sentez adlı üyeden alıntı
haklısınız da insanın motoru yoksa ve özeniyorsa arkadaşları da sürekli etrafında dolanıyorsa istemeden duramıyorsun..
ben bir kaç kez aldım arkadaşlardan gerçi scooter filandı ve sadece 300-400 m gidip döndüm geldim, sonra kuzeninkini almıştım Bartında o da vermemeye çalıştı ama utandı verdi, bende öyle bir heyecan varki vermese kaçırıcam, tamda zaten chopperları kullanmak nasıl bişeydir keyifli midir diye düşünürdüm hep.. görüntüsü ile hep chopper dı hayalim, kuzenin ki de çin malı adi bişey 150cc.. ama resmen beni chopperdan soğuttu, eşek ölüsü gibi, dönmesi dert durması kalkması dert, motordan soğudum yaw, bumuymuş motor dedim motor hayallerimi de yok etti biraz.. heyecandan biraz turladım hemde amasra nın yollarında köylere gidip geldim, ilk kez choppera bindim ve anayollarda gezindim.. öncesinde bir iki kez scooter kullanmıştım, yetenekli sayılıırm yani.. neyse birkaç kez yatırdım motoru tabi, çok ağır alışmışım bisiklet gibi sanıyorum hemen şuradan döneyim diye uğraşırken motor dönmüyor çok geniş alan lazım dönmesi için ve düz alan lazım yokuştada kalkamadım yine yatırdım.. debelendim biraz ya neyse bir iki saat deneyimim oldu.. beni biraz motorlarla ilgili hayal kırıklığına uğratmıştı ya neyse aradan bir yıl geçti tekrar sardı motor aşkı ve başlangıç için keeway düşünüyorum umarım kuzenin ki gibi değildir, kullanması keyiflidir. görünüşü çok hoş, pratik, küçük görünüyor yani..
ve şimdi daha almadan bende düşünüyorum, bütün kuzenler, görenler filan isteyecek biliyorum, ben nasıl istediysem çok kolay kullanırım dediysem herkes öyle sanacak ve kırmadan vermemek için bin bir bahane uydurmak ikna etmeye çalışmak gerekecek..
bu hep böyle, motoru olmayanın ve isteyenin gözü kalır, olan sakınır haklı olarak dengeyi kurmak insan mühendisliğidir..