bilmiyorum kaç kişi ama benim gibi çok kişi olduğu kesindir özelliklede istanbulda bugünkü yağmurdan nasibini alan ama
kıyıköydeki çadırda yanımda kalan arkadası bugün istanbul g.o.paşa ya bıraktım giderken yer yer serpiştiren yağmur pekte umurumuzda olmadı ama dönüşte arka yolda ihsaniye köyü ile ıstıranca arasında bardaktan boşanırcasına yağan yağmur iliklerime kadar ıslanmama yettide arttı bile artanları ayakkabılardan boşaltım
görüş mesafesinin azalamasına ragmen yola devam ettim ıstırancadan sonra kesilen yağmur sanki kurutma moduna gecmiş bir çamasır makinesi edasıyla üstüme üflediği rüzgarı ve toprak kokan yeşilliğin içinde genede mutlu olmamı sağladı ancak her halükarda eldivanleri yanımda bulundurmamıda kafama kazıdı
ellerim dondu dondu herhangi bir kazaya sebebiyet vermeden tekirdağ saraya varmış olmanın rahatlığı ve sıcak ama şekersiz nescafenin eşliğinde yazılan bi gezi notu keşke fotoğraf makinem yanımda olsaydı
neyseki daha cok yağmur görecez. . .