sene 93-94,bundan 2 ay önce rahmetli olan bi arkadaşımın 76 model bi peugeot mobileti vardı,o zamanlar izmir karşıyaka sokaklarında gazlardık beraber,bana bi tur verdi,o gün bu gündür motor bağımlısı oldum,1 hafta binmesem acaip özlüyorum şu an motoru...tabi araba kazasında kaybettiğim çocukluk arkadaşımı da...
Racing motorcular ivmelenirken veya etrafta gaza boşta (debriyajdayken) "vrnn vrrnnn" diye basıp durmasalardı bu istek oluşmazdı. Şimdi bu racingcilerin seslerini kaydetmeyi ve uyumakta zorluk çekersem ninni olarak dinlemeyi düşünüyorum.
Racing sesi beni nirvanaya erdiriyor. Hala caddeden ne zaman bir motor geçse cama Garfield gibi yapışırım.
benim motor tutkum 10 yıl önce arka apartmanımıza motorccu komşumuzun taşınmasıyla başladı onun motoruyla saatlerce ilgilenmesi motorunu aileden biri gibi görmesi beni bu sevdasına yönlendirdi
1978 senesinde ilk moblyette siyah motorsikletle büyük heyecenla başladığım bu zevkimi hala yitirmedim.İlk kazamıda o motorla inadına üstüme gelip kaçamadığım elektrik direği il eyapmıştım.Anladım ki direksiyonlada kurtaramıyor bazı çekimleri.Fena öpmüştü direk.
Herkese kazasız ve gönlündeki aslanla güzel seyahatler dilerim.
Yaklaşık 20 sene vardır herhalde yaz tatillerinde güneye giderken arabanın arakasına bakardım sürekli. O ışık demetinin arabamıza yetişmesini ve üzerindeki sürücünün ve artçının rüzgarı göğüslemiş şekilde özgürce gidişlerini: İlk böyle başladı, motorlu turistleri gördüğüm zaman kendimi kaybetmeye başladım,
yatırdım, hep çıkan maddi problemler ve aile baskısını sonunda geçen sene yendim ve galip geldim
bunuda sahip olunca anlıyosun
Babam Motocross Türkiye Şampiyonu olduğu sıralarda ben tahmini 7 yaşlarında falandım... yarış sonrası yada antremanlarına birlikte giderdik babamla...; beni deponun ön tarafına oturur gidondan tutardım ve herzman aklımda ve hayalimde motorla yaşamak ve hayatımın bir parçası yapmak vardı... bu tutku aşk yada sevgi her neyse ölene kadar bu tutkuyla yaşıycam....
bir iki sene öncesine kadar tehlikeli yanlarından başka bişeyi ile ilgilenmez,ön yargılı bi şekilde uzak dururdum.çalıştığım yedeki bi ustanın ballandıra ballandıra anlatması ile tüm önyargılarımdan kurtuldum.bi motor alıcak ve başlıycaktım,ama almadan önce kullanıp bi pratik yapmak istiyodum.usta bineceğim bi motor ayarladı,ama ben değil sahibi kullandı.herif biraz hırpani bi biçimde bozuk yolda,cadde aralarında deli gibi kullanıp makasa falan giriyodu.açıkçası gözümü korkuttu ve vazgeçmeme sebep oldu.
ama bu ramazan başları gibi bi zamanda bi yakınım memleketten geldi,motor parçası almaya,herifin yüzü gözü parçalanmış,vucudu kırıklarla dolu,ama illa motor diyo başka bişe demiyo.demekki nekadar kendine bağlayıcı bişeyki dedim ve içimde bi kıpırdanma oldu gene.bu arada bu siteyi keşfettim,ve bazı önyargılarıma kesin cevaplar buldum.artık ciddi ciddi motor alıcam,yaza doğru bi 250cc cruiser ile başlamak istiyorum.çevremdekiler dalga geçmeye başladı,binsemde binmesemda mutlaka alcam.
... ya daha almadan bukadar lafı uzatmışım,alsam ne olurdu acaba.neyse herkesin istediği motoru alması dileğiyle
birgün babamın iş yerinde servis için kullanılan scooter ı kaçırdım ve 3 gün boyunca gezdim ve o günden sonra deli gibi motorlarla ilgilenmeye başladım nerde motorsiklet görsem inceliyorum gördüğüm ve duyduğum tüm marka ve bayileri geziyorum ve inceliyorum..(scooter bazında)su an scooterlara ilgi gösteriyorum arn ve piaggio lar favorim..işallah yakında bi arn 125 alacağım..
Hımm... Düşünelim....
Charles Bronson 'un eski harley'li filmleri, Easy Rider (ki çok küçükken izlemiştim) ve bilimum motorlu amerikan filmi motor aşkımı küçükken ateşledi. Yalnız benim için motor sesi çok önemli. Ki Harley'lerin her patlamayı sesiye hissettirmesi (saydırması) beni uçurur.
Görüşmek üzere.
Sn Arkadaşlar dayım beni Mobilet tine bindirirdi 10 11 yaşında falandım sonra biraz daha yaş alınca 15 16 gibi pejo kiralardık ali diye bir arkadaşımla hatta bir kere kavşakta duramayıp çarpmıştım motoru devirip sinyal lambalarını kırmıştım (bi yıgın tamir , parça parası vermiştik adama).
Ortaokul yıllarımda çok fazla kitap okur ve dergi incelerdim.Spor dergilerin çoğunda gözüm hep motosikletlere kayardı.Görüntü ve grenaj sevdiğimi ta ozamanlarda farketmiştim.
İşin ilginç yanı lise yıllarında yakın bir kız arkadaşımın da motosiklet sevdiğini bi muhabbet arasında öğrendim.Konuşa konuşa,yollarda göre göre ruhumuza işledi.Sonrasında bende bu duygular daha ileriye gitti ancak kız arkadaşımın malesef yerinde saydı...neden malesef diyorum çünkü onunda benimle gezmesini çok isterdim ..düşüncelerimiz hep böyleydi ama evlilik işte aldı götürdü farklı diyarlara...
neyse sonuç itibariyle böyle başladı tutkum..ve ilerledi..
*** dip not : annem en yakın arkadaşını motosiklet kazasında kaybettiği için bu olaya oldukça soğuktur:Ancak yavaş yavaş alışacak gibi.Belki kandan da çekiyor olabilir.
benimki kandan gelen bi tutku ben doğduğumda babamın motosikleti vardı ve aşırı derecede aşığı idi kendi tamir ederdi ve bizde onu izlerdik acayip hoşuma giderdi ben en son 5.sınıfa giderken babam yadigar olan ve özel kendisi yaptığı ozamanların kral motoru olan JAWA ceylan 250cc lik makinasını sattı
böle başladı işte arkadaşlar tutkum ama çevremde kimse sevmez yanlızım
tek suçlu var oda Sibel
kısa bir süre sonra onun makinesinin aynısından aldım
ama o hiç göremedi. beşiktaşta rampayı inerken viraja hızlı girmişoysa o benim yanıma geliyordu motoru ilk o kullanacaktı.
sibel seni hala çok seviyorum
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
