Kullanmayı bilmeyen bazı arkadaşlar istiyor tur atıp gelmek istiyorlar ama dönmeyi bilmiyorum diyor 0 motoru neden senin eline vereyim ki. geçistirip duruyorum ama isteyenin bir yüzü vermeyenin iki yüzü kara misali.
Yalan söyleme konusunda da çok iyi değilim oyle bir şey söylemeliyim ki kendi rızası ile sürmesem daha iyi olur diyebilsin.
Motor 50 lik scooter .
Ya da çok mu cimrice düsünüyorum acaba bilemedim ki
Bence "Ne emanet ederim, ne de emanet isterim" diye açıkça söyleyin.
İnsanlar bazı konularda kesin çizgilerinizin olduğunu bilsinler.
Bundan dolayı tavır yapar, laf söylerse saygısızlık yapmış olur ve karşı tarafın zihniyetinde sorun vardır.
Cimri değilsiniz.
Vermek istemiyorsunuz, vermek zorunda da değilsiniz.
benim taktiğim iyi sürmeyi bilmiyorsa iban atıyorum telefonuna motosikletin fiyatını yazıyorum.
tanıdığım bildiğim motosiklet sürmeyi bilen biriyse genelde ön lastik basıncını veya bilemeyeceği bir şey soruyorum motosiklet hakkında.
"bunu bilmeyen adama motorumu vermem" diyip güzelde aşağıladıktan sonra bir daha istemiyorlar.
benim için istediklerini düşünebilirler istediklerini diyebilirler onlara kötü olmayacağım diye sonu kötü ve geridönüşü olmayacak bir durumda kalmak istemiyorum.
Gidip kaza yapsa "GEBERSE" kimse kendi kaşındı demez "sen niye bu salağa motosikletini verdin" deyip seni suçlar
Arkadaşlar yazmış zaten "hayır" demek millet olarak öğrenmemiz gereken bir tavır. Ve hayır denildiğinde trip atmamak da olması gereken. Ama baktınız kurtaramıyorsunuz, "kardeş kredisini ödüyorum. Bitmeden Kenan Sofuoğlu'na bile vermem, kusura bakma" demek komple bir engel koyar mesafenizi de göstermiş olur. Zaten karşınızdaki bunda bile uzatıyorsa bu konudan bağımsız genel bir mesafe koymanız gerek o insana. Bu cimrilik değil, birey olmanızdan ötürü en doğal hakkınızdır.
Ben avantajlıyım, benim motor talep edilen, tutulan bir motor değil. Sürmek isteyene "Kardeşim al, sür, bas gaza acıma, inşallah kaza yaparsın da 200.000'den kilitlerim sana motoru" diyorum. Haliyle sürmek isteyen pek olmuyor.
yıllardır bu sorunu yaşıyorum küçük küçük scooter/cub larım oldu hep arkadaşlarım ister bende veririm ehliyeti varsa tabiki
ehliyeti olmayanlara ise vermem kesinlikle ha bir arkadaş hariç adamın kişisel serveti 3 5 milyon tl kaza yapsa polise yakalansa da sıkıntı yok ceza makbuzunu görmeden öder geçer zaten sanayi içinde kullanıyor oda benden milyon tl lik CİP'ini kıskanmaz anahtarlar hep masanın üzerinde olur
misal yeni aldığım dio yu iş yaptığım arkadaş istedi vermedim oda milyon luk ama adamın motorun m sinden haberi yok hatta hatta çok trip attı vermedim diye 2 3 güne unuttu geçti
vermeyin arkadaşlar motosikletini kimseye vermeyin
bütün arkadaşlarımın 2 3 motoru var 1 tanesi ege turu yaparken afrika twin verdi 10 bende kaldı bazen çarşı da motosiklet lazım oluyor en yakın arkadaşa uğrayıp dükkandan alıyorum işimi görüyorum benzin bile almam bazen de bende motor oluyor işim oluyor birini alıyorum beni bırakıyor motor onda kalıyor fakat bunlar 1. derece arkadaşlar
Motordan anlamayan acemi biriyse, şimdi alıp 10metre sonra düşüp kafanı kırmasan bile kolun bacağın kırılsa yine ben sorumlu olurum deyip verme. Yasal olarak siz sorumlusunuz o ayrı konu ama işin vicdani yönü var. 50cc scooter bile olsa ani gazlayıp 20-30km hıza çıkıp düşerse en azından kolu bacağı kırılabilir, hatta kafayı vurursa ölebilir de. insanlar bisikletten düşüp ölebiliyor.
Eskiden motor camiasında bir söz vardı "motosiklet düşürene aittir" denirdi , yani bir motosiklete biri binipte düşerse o motoru satın alır , satın alacak paran yoksa binmeyeceksin , ısrar edene bu sözü hatırlatın ;)
bahaneye gerek yok tek cümle yeterli oda hayır. ne arabamı ne motorumu kolay kolay birkaç kişi dışında vermem verdiğim kişilerde öyle zengin falan değil hepsi asgari ücretle çalışan insanlar ama bu insanlar bende ne motor ne araba yokken birkere bile bana hayır demeyen insanlar isterlerse parçalasınlar çünki aramızdaki bağ maddiyatla ölçülmez
İki olay var konuyla biraz alakalı...
İlkinde ev taşıyoruz, taşıma şirketinin sahibi motorumu gördü dışarda. Beğendi ve kendi motorculuğundan bahsetmeye başladı. Bu arada baktım üstüne oturmuş. Muhabbete devam ediyoruz ama. Durmuyor adam. Sonra sesi nasıl bi bakim dedi, anahtar üstünde. Bastı çalıştırdı, ben kabus ne zaman bitecek diye bekliyorum, kapatıp insin bir an önce diye içimden çığlık atıyorum. Derken adam tak, vites gaz debriyaj, aldı gitti motoru. Ben resmen b.k gibi kaldım. Ne izin ne başka bişey. Oh baya bi gezdi geldi, koydu yerine...Bir de "güzel motor" vs diye yorumunu da yaptı. Ulan dedim içimden dua et şu eşyaya bir zeval gelmesin...🙂
İkincisi benim motor istemem;
O zamanlar çalıştığım fabrikada bir arkadaşın Kawa VN1500 ü var, bilen bilir, eskilerden 350 kg filan ve full aksesuar. Dedimki ver şunu bir bineyim...Dediki bir şartla, neymiş?
Eğer yana yatırırsan motorun altına atacaksın kendini, yastık gibi...😁
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
tommygun adlı üyeden alıntı
