Böyle imiş Motorcu Olmak...

**clint** · 22 Kasım 2006, 01:40

BÖYLE İMİŞ MOTORCU OLMAK…

Bugün motosikletimi alalı tam bir ay oldu. Yıllarca hayalini kurduğum, kimi zaman vazgeçtiğim, kimi zaman uğruna yanıp tutuştuğum bir sevdanın hayata geçişinin birinci ayı doldu. Motosikletimle Moda’ya doğru yol aldım bugün Kadıköy’den. Caddeler geçtim, sokaklar sonra. Moda Parkından, Deniz Kulübünün sırtındaki banklara yöneldim. Motorumu kenara çektim, yan sehpaya alıp motoru stop ettim. Kasım’ın birazcık sisli ama sıcak bir öğleden sonrasıydı. Banklardan birine oturdum, kaskımı, maskemi ve eldivenlerimi çıkartıp banka koydum. Elimde ilk motosikletimin kontak anahtarı, yüzümde bir aydır motosiklete biniyor oluşumun verdiği heyecanla yorgun sırtımı yasladım banka. Karşımda Marmara Denizi, arkamda motosikletim. Denize baktım biraz sevinç biraz da hüzünle karışık. Sonra arkamda yol kenarında nazlı bir kısrak gibi duran motosikletime baktım. Tekrar denize, sonra tekrar dönüp motosikletime baktım. İşte bu baktığım, orada yol kenarında pırıl pırıl koyu kırmızısıyla duran benim motorumdu. Benim bir motosikletim vardı artık. İçimi garip bir heyecan kapladı, birkaç kez daha dönüp baktım motoruma. O anda arkamdaki yolda duran motosiklete bakmak karşımda duran Deniz manzarasına bakmaktan bile şahane geldi bana.
Demek motorcu olmak böyle bir şeydi, motosiklet tutkusu böyle oluyordu demek. Gaz açtıkça, yol aldıkça daha çok bağlanıyordu insan demek motosiklete. Her mola yerinde oturduğu sandalyenin motosikletine dönük olmasını istiyordu demek ki motorcu. Arkasında kalırsa motosikleti, önündeki manzarayı bırakıp arkasındaki motosikletini seyre dalıyordu demek motorcu.
Bir süre daha oturdum o bankta. Kendi kendime “Vay be!” dedim "Artık benim de bir motosikletim var". Bir süre önce sadece bir hayal gibi gelen şey gerçekti artık. Hala garip geliyor, elimdeki anahtara bakıyorum, bazen üzerinde benim adım yazan cebimdeki ruhsata.
İlk birkaç gün pek bir şey hissedemeyişim geliyor aklıma, sonraki bir hafta, on günkü şaşkınlığım. Sanırım şimdilerde farkına varıyorum bir motosiklet sürücüsü olmanın. Şimdilerde zevkine varmaya başlıyorum motosiklet tutkusunun. Bugün yolda yanıma yanaşıp “Abi motor yeni mi, hayırlı olsun güzel motormuş, ben de bundan almak istiyorum” diyen scooterlı sucu çocuğun yüzündeki ifadeyi, benzin istasyonunda imrenerek “Hayırlı olsun abi” diyen pompacı gencin gülümsemesindeki sıcaklığı şimdi idrak ediyorum, şimdi anlıyorum ki ben bir motosiklet sürücüsü olmaya başlıyorum. Şimdi anlıyorum ki motorcu olmak böyle bir şeymiş. Tanrıya bana bunu yaşattığı için şükrediyorum. Bunu düşleyen ve bunu isteyen herkese bu duyguyu tatmak nasip olsun diyorum.
Evimin yolunu tutarken, aklıma bir sürü şey geliyor. Bazı şeyler boğazımda düğümleniyor, kendime verdiğim sözüm geliyor aklıma, “ilk motosikletimle ilk uzun yolum babama olacak, babamın kabrine” demiştim kendi kendime motorsuz günlerde. Şimdi biraz daha tecrübe yapmalı diyorum bu kez de, babam beklemektedir ziyaretimi. Hüzünlü bir tebessümle ağır ağır geçiyorum Kadıköy sokaklarından. Babama kavuşmama biraz daha var, ama anamın sıcak çorbası beklemektedir şimdi beni. Gitmeli.

Clint.(Kasım 2006)

**ruby** · 22 Kasım 2006, 02:00

Çok güzel bir yazı olmuş. Benim de ikinci motorum ama ilk yeni motorum oldu. Daha 1 hafta olmadı ama motoru otoparka koyarken bile, ya bir tur daha atsam mı diyorum

önceden motoru bıraktıktan sonra yarın tekrar bineceğim için sıkıntı duyardım. Valla ilginçtir diğer mondial motorumla 4 ay hergün işe gidip geldim ama kimse ile muhabbetim olmadı ama yeni motorum ile daha 3. günüm ama yolda 3 kişi ile, taksimdeki otoparkta 1 kişi ile motor hakkında muhabbet ettim. Hatta adam kendi motoruna yaptığı modifikasyonları uzun uzun anlattı. Motorcu olmak güzel birşeymiş. Ama anladığım kadarıyla motorun şekli ve şemali de önemli.

ama dediğin gibi motorcu olmak güzel birşey. Ne garip arabacı diye birşey yok

**clint** · 22 Kasım 2006, 02:24

Sağol ruby. Ee başladık bakalım. Beraber de yol alacağız umarım gelecek günlerde. O zaman daha da iyi hissedeceğiz sanırım motorcu olmayı.

**mete_han** · 22 Kasım 2006, 02:32

otoparktaki dalga ne oldu abi...

güzel ve samimi yazı...

eferin yazıyorum...(sabah öğlen akşam yemekten sonra 3 kez...)

**Gökhan** · 22 Kasım 2006, 02:36

güzel yazı olmuş eline saglık

**alp_tunay** · 22 Kasım 2006, 02:38

İnsan azla da mutlu olmasını her zaman bilmeli...Mutluluğun en güzeli senin olandır...İster harley ister cbf ister mobilet....Senin olduğunu bilmek en güzeli...

**gittardando** · 22 Kasım 2006, 02:41

5 ay önce ben de böyle heyecanlıydım. Şu anki durumumun 5 ay öncesinden tek farkı şu ki artık ruhsattaki ismime bakmıyorum. Ama hala motosikletimi manzaraya tercih ediyorum. Arkadaşım o benim... Yol arkadaşım, iş arkadaşım,

Zaten benim her türlü kahrımı çeken kaç kişi var ki hayatta, çocukluk arkadaşım, dostum var, adam psikolog, onun işi bu. Okuldan bir arkadaşım var, o benden deli...

Ama ben yine de senden şanslıyım clint, Benim bir de gitarım var.

Motosikletim ve gitarım... Sizleri seviyorum...

**clint** · 22 Kasım 2006, 02:44

mete_han adlı üyeden alıntı

otoparktaki dalga ne oldu abi...

güzel ve samimi yazı...

eferin yazıyorum...(sabah öğlen akşam yemekten sonra 3 kez...)

Eyvallah!
Otoparktaki durum olumlu, bu ay beleşe kalıcam otoparkta, ayrıca hatun ödemeyi kabul etti ve otoparkçı parayı ödeyecek, kızdan alacak.

alp_tunay adlı üyeden alıntı

İnsan azla da mutlu olmasını her zaman bilmeli...Mutluluğun en güzeli senin olandır...İster harley ister cbf ister mobilet....Senin olduğunu bilmek en güzeli...

Aynen katılıyorum kardeş, çok doğru.

gittardando adlı üyeden alıntı

Ama ben yine de senden şanslıyım clint, Benim bir de gitarım var.

Motosikletim ve gitarım... Sizleri seviyorum...

Aaa bu durumda benim de fotoğraf makinam ve kitaplarım var deyip şansımı artırırım ona göre

Şaka bir yana, şüphesiz bir sürü tutkumuz var hayatta ama motosikletin ki başka bir şey.

**mithrelios** · 22 Kasım 2006, 03:38

ben de ayni şeyleri hissediyordum motorumla ayni tipkisini. 2 ay sonra satmak zorunda kaldim aldiktan sonra binbir uğraşla, ailevi sebeplerden...

neyse 1-2 yıl sonra artik daha iyisini alip yine bu hisleri yaşicam. sana mutluluklar cbf 150 ile, umarim sorunsuz yillarca binersin veya degistirmek istediginde sorunsuzca degistirirsin.

**delidumur** · 22 Kasım 2006, 04:26

modenas ı mı 98 de aldığımız zaman farklı bi duygu içine girmiştim,ya saçmadır ki benim yürüyüşüm bile değişmişti.şimdi yürüyüş neden değişir.O zamanlar motosiklet dergilerinden gördüğümüz racingçilerden,enduroculardan birisi olmuştum.
8 yıl boyunca her uyandığımda odamı kaplayan fuar fotoğraflarına,imzalı motosiklet posterlerine bakarak uyanmak...

trafikde motosikletlere ayrı bir önem ve saygı göstermek...

arabayla her motosiklet dükkanının üzerinden geçerken kaza yapma riskinin nedense(!) arttığını hissetmen...

motor muhabbetlerine katıldığın zaman tüm hüzünlerini unutman...

ve motorun tepesindeyken hiç bir şey düşünmeden yola ve manzaraya odaklanman...

motorcu olmak bana göre bunların daha da fazlasını kapsayan bir tutkudur

ruby nin dediği gibi
"motorcu olmak güzel birşey. Ne garip arabacı diye birşey yok..."

**foodengineer** · 22 Kasım 2006, 08:28

tebrik ederim...... yazı çok güzel....
bende duygulandım.... okurken........

**motocycleboyreigns** · 22 Kasım 2006, 12:56

Bir de o motoru kendi imkanlarınla almış olmak vardır ki;''Heeyyt ulan'' moduna sokar adamı

...

**richy** · 22 Kasım 2006, 13:12

dostum guzel yazı tebrikler. umarım motorunla yaptığın yolculuklarda hiçbir zaman üzücü bir olayla karşılaşmazsın. güle güle kullan, gez...

**Barış Şuşut** · 22 Kasım 2006, 13:18

ahada olmuş işte buda ..akalteke tadında olmuş yazı ..motor işte böle bişi insanı şair yapar yazar yapar ..ve diğer tutkular gibi zaman içinde körelmez hep artarak devam eder ..

**bedenenyanlış ruhendoğru** · 22 Kasım 2006, 17:22

Allah kazasız belasız sürmeni nasip etsin. İnşallah hep böle mutlulukla bakarsızn motoruna...

hayırlı olsun...

**C@NSU** · 22 Kasım 2006, 20:26

ahh keske bnmde motorum olsa

**limp65** · 22 Kasım 2006, 21:56

yazın gerçekten çok güzel . ben de bundan tam 3 ay 8 gün önce Dylanımı aldığımda aynı duyguları hissetmiştim ve her gün bu bağlılık duygusu artarak devam ediyor, hatta bazen motorumu arkadaşlarıma bile tercih ediyorum, onu binemediğim her gün dakikalarca balkondan izliyorum ve her gece yatmaya giderken kızıma camdan bakıp iyi geceler diyorum....bak yine duygulandım

**joybell** · 22 Kasım 2006, 22:21

yazının son satırları beni hüzenlendirdi çünkü bende motosikletimi aldığımda ilk uzun yolumu babamın kabrine yapmıştım öyleki babam motosikleti aldığımdan haberi yoktu aldığım zamanlar hastanade durumu kritik bir şekilde yatıyordu ve bir türlü kendisine söyleyemedim