Motora nasıl başladınız başlarken nasıl acemi hatalar yaptınız forum sakinleri. Mesela ben motora başladığımda alır almaz trafiğe çıkıp kaza yapmıştım. Sizinde ilginç anılarınız varsa anlatın okuyalım :D
Motora nasıl başladınız başlarken nasıl acemi hatalar yaptınız forum sakinleri. Mesela ben motora başladığımda alır almaz trafiğe çıkıp kaza yapmıştım. Sizinde ilginç anılarınız varsa anlatın okuyalım :D
2 yıl artçı olarak arkadaşın arkasında gezdim ve bir süre sonra ulaşımın hızlılığına aşık oldum ve bu yıl başladım. 1000kmyi geçmiştir herhalde ama hiç km saymıyorum 1500-2000 arası falandır.
hataya gelirsek motoru sınavdan önce almıştım ve 2 defa ehliyet kursunda ders verilmişti o da yarım saat ve düz yolda sürmek.
sınav rotasında dahi sürüp sekiz 1-2 kez anca yapmışımdır böyle olunca sınavdan bir gün önce kendi motorumla o acemilikle fatihten otogarın arkasındaki sınav yerine kendi motorumla gittim. o gün sınav yerıne gelene kadar altıma sıçmıştım arabalar ışık hızıyla geçiyor gibiydi.
o gün gitmesem sınavdan kalacaktım.
başka bir sürü hata sayabilirim ama şu ana kadar şanslıydım hataları olabildiğince azaltmaya başladım. şunu anladım acemilik zamanları aşırı tehlikeli. bir şeyler öğrendikten sonra tecrübe kazandıktan sonra abartmadan sürüldüğünde layıkıyla tehlikeler ciddi manada düşüyor.
ha bu arada çok uzun yazdım ama belirteyim totalde 3 kez düştüm ehliyet almadan önce çalışırken.
üçü de dönerken ön frene basmamdan ötürü. ön fren en önemli fren. 3 kez iyi ki düşmüşüm. nasıl kullanacağımı öğrendim demicem yine sıçarız falan ama çok kez aptalca önüme kıranlara rağmen iyi kurtardım paçayı. ön fren kullanırken her daim gidon düm düz olmalı. virajda ön fren kullandığımda oldu ama hız ne kadar artarsa hassasiyet de o kadar artıyor çok tehlikeli. o yüzden gidon daima düzken. bu arada sakın benden öneri alma kendi hatalarımı yazdım. 1000kmlik birinden öneri almak hayat hatası olur ahahah
bisiklet ten hizli ne var, motorsiklet diyip başladım.
trafige çıktığım ilk gun yağmurluydu ilk kazami ilk 5 km icinde yaptım. 11 kez düştüm totalde
Babamda başladım. Sonra çocukken bisiklet,sonra moped sonra motosiklet v.s..
Karada ve denizde kullanmadığım sey neredeyse kalmadı... sıra havada....
Babam eski kuryeydi oradan bulaştı. Hatta onun bana bıraktığı ybr125 ile başladım.
abimin mz 251 seyhan alıp kapının önüne koymasıyla başladım.
tabi o zamanlar motora bindiğimde ayaklarım yere basmayı bırak peg lere bile yetişmiyordu. 19## burayı hatırlamıyorum hangi yıl olduğunu
ilerki zamanlarda abimde firmaya ait "honda titan 125" varken onunla motor sürmeyi öğrendim. 1998
ilerki zamanlarda abimde kendine ait KLR 650 varken köyde turluyordum. 2002
ilerki zamanlarda abimde motor yokken kendime motor aldım. 2017
Ön fren muhabbetinden bende düştüm ilk başlarda. Şuanda da hep korkuyorum ön frenden. Korkulu rüyam :D
Dayımın mobylette endurosu vardı. Bodrumda yatardı aldım yaptırdım başladım. 14 yaşımdaydım. Sonra babam gördü yasakladı vs. 27 yaşımdayken tekrar başladım. Çok şükür kazam düşmem yok 20 30 bin km olmuştur
30 yaşına kadar motorun selesine hayatımda oturmamıştım. 2013 den sonra Altın Elbiseli Adam videoları izleye izleye sonunda gittim kendime bir motor aldım.
Çocukluğum ve gençliğim bisiklet üzerinde geçtiği için alışmakta çok zorluk yaşamadım açıkçası kendi kendime öğrendim. Zaten çok agresif bir sürücü olmadım. Hız değil keyif için doğaya açılmak için sürüyorum.
Olduğum yerde düşmek dışında Allaha şükür ki bir kaza yaşamadım.
2016 da Samsundan atlayıp hayattayken Barkın Bayoğlu ile motor fuarında tanışma fırsatı buldum. Mekanı cennet olsun. Onun sayesinde motosikletle tanıştım.
Köyde herkeste motosiklet olduğu için kendimi bildim bileli motor isterdim. Babam da her ne kadar kendisi gençken mobileti varmışsa da bana bi şey olur korkusuyla almak istemedi. Almak istememsinin bir sebebi de ben o zamana kadar kullandığım traktörü başıma bir şey gelmediği için çok deli sürüyordum.
Benim motosiklet maceram arkadaşlarımla beraber aldığımız cupla başladı. yaklaşık 4 sene oldu sanırım. 3 sene önce de Barkın abiyi izlemeye başlamıştım. Ondan önce de izliyordum da bir kaç videosunu sadece. Onu izledikten sonra motora bakış açım değişti. Kask ve ekipmanı öğrendim. Aldığımız cupta gidon kilit dönüşü vs deniyordum.
Düşmelerimi ve kazamı geçen açılan kaza videosunda anlattım burda yeniden yazmayacağım ama aklıma bir tane daha düşme anım geldi. Bizim mtoorun gazı takılı kalıyordu, motoru avludan çıkartırken gene gazı takılı kaldı karşıdaki duvara çarpmıştım onu hatırladım.
Akrabamızın mobileti vardı ama bu mobilet markasının mobileti büyük motordu o diğerlerine göre :D Yazları köy yerinde jandarmaya yakalanmadan sürerdim sonra kinetix aldık şimdi cbr 125 ile devam ediyoruz :D
İnsan Çukurova gibi bir coğrafyada doğup büyüyünce
Motosikletle tanışmak çok güç olmuyor.
İlkokuldayken amcamın ve sağdan soldan bulduğumuz Peugeot star 103-105 mobiletler kullanarak başladım.
2000li yılların başında henüz ehliyetim yokken kuzenimin Honda titanını kullanıyordum.
Sonrasında 2003 yılında lise sonda iken ehliyet sınavında okulun bahçesinde gördüğüm satılık 2000 model Honda titanı babamın (eskiden Planet’i varmış) bana alması ile
motosiklet ve motosiklet ehliyeti Sahibi olarak bu işe resmî olarak başlangıç yapmış oldum
O gün bu gündür çok kısa aralıklarla bir iki kez motorsuz kalsam da ruhumuz hep motorcuydu
1994'te 14 yaşımdayken babama yalvar yakar Honda Kinetic aldırmıştım, yazlık ortamda sürerim diye. 4 sene kadar sürüp kaza yapınca sattık.Bu ilk dönemimdi. 2. dönem biraz farklı başladı. 2015'te ofisteki bir arkadaşım ehliyet sisteminin değişeceğini, hazır şu an imkan varken motosiklet ehliyeti almamızı önerdi. O arkadaşla ehliyet kursuna yazıldık, o sınavı geçemedi ben geçtim ve motosiklet ehliyeti aldım. İlk defa vitesli motosikleti kursta sürmüştüm. Çok hoşuma gitti. Tam da o dönem eşimle ayrılma arefesindeyiz, arabamızı zaten ona bırakacaktım da evde kim oturur, kim kalsın muhabbetleri yaparken, evi de eşime bırakıp yeni ve farklı semtte ev tutarım diye düşündüm. Borç harç da var, o dönem Tuzla ve civarında ev bakarken işe gidiş geliş için en mantıklı çözümün motor olacağını düşündüm. Gerçi beraber oturduğumuz evde ben kaldım, o ayrıldı. Ehliyeti aldığım 2015 yazıyla motoru aldığım 2016 yazı arasındaki süreçte hem Yamaha, hem de Honda'da kapalı alan eğitimleri aldım, ekipmanlarımı tamamladım ve de Youtube'da izleyebildiğim her videoyu izledim. Ben de rahmetli Altın Elbiseli Adam'dan çok şey öğrendim. Velhasıl 2016'da 150 cc çin malı tek silindir bir motorla 2. dönemimin açılışını yaptık, ardında 1,5 sene sonra nispeten daha kuvvetli ve modern tek silindir bir 250 cc'ye geçiş yapıp onu da dere tepe sürdükten sonra 1 sene önce şu anki motoruma geçiş yaptım. Ehliyet sistemi değişmeseydi, sonrasında eşimden ayrılmasaydım muhtemelen motosiklete tekrardan başlamamış olacaktım.
Anne baba ayrı..
Baba küçük bir ilçede yaşıyor. Minibüs, Otobüs olmadığı için babam Bionik52 marka bi Moped alıyor. Yaş daha 11. Bisikletten iniyorum Moped'e, onun benzini bitince tekrar bisiklete. Öyle öyle başladı.
Tabi ki küçük kardeşlerime sizler de böyle yapın demiyorum fakat, ehliyetimi alana kadar çokça gezdik, yolda kaldık ve nice tecrübeler edindik.
Tabi ki bu geziler sırasında yaptığımız k.m. artıyor, modeller değişiyor.
100cc Cup
125cc Commuter
125cc Scooter
ve son olarak da 200cc CG kullandım.
Maddi durumum el vermediği için üst sınıf motosikletlere geçme şansım hiç olmadı. Fakat hep kaskım, montum, dizliğim oldu. Ekipmansız kesinlikle sürüş olmayacağını sonuna kadar savunabilirim.
Halen evde duruyor tüm ekipmanlarım bir tek motor eksik
Profilime baktığınız'da Motosikleti kısmına "askerden sonra olacak" yazmışım. Askerden geleli 1 sene oldu. Fakat yine maddi durumlarımızın el vermemesi, pandemi yüzünden iş bulamayışımız bir kapı açtırmadı bu sevdamıza. Ekipmanlarımı ömrümün sonuna kadar satmayacağım. Bir gün giyme umudu ile odamda duruyor.
Bu forum sayesinde çok güzel insanlar tanıdım. Birlikte geziler düzenledik, çok seviyeli ve keyifli sohbetlerimiz oldu.
Herkesin tekeri düz bassın inşallah.
Ben ehliyetsiz kaza yapıp tek mal varlığım olan motorumu kaybetmiştim sene başında ve üstüne cezalarda yemiştim. Motorsuz kalmak otobüse binmek o güzel yaz sıcağında yanından geçen motorcuları görüp derin bir iç çekmek çok koyuyordu hırs yaptım okulların kapanmasıda faydama oldu sene başından beri çalışıyorum farklı farklı yerlere girdim ve 2020 eylül ayında cbr125 ime kavuştum bir kısmı nakit bir kısmı borç harç aldım şuan borçlar bitti gibi bişe son 1600 kaldı. İçimdeki motor aşkıyla yaşıtlarım dışarda gezip eğlenirken ben çalışıyordum biraz zoruma gidiyordu ama şuan motorumun karşışına geçince gurur duyuyorum. Keşke imkanlareımız çok olsa hepimiz hayallerimize kavuşşak istediğimiz motorlara binsek istediğimiz insanlarla olsak. Sizede allah en iyisini nasip eder inşallah. Ve evet motorcular motorcuların dostudur çok güzel dostluklar edindim şimdiye dek.
---------- Mesajlar birleştirildi - 21:06 ---------- bir önceki mesaj zamanı 21:04 ----------
Demek istediğinizi çok iyi anlıyorum. Bende erzurumda yaşıyorum motor kültürü yok denecek kadar az. Motoru alacağım zaman herkes şeytan işi vs vs bildiğiniz tüm klişeleri kullanarak vazgeçirmek istedi.Burda insanların mtoorculara bakış açısı bile farklı. Serseri olarak görüyorlar bizleri. Sıkıştırıyorlar ezmeye bile kalkıyorlar ama yapacak bir şey yok sonuna kadar devam.
---------- Mesajlar birleştirildi - 21:08 ---------- bir önceki mesaj zamanı 21:06 ----------
Daha önce açtığım konularda da çok güzel bilgiler vermiştiniz. Motora başlama hikayenizde bazı kısımları üzücü olsada sonuç olarak güzel bir yere bağlanmış umarım daha nice yıllar binersiniz motora.
38 yaşımda starcity avm nin önünde yukarıdan aşağı 30 dakka sürünce ve o sinir harbindeyken vızr vızır motorluları görünce karar verdim.
2 senedir yaz kış sürekli motor kullanıyorum Allaha şükür hiç kaza yapmadım. Cbr250 ardından cbru50 aldım.
Yarışmacı arkadaşlara başarılar dilerim.
Küçüklükten babamın bisikleti ile 2 teker sürmeye başladım. Babama işe sağa sola bisikletle giderdi. bende boyum yetmeye başlayınca bisikletini öğenip sürmeye başladım. Daha sonra banada bisiklet almıştı. Uzun mesafeler dahil sürekli gezerdim. Daha sonra bursada yaşıyoruz. Memleket eskişehir. yaz tatillerinde eskişehir mahmudiye ilçesine akrabalarımın yanına giderdik. Eniştelerimin mobiletleri vardı orda onlara binmeye çalışırdım. o zamanlar mabilet meşur ilçede daha sonra eniştem mobileti ile balığa götürürdü. Biraz büyüğünde balıktan dönerken ben sürmeye başladım. 17 yaşıma girince direk ehliyeti aldım. Ailem ilk motorumu 2013 de aldı. O şekilde başladım.
Küçükken (10 yaş civarı) abimin Peugeot 103 motoru vardı onu sürerdim. Hiç motosiklet ilgim olmadı. Bir arkadaşım ehliyet kursunda çalışıyordu onun ısrarıyla cüzi bir paraya motosiklet ehliyeti almıştım ama yine sürmüyordum. Ta ki AEA Barkın abimiz YouTube videoları çekene kadar. O zaman bir aşk başladı ve motosikletsiz duramıyorum şimdi. Arabayi şirketin bahçesinde bıraktım toz pislik içinde yatıyor ben motorla devam 50 bin km den fazla yol yaptım. Çok şükür kazam olmadı.
Babam cruiser düşkünü. Bir gün shadow'un arkasına attı beni şöyle bir iki tur atıp geldik. Normalde artçı olarak binmeye bile tırsar haldeyken, o günden sonra kendime motorsiklet modeli aramaya koyuldum. 17'ye girdikten sonra ilk sınavla ehliyetimi aldım. Trafiğe arabayla değil motorla başlayanlardanım yani. Reşat 'DD' Arbaş'ın eğitim kitabını iki defa okudum. Cbf 150 ilk motorumdu. Durak olmayan yerde ve orta şeritte yolcu indiren otobüs sağolsun birinci viteste giderken ufak bir kaza yapmıştım. O günden sonra en küçük düşmenin bile büyük yarıklara sebep olduğuna kanaat getirip dizlik takmayı alışkanlık haline getirdim.
Sene 2014 evde bilgisayar başında oturuyorum. Youtube da gezerken rahmetli Barkın abinin videolarına denk geldim bir-iki derken bir baktım saatler geçmiş ve o akşam dedim ki ben motosiklet almak ve sürmek istiyorum. Bu hissi yaşamam lazım diye düşündüm. Tabi o zamanlar üniversiteye yeni başlamışım para falan yok. Aileden istedim tabi ki (bir çok aile gibi) olmaz dediler. Pes etmedim ısrarla zaman zaman söylemeye devam ettim. Çevremizde (tanıdık,eş-dost) kimse de motosiklet yok hayatımda koltuğuna oturmuşluğum bile yok. Sonunda aile baskılara dayanamadı ve almadı tabi ki, kendin çalış kazan al dediler. İyi ki öyle demişler sağ olsunlar canlarım benim. ilk işim özel bir kursta motosiklet eğitimi almak oldu. Bunun için telefonumu satmak zorunda kaldım. Sonrasında aile desteği ile ehliyet işini çözdüm zaten trafik tecrübem vardı ve B sınıfı ehliyetim olduğu için geçmek sorun olmadı. Devamında 3-5 aylık çalışma ile biraz da kredi ile CBR125 aldım. Aldığım gün eve yaklaşık 1km kala ilk kez ve inşallah son kez düştüm. Ne bende ne de motorda bir şey yoktu ama benim için güzel bir tecrübe oldu. Viraj da bakışı kaçırıp bariyer ile kucaklaşmıştık
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)