İzlenimlerime göre genelde kızlar kensilerini üzecek birilerini çok daha tercih ediyorlar ona prensesler gibi ilgi gösterecek insanları terettüt etmeden hayatlarından yol veriyorlar, sonrasında o hayattından yol verilen erkekde tüm özgüveni kırılıp gönül işlerine perdeyi çekip mutluluğu farklı yerlerde arıyor. O mutluluğu ararkende hayatında birden çok bilgi katıp kendini geliştirme fırsatıda bulabiliyor. Bu bahsettiklerim aslında kendi yaşamımdanda olan şeyler yoksa gönül işlerim yerinde ve düzgün gitseydi bu yaşımda bu kadar farklı şeyler tecrübe etmezdim. En iyi öğrendiğim şeyse gördüğümüzde içimizi kıpır kıpır eden bir sevgili veya eş kadar hiçbir şey bu dünyada mutlu etmez ama hiçbir şeyde onun gittiği kadarda üzmez.AzÇok adlı üyeden alıntı
Kızlar da belalarını öyle buluyor. Bekarken romantik erkekleri görmezden gelmeyi tercih ederken. Evlenince de papağan gibi "kocam hiç romantik değil" diye 24 saat ötüyorlar
Yine aynı örnek(Garibim kandıramadı dişi kuşu)
gates
