmeye devam ediyorum.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)