Kendi sıktığın spreyi tatma durumuyla karşılaştım, hoş bir anı değil ama.. Geçen yaz, Antalya Kumluca/Kemer arası yolda BW'S ile geliş-gidiş yolda şeridin orta-sağ ından ilerliyodum. Arkadan mor park lambaları görülen, bana doğru gelen ve selektör yapan, filmli camlı, marşpiyelli, yüksek ses çıkaran bir Fiat Tipo gördüm ve şeridin sağ tarafındaki banket kısmına geçtim. Dümdüz gitse ve hatta biraz sağa yaklaşıp geçse bile rahat geçecekken, bacağıma sürtercesine, resmen nerdeyse bana yapışık yakından geçti. Gerçekten de tahmin etmemiştim öyle birşey yapacağını, ve bilerek yaptığı da belliydi, o yüzden de baya bi irkildim/gerildim. Neyse, araba önüme geçip benim hızımla seyretmeye başladı, sonra adam önümde 2 kez anlık frene basıp çekerek nedense beni korkutmaya çalıştı, ilkinde korkmadım ama ikincisinde o adam anlamasa da ucuz kurtuldum, o ani fren anında dozajı ayarlayamayıp ön tekeri kitleyebilirdim, ve yer de pek düzgün bir zemin değildi, çakıllar vardı. Çok gerilmiştim, hatta korkmuştum acaba adam olayı ileri boyutlara taşıyıp kaza yapmama neden olacakmı diye, aynı zamanda da inanılmaz sinirlenmiştim. Neyse ben hızlıca yavaşladım, o devam etti gitti. Birkaç dakika sonra tatil beldesi girişlerinden birinde (hangisi olduğunu tam hatırlamıyorum şimdi) ışıkta durduğunu gördüm, yanına geldim, ama içerde 3 kişi oldukları için, bulaşmak istemedim, sadece ışıklara ve önüme baktım. Gerek yok yani vücudumun bölgesel renk değişimleri geçirmesine durduk yere. Ama bu sefer de o gülerek küfür etmeye el kol hareketleriyle de dediklerini desteklemeye başladı, benim de tepem attı yani ben ne yapmışım ki o adama? O sırada kafamdaki mantıklı düşüncelerin hepsi uçtu ve yerini "sen kimsin ulan?" sorusuna bıraktı. ben ileriyi işaret ettim, o da çok büyük bi zevkle yeşil yanınca kavşağın 100 m ilerisinde sağa çekti, ben de önüne çektim. küçük bi çantam vardı bacaklarımın arasında duruyodu, onun da yan cebinde biber gazı vardı. Aldım belli etmeden, yanlarına doğru gittim zaten 3 üde inmişti arabadan yürüyolardı bana doğru, düşünmeden 3-4 adım koşup en öndekinin suratına gücümün sınırlarında bir yumruk attım, yere düştü -13 senedir buz hokeyi oynuyorum, 3 defa milli takım kadrosunda bulundum, sporumun disiplininin de bana öğrettiği şekilde zor sinirlenen bir insanımdır, ve sinirlenip hiç sevmediğim şekilde dövüşe girsem bile, az güç kullanmaya çalışırım, fakat orada canıma hiçbir sebep yokken kast edildiği düşüncesi beni kontrolden çıkarttı- tabi diğerleri üstüme çullandı, biber gazının yarısını boşalttım galiba orda
o anda çok sinirliydim bir süre etkisini hissetmedim adrenalin yüzünden sanırım, ama adamlar yüzlerini tutup arkaya koşarken, yerdeki adamın da etkisiz olduğunu gördüğümde, o kötü hissi yaşadım
nefesim tıkanır gibi oldu, ağzım, yüzüm, özellikle de gözaltlarım ve gözlerim açılmiycak şekilde yanıyodu. Şimdi düşündüm, motoru nasıl sürcem diye, arkaya bakınca ordaki bağırıp küfür eden benden intikam alma hissi bünyelerini ele geçirmiş 3 adamı görünce, tekrar kendini müdafaa içgüdüsüyle motora atlayıp hızla uzaklaştım, ileride de ormanın içine 2-3 metre motoru sokup onların geçmesini bekledim, hızlıca geçtiler beni aradıkları belliydi, bu sefer direk çarparlardı heralde, onlar geçtikten 10 dk. sonra da ben çıkıp yola devam ettim. Yani bu insanlara ne anlatsan, ne desen boş, yaptığın şeyler sana geri dönüyo, bir tanesini etkisiz hale getirsen 5 tanesi geliyo, e kökünü kurutucak halimiz de yok, oturmuş yerine bu tiplemeler, hem de motorcuyu haksız çıkartıyolar kendileri gibi olan adamlar çok olduğu için, o yüzden bundan sonraki kuşakların faydası için küçük yaştan sağlıklı eğitim vermek lazım tek çare bu. Şimdi yapılıcak en iyi şey yolumuza bakmak yani