Motosikleti kendi imkanlarınız ile alacaksanız, yaşınız benim gibi 30 olmuşsa ailenizin yapacağı fazla bir şey yok. Ben motosiklet alacağım zaman aileme söylemeden aldım, aldıktan sonra aldığımı söyledim. Bu arada arabam da var genelde günlük işlerimi araba ile hallediyorum havalar soğuduğu için. Motora haftada 1 bineceğim havalar ısınana kadar. Ne olursa olsun tabii ki aileniz tedirgin oluyor. Aldığımı söyledikten sonra ne gerek vardı vs dediler ama aldığım için yapacakları bir şey kalmamıştı.
küçük yaşlardan beri hevesimdi lakin ilk motorumu 35 yaşında alabildim. ehliyetimi bir yıl öncesinde almıştım ve o bir yılı "motor alsam mı, yoksa almasam mı" diye düşünerek geçirdim. çok aktif bir motor kullanıcısı olamadım, lakin haftada bir de olsa motora atlayıp gezmekten sonsuz keyif aldım.
şu anda oğlum 18 yaşında. motosiklete heves etmeye başladığını görünce gidip motorumu sattım. kendisiyle açık açık konuştum; motokrosa evet ama Istanbul trafiğinde motor kullanmaya hayır.
eğitim falan bir yere kadar. trafiği okuma becerisi diye adlandıracağım, etrafındaki araçların trafikte gidişine bakıp da hangisinin, ne zaman senin canına kastedeceğini hissedebilme yetisini kazanmak yıllar istiyor. o yıllarını dört tekerli ve daha güvenli bir araç kullanarak geçirmeden motosiklet kullanmasını istemem.
Ben şurada yazılanları okudukça bir çoğunuzu kıskandım. Keşke benim ailemde motor konusunda böyle şeyler dese düşünse.
Annem en son kaza dan sonra (motoru aldığımı bile söylemedim) ya o motoru satarsın yada ben pılımı pırtımı satıp İzmir'e yerleşiyorum telefonumu da değiştiriyorum ya motor ya ben dedi.
Eşim o motoru alırsan seni boşarım dedi. Aldım boşamadı. Ama 1 ay kullanabildim kaza yaptım.
Bir daha ki motor alışımı bir allahın kuluna söylemiyecem.
Annemde Eşimde hayatlarında bisiklete bile binmemiş binememiş öğrenememiş insanlar. Ne dediysem eğitiminden ekipmanına kadar ne anlattıysam yok arkadaş. Nuh diyorlar peygamber demiyorlar.
Ben kimseye sormadan aldım.. bir gün gittim kapının önüne eşimle beraber dedim ki motor aldım. Üstümde mont, başımda kask, eldiven vs. görünce hayırlı olsun dikkatli ol dediler tabi eşim de full ekipmanlı.. Kardeşim almak istedi yıllarca hep kavga gürültü oldu. Kardeşimi aldım mağazaya götürdüm baştan aşağı ekipman dizdik sonra eve götürdüm 1 ay sonra motor parasının yarısını babam vermiş diye duydum hatta sigortasını da o yapmış. Kendinizden önce ailenizi bilinçlendirin. Onları karşınıza değil arkanıza alın... İlle de motor ille de motor dersen ben olsam bende vururum ağzının ortasına
20 yaşındayım ailemden sadece okul masraflarıma yetecek kadar para alıyorum
Zehri ilk Barkın abiden kaptım daha lise yıllarında doğrusu duyduğum ilgiyi barkın abi ile pekiştirdim o zamanlar 16 yaşındayım. İdealist ve realist de bir gencim. O zamanlar bu A1 ehliyetini duzenlenecegini duyurduklari zaman falandı. Bende ailemin buna izin vermeyeceği ve zaten durumumuz da elverişli olmayacagi icin suan icin ertelenmesi gereken bir plan olduğunun farkındaydım her ne kadar desemde aileme motor alicagim diye maddi imkansizliklardan dolayı çokta umursanmıyordum zaten. 4 sene geçti aradan tam bu yaz tatilinde bizim yazliga 15 gün gittiğimde Kabile liderimizin vefat yıldönümüne denk geliyordu videolar falan filan derken bir anda dedim ki ben motor alacagim Parayi denkleştirdim ehliyete yazildim. 2 gün sonra direksiyon sınavım var nasipse tekte geçecegim gel gelelim aile konusuna. çok uzatmışım 26 Kasım günü motora zam geldiginden 1aralık gelmeden motoru almam gerektiğini öğrendim. Apar topar işlemlere başlandı. Birsuru zorlukla bursadan aldım sevkiyat firmasına getirttim. gecesine geldi motor ben evde diyorum işte motorum geldi falan filan. Valide sabah 6 da assagiya inip kaldirmaya calismis 100-130kg motor yerinden oynatamamış. Uyandığımda vizeye gidecektim okadar burktu ki yüregimi bu kazalar saglik sorunlari sakatliklar ile hayattan soguttu. Okula gidene kadar nasil satarim iade edebilirmiyim derdine düştüm. Eve dönünce gidon kilidinde boynunun bükük bir sekilde bana baktiğini görünce aslında şunu anladım. Her ne kadar yanimizdaki insanlar bize değer verse de tutkulardan vazgecmek insanın karakterini sönümlemesinden farklı birşey değil. O gün kendimi ölmüşümde ruh gibi dolaşıyor muşum gibi hissettim. Tutkunuzun peşinden koşun. ve ekipmansız binmeyin su alete her ne olursa olsun redlineda sürmek teker atmak hepsi tamam cok zevkli benim icinde ayri bir tutku. motor bizim icin bir arac olduğu anda ayni zamanda bir hobi olmaya başlıyor. Sonuç olarak hiçbirşey canınızdan değerli değil. Aileler ne kadar üstüne düşmekte haklıysa sizde bu tutkuyu sürdürmektr haklısınız. Hâla 0Km de yatıyor alet :(
İyi forumlar
Oğlum hevesini al da sat şunu 😂
Ailemin motosiklete bakış açısı mı ?...
Maddeler halinde örnekleyip yazarsam eğer.
-Yaşıtları uyuşturucu, alkol, madde bağımlısı, bizimkinin en büyük kötü huyu bu olsun.
- Babam: Bu da iyice suyunu çıkardı motor işinin.
Annem: Aman bırak motorla uğraşırken bize musallat olmuyo en azından.
-Annem: Ben bıktım senin bu çamurdan pisliğinden, makina bozulursa vallahi sana aldircam yenisini.
-Şu motor zımbırtılarını(Kask, mont vs.) al şurdan vallahi bana cinnet geliyo.
-Bu motorun hic masrafı bitmiyomu sürekli paranı buna harcıyorsun ?
Ama en sevdiğim olay, bizimkilerin milletin lafını umursamaması.
Annemin motordan gram anlamamasına rağmen, milletin yaptığı "Ay motosiklet cok tehlikeli, biraktirin hemen" felan gibi boş muhabbetlere, "Hayatında kaç defa sürdün de anladın tehlikeli olduğunu?" tarzı cuk oturdu cevaplar vermesi
"Aman oğlum dikkat et" uyarılarının hatrına halâ hayattayız belki de
uzun süren didişmeler sonucu ikna oldular hatta ekipmanlarımın parasını ailem verdi.eğitim aldım ve soğuk kanlı biri olduğumu bildiğinden babam anneme göre daha rahat dikkatli sür fln deyip geçiyo annem biraz daha korumacı. en son onada eldivenle montumu giydirdim dedim nasıl hissediyosun bu şeyler baya güven veriyo fln dedi içi rahatladı az da olsa
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
emirs adlı üyeden alıntı
