Aslında hepimizin başına gelebilir.Motor kullanmayı bir kere daha sorguladım şu an.
https://www.sozcu.com.tr/2018/yazarl...ahbap-2640783/
Aslında hepimizin başına gelebilir.Motor kullanmayı bir kere daha sorguladım şu an.
https://www.sozcu.com.tr/2018/yazarl...ahbap-2640783/
Bu işler kader.
Saçma sapan, kendini tehlikeye atarak kullanmıyorsan sorgulamana gerek yok. Olacağı varsa olur.
Bu konuda bakılacak son şey motosiklet bence..İş güvenliği,tasarruf imkanları, sosyal güvenlik sistemi, ulkedeki sigorta uygulamalari,çalışan haklari, ekonomi, sağlık imkanları bu duruma sebep gibi ..Allah rahmet eylesin.
Motosikletin değil herşeyin riski var, kullanın kullanmayın herkesin kararıdır fakat herşey olacağına varır, tabii ki tedbire de mani değil.
bu intihar basit bir pantolon sorunu değil. daha önce yaşanmış olaylar sonucu ve ismail'in psikolojik buhran yaşaması neticesinde kendi hayatına son vermesi hadisesidir.
hiçbir baba çocuğuna pantolon alamadı diye intihar etmez. o pantolonu çalar ama intihar etmez.
Pantolon bardağı dolduran değil ama taşıran son damladır.
Pantolon alamadığı için değil belki ama ekonomik olarak son noktaya geldi dayanamadı daha fazla belki. Allah rahmet eylesin.
Ben kendime kişisel kaza sigortası yaptırdım, başıma bir şey gelirse diye.
... yapacağım belanızı herşeye fikriniz var o Pantalon alınsaydı okul pantolondan dolayı çocuğu geri göndermeseydi (göndermediklerini iddia ediyorlar inanmıyorum ) bu adam intihar etmeyecekti uzatmanın anlamı yok
* Motosiklet ile kaza geçiriyor kolu kırılıyor.
* Kolu kırıldığı için çalışamıyor ve para kazanamıyor. Bu yüzden çocuğunun temel ihtiyacını karşılayamıyor. Çocuk okula alınmıyor.
* Kendisini ailesinin temel ihtiyaçlarını bile karşılayamayan yetersiz biri olarak görüyor. İntihar ediyor.
* İntiharı basında yer buluyor. "Çocuğuna pantolon alamayan baba kendini astı" haberi duyuluyor, insanların içi acıyor.
* Olay basına yansıdıktan sonra savcılık açıklama yapıyor: pantolon alamadığı için değil başka sebep vardı. Valilik de açıklama yapıyor: Pantolon alamadığı için değil, sebebi başka.
bu hikayede ters giden çok şey var. uzun, çok uzun konuşulur üzerinde ama artık anlamı yok.
tek söyleyeceğim: batı, bu hikayeden ders aldığı için bu halde, biz ders almadığımız için bu haldeyiz.
nereye dönersen dön popon arkanda kalir..
Çalmak mı ? O zihniyette olan biri olsaydı zaten bu duruma düşmezdi baba... Gururlu bir baba, ailesinin ihtiyaçlarını karşılamakta zorluk çekince üstüne dünyalar kadar sevdiği çocuğu bir pantolon yüzünden okuldan geri çevrilmişse intiharı düşünebilir dostum.
---------- Mesajlar birleştirildi - 10:55 ---------- bir önceki mesaj zamanı 10:45 ----------
Kimbilir neler yaşadı bu baba. Kimbilir ne senaryolar türetti kafasında yalnızken... Kendini sevilmeyen, yararsız bi baba olarak hissetti. Toplumun rezilliği, ahlaksızlığı ,bencilliği, vurdumduymazlığı itti onu bu yola, bu belli. Belki çoğumuzun olamadığı kadar ince düşünen, hassas biri nereden biliyoruz da yorumlar yapıyoruz :( Yazık oğluna düşkünlüğü bile onu yolundan çevirememişse söylenecek başka birşey yok... Allah rahmet eylesin, umarım çocuğuna sahip çıkan, ona psikolojik desteği verenler çıkar...
Bazı insanların intihar etmesini düşünmek kimine göre çok basit bir sebep olabilir.
Kimine göre gerçekten ağır bir durum da olabilir.
Her insanın iradesi farklıdır.
Kimine göre basit kimine göre çok zor.
Ne fark eder ki? Giden bir can var ortada. Altında yatan başka sebepler var veya yok.
Bir çocuğu okulun ilk günü pantolonu yok diye okula almamak ve babasının intiharı o çocuğu nasıl etkiler?
Bunu konuşan kimse yok. O çocuğun hayatı karardı. Babam bana pantolon alamadı diye intihar etti.
Bu düşünce kafasını kemirecek ve kim bilir nasıl bir duruma düşecek.
Bu çocuklara hemen çok acil manevi destek lazım. Asıl suçlusunun kendisinin olmadığını kabul ettirmek lazım.
Giden babayı düşünmek artık maalesef boş. Önemli olan o çocuklar şu an.
''Allah rahmet eylesin.
Bazıları başkalarının yükünü taşır, çok çok zordur.Yillarini borçludur, sözlerini borçludur, vermesi gereken emeķ vardır, belki sevgi vardır.Başkalarinin yuku zordur,taşiyamadığinda sorumlulukla birleşir ve bakılacak yüzü olmadığını düşünür, yükü de taşıyamıyordur zaten, yük sahiplerine genelde lafı da edilir, nihayetinde kurtuluş arar..
Bazısı kendi sorunları ile boğuşurken yetmezmiş gibi sağlığı da bozulur ve normal düşünememeye başlar, Oyle ya da boyle kurtuluş arar..
Öyle dertler var ki yarım saatçik yaşadığınıza, yaşayabildiğinize, bir nefese ve kulaklarınızın sesi algıladığına,kalbinizin attığına, düşünme yetinizi koruyabildiğinize,her ertesi güne uyandiginiza ve saniyelerinize yürekten şükredersiniz.Öyle dertler var ki anlatsalar, şurdakiler hiçbir derdim yokmuş der sevinir..
Ve hepsi aynı da değildir, kimi daha zayıftır kimi çok güçlüdür. Ortak yonleri; malum..
Ölüm de zor, hayatta.Hayat, asalaklar, tembeller,vurdumduymazlar, güce tapanlar için, her rüzgarda sürüklenenler ve yaşıyormuş gibi yapanlar için kolay sadece.
Kararı uzunca bir süreçtir genelde, sorgulanır, sorgulanır,sorgulanır, motosiklet seçimi kararına benzemez,hayat olmayacaktir, kendisi olmayacaktir, sevdikleri olmayacaktir, amacı, çalişmaları, bildikleri olmayacaktir,bugune kadar yaşadiginin hepsi boşunadır apaçık, hiç bir geriye donuş şansı da olmayacaktir zira, bitişinedir adımları, yok olmayı seçer.Ve sorgulama o derece, günlerce, aylarca araliksiz sürer ve baştan başlar, pamuk ipliğine bağlı bir sebepçik burda tutmaya yeter. O sebep de yoksa karar alınır,uygulanır.İntihar ve galiba sözlük anlamı gibi bir Son.
Hepimizin dertleri taşiyabileceğimiz kadar olsun..'' Bu geçen başka konuya yazdığımdan, süreç vurgusu için alintiladim..
Herkes üzülüyor tabii sert tepkilerde oluyor haliyle, fakat intihar genelde süreçtir.Yuz bilimadamina sorsanız neredeyse tamamı büyük ölçüde süreç olduğunu söyler istisnalar kaideyi bozmaz tabii..Olayın ne şekilde gerçekleştiğini okumadım fakat 'tetikleyici' ve karar mekanizmasını işlettiği aşikar, fakat öncesi?
Olaya dair bir boşluk bırakmakla beraber, bunu sorgulamadigi nerden bilinebilir, belki gıda alamamaktan olacaktı, belki toplum içersinde ödeyemediği kirası istenildiğinde olacaktı, belki esinin lafi agir gelecekti, belki ileriye yönelik hiçbir umudu kalmamıştı düzeleceğine ve sağlık yonunden iş hayatına dair.Muhtemelen sağlıklı düşünememe durumuna da gelmiştir maalesef, yaşadıkları topyekun onu buraya sürüklemiş gibi..
Bugün yaklaşık 700 tl gibi rakamlara, nerede olursa olsun kalıcı sakatlık ve sürekli iş göremezlik durumu yaşamanız halinde ikiyuz uçyuz binlira ödeme yapılabilen poliçeler mevcut..Sigorta olmasa bile düzgün işleyen bir sosyal güvenlik sisteminde böyle bir sebepten işten çıkarılma durumunda ekonomik zorluk yaşamayacağınız bir meblağ alırsınız, alınmalıdır da fakat iş hayatının gerçekte ne olduğunu hepimiz biliyoruz..Ortam belli, bırak ötesini kayıtsiź çalışan çalıştırılan! milyonlar var.
http://www.eokulegitim.com/kilik-kiy...netmeligi-meb/ okullarda kıyafet serbest diyor bakın, olay pantolondan olsa da istediği kıyafetle gidebiliyor öğrenci anladığım kadarıyla,gidebilmeli, keyfi uygulama ile pantolon beğenmeyip geri gönderme varsa yanlıştır.Okulun hatası varsa üstü örtülmemeli ve kesinlikle açığa çıkarılmalıdır.
Fakat olayı sadece pantolona indirgemek de sığ bir bakış olur, uzulup gaza gelip agiz bozmak da yakisik almaz.Son olarak; okul yönetiminde hatası olan varsa da net olarak yaptırım uygulanmalıdır. Allah rahmet eylesin tekrardan, aileye de maddi manevi destek olmak şart.
Konu sahibinin motosikletle ilişkilendirmesi yonelik ilk mesajımdaki görüşüm baki, ha motor ha otomobil bi tarafından.
bir baba olarak ve bir insan olarak çok üzüldüm. burada bahsedilen herşey yüzeysel ve insan hakkı olmayan ülkemde bilhassa yetkili meciilerin bizim suçumuz yok çabası ve sorumluluktan kaytarma mücadelesidir. bir insan intihar ediyorsa çevresindeki herkes suçludur. intihar aşamasına kadar gözlemlenecek çok fazla iz ve işaret vardır. kişi sssiz bir çığlık ve feryat içinde bulunduğu çıkmazdan umutsuzca yardım ister. maalesef insanlığın bittiği, tükendiği güzel ülkemde bireysellik ve bananecilik alışkanlık haline gelmişken kimse zaten işine gelmeyen o feryatları duymaz, duymak istemez.
bir insan hayatı bu kadar kolay sonlanamaz, kişinin artık vazgeçtiği şeyin kendi canı olduğunu ve bunun 2 kelimede unutulmaması gerekir.
Allah Rahmet Eylesin. İnşallah Aİlesi Bundan Sonra Gölgelerini de Kaybedince Kendilerini de Kaybetmezler.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)