Hepimizin sevdası, hepimizin tutkusu aynı! Motosikletlerimiz. İlk aldığımda 6aya sığdırğım 10.000 km ve yazın 2 aya sığdırdığım 3bin km nin beni ona ne kadar bağladığını şimdi daha iyi anlıyorum... Yaklaşık 1 aydır, motorumla ne ilgilendim ne de üstüne binip keyif aldığım ve alacağım o kmlere yenisini ekleyebildim. Evet; hergün biryerlere gitmek için üstündeyim ama ruhsuz biner olmuşum. Montumu, kaskımı,eldivenlerimi eskisi gibi heyecanla kuşanmadığımı farkettim az önce... Şu sıralar devam eden ve 3 hafta devam edicek olan vizelerde bu aranın uzaması için sanırım en sinir bozucu şey... Yaptığım her kmnin okadar önemi vardı ki hepsi dün gibi aklımda, şu son ay hariç...Dün kendimi yakaladım az daha normal kurşunsuz koyuyodu adam, son anda 97 diyebildim. Evet o skutır, o tam bir dağ keçisi, tam bir sokak savaşçısı ama son bir ayda benimle birlikte sanki oda ruhunu kaybetti...
özür dilerim keçim...
