ben de kendi başımdan geçen bir olayı anlatayım, motorla ilgili değil ama, yine de ibretlik bir hikaye olduğunu düşünüyorum:
2007 yılının mayıs ayında üniversitenin son günleri, havalar ısınmış, heryer cıvıl cıvıldı.Bahar şenlikleri başlamıştı ve kampüs içerisinde herşey son derece güzeldi.O gün kampüse bahar şenlikleri çerçevesinde trambolin kurmuşlardı.Herkes güle oynaya zıplayıp eğleniyordu. Biz de arkadaşlarla gittik, ben başlarda pek istemiyordum, fakat sonradan arkadaşların ısrarlarını kıramayıp, trambolinde zıplamaya karar verdim.Fakat bu hayatımın hatasıydı
Birkaç kez zıplayıp, iyice alıştıktan sonra, daha yukarılara zıplamaya başladım.Ve bir süre sonra biraz dengesiz zıpladığımdan, havada ters dönüp, yaylara ensemin üstüne düştüm.Tabii yay bir yere kadar esnedi ve esneme bitince vücudumun bütün ağırlığı omurgama bindi,vücudum 2ye katlandı.O an boynum kırılacak zannettim, boynumdan belime kadar tüm omurlarımın kütlediğini hissettim.( yaklaşık 1sn lik durum, fakat bana çok çok uzun gibi geldi) Ardından düzelebildiğimde nefes alamadığımı farkettim.Ayağa kalkmaya çalıştım, fakat doğrulduğum anda sanki sırtıma bıçak saplanmış gibi bir ağrıyla tekrar yere kapandım.
Yaklaşık 1dk kadar nefes alamadım, tabii herkes başıma koştu ne oldu diye, bir süre dinlendikten sonra( biraz da rezil olmanın verdiği gazla) kendimi sıkıp, ayağa kalktım ve bir bankta dinlenmeye karar verdim.Sanırım olayın sıcaklığıyla çok aşırı bir ağrı hissetmiyordum.Biraz dinlenirsem acımın geçeceğini düşünüyordum, fakat bekledikçe ağrım daha da artmaya başladı.Göğsümün içinde 2 yumruk şeklinde ciğerlerimi hissedebiliyordum, taş gibi olmuşlardı.Artık ciğerlerimde durumun ciddi olabileceğini anlamıştım ve hastaneye gitmeye karar verdim.
Minibüse binip, en yakın hastanenin acil servisine gittim, röntgen, tomografi derken sonuçta hayatımın en kötü haberini aldım.Çünkü olay sırasında omurgamdan
3 omur kırılmıştı.Ve ben omurgamda kırık olduğu halde kalkıp yürümüş, hatta minibüsle sallana sallana hastaneye gelmiştim.Fakat yine de çok ama çok şanslıydım.Çünkü bu kırıklara, kalkıp yürümeme rağmen omur iliğim zarar görmemişti. Hemen hastaneye yatırıldım ve eziyet dolu günler başladı.
Olayın sıcaklığı geçince ağrılarımı çift yapılan ağrı kesici iğneler bile kesemedi.Adeta yatağı tırmalıyordum acıdan, ayağa kalkmak kesinlikle yasak, tuvalete gitmek yasak, yatakta dönmek yasak vs. bir sürü eziyet. Ardından da 3 ay boyunca sırtımda çelik korse ile robot gibi dolaştım( hatta arkadaşlar lakabımı asimo koymuşlardı
) Bir sürü ilaç, kalsiyum vs. derken 3 aylık eziyetim sona erdi ve korseyi çıkardım.Ondan sonra da sırt kaslarım tamamen bittiğinden dolayı bir sürü ağrılı, acılı egzersiz yaptıktan sonra ( yaklaşık 1 yıl) çok şükür şu an gayet iyiyim ve motoruma rahatça binebiliyorum.(zaman zaman boyun ve sırt ağrıları çeksem de, halime binlerce kez şükrediyorum)
Kısaca özetlemek gerekirse, siz siz olun çok basit gibi görünen şeylerde bile çok dikkatli olun.Çünkü bu şeyler hayatınızın geri kalanını karartmaya neden olabilir.Ben şansım sayesinde kalıcı bir hasar almadan atlattım, fakat hala ne zaman tekerlekli sandalyede birini görsem, dayanamam ağlarım ve halime binlerce kez şükrederim.