Şimdi polis seviciler gelmeden yazayım. Sakın polise güvenme. Bu ülkede malını, mülkünü, canını elaleme emanet et ama polise etme. Nedenini anlatayım.
Geçen salı günü e5 de, mobeselerin ortasında bir adam, arkamda kız arkadaşım varken sol tarafımdan vurup düşürdü bizi. Şerefsizin oğlu makas atıyordu ve durup bakmadı bile öldük mü kaldık mi diye. O arada şansa, cinayete teşebbüs yerinden (kaza bilinçsizce yapılır, bunun adı kaza olamaz) ambulans ve polis geçiyordu. Durup bizi aldı ambulans, polise defalarca söyledim bi anons geç adam bu, şudur budur. Polis inatla geçmedi, plakasını almamışsın burda mobesede yok dedi. Oysa her yer kamera.
Neyse olayın bomba kısmına geliyorum. Hastaneye polis gelme zahmetinde bulunmadı. Defalarca karakolu aradım, "telefon edebiliyosan iyisindir, bizim gelmemize gerek yok, sen bir ara gelirsin. BU SAATTE SENİNLE UĞRAŞAMAYIZ" dediler. Neyse küfür ede ede gittim birkaç gün sonra şikayete. Bu seferde beni başından savmak için TRAFİK MAHKEMESINE gitmem lazım dediler. Adamlar olmayan mahkemeye gitmemi istediler ciddi ciddi.
En sonunda bunlarla uğraşmamak için savcılığa gittim, dilekçemi doldurdum verdim. Savcı polise neden gitmedin dedi, bende hepsini anlattım. Polislerin ismini biliyorsan şikayetçi ol dedi, bende bilmiyorum dedim. Hepsi aynı hangi birini şikayet edeyim?
Sağ olsun savcı öncelikli belgeyle yolladı beni karakola, o yüzüme bakmayan polisler mırın kırın ederek ifademi aldılar. Sonrasında hastaneden rapor almaya falan beni yollamaları var ki onları anlatsam yeniden sinirlenicem hiç gerek yok. En sonunda, suçlu ben değilim farkında mısın diye bağırdım birine ve kendilerine geldiler.
Sakın arkadaşlar bu ülkede polis var asker var demeyin. Kendi kendinizi korumaya çalışın. Daha bu hikayede çok eksik var, daha neler dediler neler yaptılar anlatsam ağzınız açık kalır. Birgün birine falan vurursanız sakın durup insanlık yapmayın, hemen kaçın. Merak etmeyin kimse peşinize düşmez