Arkadaşlar merhaba, foruma uzuuun bi süre önce üye olmuştum ama motosiklet almaktan vazgeçtiğim için pek bakmamıştım.
Şu an tekrar karar verdim, gençlik hayali ve orta yaş bunalımı
Başlıktan anlaşılacağı gibi evliyim ve eşim motosiklete karşı. :(
Fikir, görüş ve önerilerinizi bekliyorum.
Ben ilk motorumu almadan 1 sene önce ehliyet aldım, 6 ay önce kask aldım, 5 ay önce mont aldım, 4 ay önce eldiven aldım, 3 ay önce de kurye eğitimi kaynaklı eşime hediye kask aldım, en sonunda da motoru aldım. Sonra boşandık.
Şimdiki aklım olsa ikna, mikna, taktik vs uğraşmazdım.
Siz alın, kullanın, gezin. Eşiniz elbet alışacaktır.
Yok tabi ki değil ama herşey için de eşten onay alır hale gelmek kötü. Dönem dönem beraber gezdiğim gruplarım oldu, sabahın körü 8'de Ömerli'de buluşur Şile'ye gider, 12:00'da dağılırdık. Neymiş beyzadelerin izni o kadarmış.Motoseverrr adlı üyeden alıntı
Kimse yanlış anlamasın ama bilemiyorum, bana artık pek doğru gelmiyor. Ben de zamanında yaptım ama doğru olmadığını yıllar sonra fark ediyorum.
Bana kalırsa bu iş güvenden geçiyor, güvenen insan böyle şeyleri sorun yapacağını zannetmiyorum. Eğer halden anlayan insansa zaten bir hobisi veya zevki olan insanı ondan vazgeçmesini sağlamak kadar kötü bir şey olmamalı, ben ilişki konularında istesemde istemesemde hep uzak tutulan tarafta oldum ama bana kalırsa insanın zevkine karışılmamalı özellikle motosiklet gibi bir hobiyse.
Yok hikaye, Türk kadını çok farklı, güvenle ilgisi yok.
Turk kadini istilaci karaktere sahiptir. Cunku dogdugu andan itibaren surekli baskiya karsi direnc gostererek hayatta kalmaya calismistir.
Baski ortadan kalkinca direnc, istilaya donusur ve kocasinin kisisel alaninin icine sicar.
Turk kadini ile basa cikmanin tek yolu celik gibi saglam karakter gostermektir. Caninin istedigini yap dostum. Fikrini aldigin anda o is bitti bile.
buraya çok şey yazmak isterim ama malesef ne desem az gelir
en basiti şöyle söyleyeyim türk kadınında bir hobi bir meşgale vs yoktur vizyon olarak hayata at gözlüğü ile bakar geneli onlarda adamın da sosyal hayatı hobisi olmasın ister adam ondan başkası ile ilgilenmesin ister çoğu da bunu başarır başaramayanda evde kös kös oturur
akıllı olan zaten adamla birlikte takılır kendi hobisi de vardır yoksa bile adamı mutlu eder mutlu adam da kadını mutlu eder yani win win
dünyanın gelişmiş milletlerinde ki gibi özgür bireyleri bu toplumda göremeyiz yetiştiremeyiz aile tanımı toplum baskısı vs hikaye eğitim iyi değilse bunu hayatın her alanında kasıklara kadar hissederiz
bende 2.5 yıldır bekarım gezdikçe bekarlığı daha çok seviyorum evliykende hesap vermezdim şimdi iyice ipleri kopardım evlilik vs çok boş işler geliyor 1 tane çocuğum var ondan başka ömür boyu bakmakla yükümlü olduğum kimse yok artık hayatım oda 18 bilwmwdin 20 yaşına kadar bakarım sonrası başının çaresine bakar
istediğim an istediğim yere gidiyorum istediğimi yapıyorum misal cuma tatil den geldim cumartesi başka bir yere kamp a gittim bu gün işim yoktu akşam üzeri bir göl kenarına gittim mangalı mı yaptım rakı mı içtim
eşini ikna etmeye çalışma muhtemelen başarısız olacaksın hadi ikna ettin başına birşey geldiğinde ilk diyeceği ben zaten istemiyordum aha işte bak vs vs gibi lafları duymaya hazırlıklı ol
Eve muhabbet kuşu getirdim, papağan getirdim, akvaryumlar kurdum, köpek aldım, motosiklet aldım, kimseye haber vermeden babam abim ve ben soyismimizi değiştirdik. Kimseye birşey sormayacaksın, yapacaksın. Evde millet bozulacak, küsecek, konuşmayacak. Takmayacaksın. Çünkü ya o ikna etmeye çalışır ya da sen. Karı dırdırını umursamamaya alışacaksın.
Bizde aile normalde karşıdır. Pat diye ehliyet alıyorum dedim kem küm ettiler, ehliyet ya kalsın dedim. Eşim olacak kişi de motorları sevdiğimi biliyordu zaten, fuarlara tek gittim evlenmeden önce, sonra evlenince onuda götürdüm, ekipmanları dizdik beraber. Sonra hayalim dedim ve aldımBiraz karşıdan anlayış beklemek gerek, bununda en güzel yolu karşına alıp açık açık konuşmak. Yavaş sürerim dikkatli olurum vs. diyerek ancak ikna yolu olmalı.
Kimi insan yumruğu masaya vurur höyt der ama bizde o .. yok
Ben de hep eşime motor mu alsam acaba deyip sonra alamıyordum ama alamamam eşim olmaz dediği için değil para denkleştiremediğim için, başka masraflar çıktığı için alamıyordum.
En sonunda motor aldım, akşam eve gelince ben bugün motor aldım dedim, bir hafta konuşmadı benimle. Ehliyetim de yoktu, ehliyet alıp motoru eve getirene kadar 1 yıl geçti aradan.
Kaza yapınca motoru sat dedi ama uğraşıp satamadım sonra pandemi başlayınca bu devirde işe metrobüsle falan gidilmez deyip tekrar motora binmeye başladım.
Şmdi de Hafta içi çalışıyorum, evden çalışıyorum ama işler yoğun olunca hafta içi motor sürmeye fırsat olmuyor, hafta sonu da arabaya kamp malzemelerini doldurup eşim ve çocuklarla kampa falan gidince motora binmeye fazla zaman kalmamış oluyor. Ama onları yeterince gezdirince ben bu haftasonu motorla köfte yemeye gidicem deyince sorun olmuyor yeter ki evde yapılacak iş olmasın.
Evlendiğimde motosikletim vardı. 21 yıldır evliyiz ama pek motora binmez. Ki ben motorla çok turlara çıkıyorum. Hiç birisine gelmez. Ben de zorlamam. İlk başlarda gitme diyordu. Ben dinlemedim gittim. Şimdilerde artık karışmıyor. Ben 3 günlüğüne tura gidiyorum deyip çıkıyorum. Motosiklet takip sistemimden takip edersin diyorum. Ama her eş böyle değil tabi. Eşinizin karakterine göre bir yol çizmek lazım.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
