arkadaşlar son iki üç aydır bariyer yüzünden paramparça olan insanları gördükçe bilinçaltım motordan soğuma sinyalleri göndermeye başladı.
bu lanet olası bariyere 60 ile de girsen kolunu bacağını koparıyor ve her yer bariyer dolu.
düşünebiliyor musunuz, hafif bir virajda hafif bir yağ akıntısı kolunuzu, bacağınızı alıp gidecek. korkunç!
dağ, bayır harici yola çıkmak gelmiyor içimden.
MrMud gelsin bize enduronun güzelliklerinden bahsetsin kendimizi dağa bayıra çamura vuralım
Kormak hayat kurtarır, çok korkmak hayattan koparır.
Daha sakin, daha bilinçli olucaz.
Evet bariyerler katil ama artık bişeylerin ucundan tutuluyo, daha iyi olacağına inanıp, sabırlı olmak lazım.
Sevmediğim şekilde yaşayıp güvende olmak bana mantıklı gelmiyo, sevdiğim şeyleri kontrollü yapma taraftarıyım.
250cc'de olsa racing kullanıcısı ve hayranıyım ama daha hiç diz değdirme hevesim olmadı, makas atmıyorum, hız yapmıyorum gibi gibi. Çok konuştum
Lise yıllarında bir arkadaşım başka bir arkadaşın arabasını kullanırken takla atıyorlar, arabadaki 4 kişinin burunları bile kanamadan kurtuluyor. Arkadaşın da babası "bu çocuk ya kendini öldürecek ya da bir başkasını" diyerek korkuyor ve arkadaşa araba almıyor, kendi arabasını da kullandırtmıyor. 4-5 sene sonra o arkadaşı bir başkasının kullandığı arabada trafik kazasında kaybettik. Hokahey hocam, motordan keyif alıyorsan dikkatlice sür ve bak keyfine. Kaderimizde kötü birşeyler varsa öyle ya da böyle karşımıza çıkıyor zaten.
Euro ncap testleri bile 65 km hız ile yapılıyor ki çelik kafesin içindesin, emniyet kemeri var, hava yastığı var.hokahey adlı üyeden alıntı
Motordan düşüp 30 km hız ile sürüklenip bariyere çarpmak bile parçalanmak için yeterli. Sonuçta et ve kemikten ibaretiz.
Ölüm kurtuluş, uzuv kaybetmek ya da yatağa bağlı kalmak daha korkunç olur. Düşünmek bile istemiyorum. Motor zevkinin ta .........
mesele diz değdirme hadisesi değil hocam. hafif eğimli bir virajda küçük bir çakıl taşının ön lastiğe denk gelmesi kâfi.Kormak hayat kurtarır, çok korkmak hayattan koparır.
Daha sakin, daha bilinçli olucaz.
Evet bariyerler katil ama artık bişeylerin ucundan tutuluyo, daha iyi olacağına inanıp, sabırlı olmak lazım.
Sevmediğim şekilde yaşayıp güvende olmak bana mantıklı gelmiyo, sevdiğim şeyleri kontrollü yapma taraftarıyım.
250cc'de olsa racing kullanıcısı ve hayranıyım ama daha hiç diz değdirme hevesim olmadı, makas atmıyorum, hız yapmıyorum gibi gibi. Çok konuştum
mesele düşme de değil. yerlerde sürünme de değil. mesele giyotin gibi keskin bariyerin hemen bir metre yakınında olması.
---------- Mesajlar birleştirildi - 23:13 ---------- bir önceki mesaj zamanı 23:09 ----------
abi iyi dedin de, yolda giderken göz sürekli bariyerlerde oluyor. haberler çıktıkça psikoz derecesi artıyor, tedirginlik had safhaya ulaşıyor.
Her yola çıkmadan önce duamı edip öyle çıkıyorum son seferimmiş gibi.Gerisi benim bileceğim iş değil.Allah bilir.Ne yazdıysa o.Ecel geldiyse ne bir saniye önceye alabilirsin ne de bir saniye sonraya.Ama bu, montumu giymeyeceğim, dizliğimi ve kaskımı takmayacağım anlamına gelmiyor tabi ki de;)
Aha da geldim, hele bi totoluk yer açın.
---------- Mesajlar birleştirildi - 13:22 ---------- bir önceki mesaj zamanı 13:08 ----------
Espri bir yana, çocuk yaşlarda atlattigim ölümcül bir kazadan sonra ağır bir düşünme döneminde racing,naked tarzi asfalt motorlarından uzak durmam gerektiğini, bu ülkede akıl kârı olmadığını düşünüp araziye kaçmış biriyim.
Kimisi buna "göz" korkusu diyor, kimisi haklısın diyor.
Benim problemim, motor üzerine bindiğim an aklımı cebime koyan bir insan olmam.
Kendime hakim olamıyorum, böyleyim yani bir türlü dizginleyemiyorum kendimi.
Hâlâ ara sıra nadir de olsa denk geldikçe binerim SS/naked makinaya, 6bin devirden sonra bende film kopuyor, hani gidiş vaziyetim hata kabul etmeyecek, abs felan kurtarmayacak cinsten bi şekle gelince, indikten sonra diyorum kendime "Oğlum napıyorsun sen?"
Ama ya bir gün bu soruyu sormak için fırsat bulamazsam diye düşündüm.
Ve mümkün olduğunca uzak durmaya karar verdim.
Özlüyor muyum ?
İnanin hiç özlemedim.
İyi ki çamura bulaşmışım.
He bizde bariyer yok ama ağaç var, ve cidden sert.
Bi de çalılığa uçmak büyük sıkıntı diken falan hafife alınacak acı vermiyo.
+299 Gitmek cesaret ister, Enduro yapmak yetenek.
Cesaret aptalda da var, ama yetenek herkeste yok...
-MrMud
Gaza asılacaksam sonuçlarını gözden geçiriyorum, vaz geçiyomuyum? Asla 😀 İnsan oğlunun elinin altında güç varsa bunu sonuna kadar kullanıyor. Yok ben basmam etmem diyen yalan söyler..
Beyniniz bileğinize hükmediyorsa korkacak birşey yok, benim gibi bileğiniz beyninize hükmediyorsa cc düşürmekte fayda var.
![Kural [ Z ] - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)](https://www.motosiklet.net/forum/customavatars/avatar133037_1.gif "Kural [ Z ] - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)"){kind=avatar}
Tam da dün akşam eşimle konuştuğumuz mevzu.
Bizim evde Televizyok yok (fakiriz ondan). Daha önceki birkaç konuda değinmiştim, eşim henüz motosiklet kullanmayı bilmiyor ancak eğitimleri başlatıp ehliyeti alıcaz diye. Hatta şimdiden eşime bir Honda MSX125 alıp kenara koymuştum ki arada bir bakıp heveslensin, selesine oturup o hissi alabilsin diye.
Geçen hafta bir arkadaşımız eşi ile bir maxiscooter' da tek yön yolda yaklaşık 60km/h hızla hareket ederken ters yöne girip karşıdan gelen bir otomobil ile kafa kafaya çarpıştı. Motosiklet perte ayrıldı, arkadaşımız ve eşinde ciddi birşey yok ancak motosikletlerini (başka bir küçük scooterları daha vardı) satma ve motosikleti tamamen terk etme kararı aldılar.
Çeşitli sosyal medya gruplarında paylaşılan katil bariyer mevzusu üzerine bir de arkadaş ve eşinin de yaşadığı kaza v.s. işin içine girince eşim artık motosiklet kullanmak istemediği konusunda ısrar etti.
Sonuç;
Olumsuz tarafı: Eşim motosiklet kullanmayacak.
Olumlu tarafı: MSX125' de bana kaldı.
Ama aklıma şu soru geliyor. Bu kazalar zaten oluyordu, sadece son birkaç aydır mı bariyerler can alıyor yani? Ne zaman ki birileri şu "katil bariyer" konusunu reklam yaparcasına ortaya çıkardı, o andan itibaren "...... yaşanan trafik kazasında kontrolü kaybeden motosiklet sürücüsü hayatını kaybetti" cümlesi yerine "....... yaşanan trafik kazasında katil bariyerler yine can aldı" cümlesi geçmeye başladı.
Bu cümle zihinlere işlendikçe insanlar bariyerlerden korkmaya başladı.
Bizim altın kuralımız neydi? Korkmadan kullan! Bakışını kaçırma! Baktığın yere gidersin!..
Ama artık bu haberlerden etkilenen zihinler ister istemez korkmaya, bakışını kaçırmaya ve bariyere odaklanmaya başladı.
Sonuç olarak bariyerlere (otokorkulukmuş, sonradan öğrendik) dikkat çekilmek için dahi olsa yapılan haberler can almaya başladı. İronik bir durum, ama benim gözlemim böyle. Hele ki eşim şu an motosiklet kullanıyor olsaydı onun da böyle bir kazada en iyi ihtimalle yaralanacağından eminim. O yüzden motosiket konusundan vazgeçmesine üzüldüğümü söyleyemiyorum. Çünkü o da bu haberlerden etkilendi ve altın kural yerine hedefe odaklanır ve kazayı yapardı. Temel psikoloji, ama insan dediğimiz şey bu işte.
Normalde dağa,tepeye baktığım yolda daha bu sabah bariyerlere kaydı gözüm.Benim de bilinçaltımda yer etmiş bu mevzu.Bir insana "Düşünme!" dediğimiz zaman, neden düşünmemesi gerektiğini düşünecektir.Yani ister istemez düşünecektir.Bu mevzu zihinlerimizde yer etti ama dediğin gibi bakışımızı ve dikkatimizi gideceğimiz yöne vermeliyiz.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
