dün istanbulda bazı kısımlarda az bi yağmur etkisi gösterdi.
bende sabahın görüntüsüne aldanıp deri montu almadım tişört ile çıktım.
sabah güzel serin serin gittim ama iş çıkışı baktım hava kötü.
yağmura yakalanmayayım derken ufaktan yakalandım.
üzerimde tişört varken 120 km hızla giderken o masum yağmur damlaları vucuduma sanki bir mermi gibi saplanıyordu.
"buda böyle bir anım" desem çoğu kimse beni topa tutacak.
ama desem ki. "üşenmeyin hava çok sıcak olsada montunuzu giyin artisliğin luzumu yok sonra neyle karşılaşacağınızı bilemezsiniz" o zaman çoğu kimsenin az kimsesi montunu almadın ya kaza yapsayın görürdün şeyinkini gibi yorumlar.
diğer az kimse de belki bana hak verecekti.
yazacaklarım bu kadar.