Sabah haberi alıp şok oldum. İş yerinde yutkuna yutkuna akşam ettim. Eve gelince dayanamadım. Ailemden biri vefat etmiş gibi canım yandı. Bazı insanlar ölmemeli diye düşünüyor insan. Boşluğu doldurulamayacak.
İnşallah kanalı kapanmaz hatta depolarındaki videolar da yayınlanır. Acı ile birlikte isyan ateşi düştü yüreğime
Bundan sonra nasıl motosiklet süreceğim bilmiyorum, kendimi çok korunmasız ve yalnız hissediyorum. Meğerse motorun üstündeyken ondan çok cesaret alıyormuşum, motora her bindiğimde kafamın bir yerlerinden bir görüntüsü, bir lafı geçerdi, şimdi yerine ne koyacağım bilmiyorum, sanırım bir süre motora binemeyeceğim.
Kendisini ilk videolarından beri takip ediyorum.Çektiği videoların bir çoğunu defalarca izledim.Yine izleyeceğim. Kendisi bir çekiliş için Bursa'ya gelmişti.Orada tanışma fırsatı bulmuştum.Gerçekten çok mütevazı bir insandı.Yani ne bileyim keşke o ölmemiş olsaydı..ben,benim gibi kendi haline takılan bir kaç silik tip ölseydi o ölmeseydi. Geride tanıtılmayı bekleyen yüzlerce motosikleti onlarca konuğu öksüz bıraktı.Öğrendiğim çoğu bilgiyi onun sayesinde öğrendim. Hayata veda edene kadar belki onlarcamızı hayatta tuttu öğrettiği şeylerle kim bilir.
Hayatımda ilk defa yas tutuyorum. O da kendisiyle samimi dahi olmadığım birisi için. Çok garip. Ağlayasım geliyor. Ağlayamıyorum. Arada birşey oluyor gülüyorum. Birkaç saniye sonra tekrar içime kapanıyorum. Çok garip çok. Hala inanamıyorum. Zamanında yanında staj yapmak için yazmıştım konuşmuştuk facebook'dan. Keşke onun yanında yapsaymışım. Hem tanışmış olur hem de ironik olacak ama kelebek etkisi olurdu da ölmezdi belki.
Merhaba arkadaşlar.Hepinizin bildiği üzere dun gece saatlerinde hepimize motosikleti sevdiren,engin bilgi ve tecrübelerini,kendi hoş ve eğlenceli anlatımı ile bizler ile paylaşan ve belki de bir cogumuza ilham kaynağı olan motosiklet aleminin abisi BARKIN BAYOĞLUN'u sorumsuz bir araç sürücüsünün yaptığı, sorumsuz ve akıl almaz hareketi nedeni ile kaybettik.
Bundan yıllar önce geçirdiğim ilk trafik kazası sonrasında, bende bir hata var diyerek araştırarak bulduğum altın elbiseli adam videolarını izledim.Onun hazırladığı videolar ve eğitimler sayesinde bir çok bilgi sahibi oldum.Bir tek anlamadığım konu ise kontra tekniği olmuştu, defalarca kez izledim,izledim ama bir türlü alamamıştım.Aslında anlamışım.
Bir sabah işe giderken viraj döndükten sonra aniden karşıma çıkan kamyonun altında kalmaktan son anda kurtuldum.O an için ne yaptığımı pek anlamadım. Çünkü normal şartlarda o kamyonun altında kalmis olmam ve çoktan ölmüş olmam gerekirdi.İlk şoku üzerinden attığım zaman motosikleti yol kenarına çekip bir sigara yaktım ve ne yaptım ben,nasıl kurtuldim diye sorduğumda aklıma yine bir şey gelmedi. İste o aksam eve döndüğümde tekrar kontra tekniğini izleyince ne yaptığımı o an anladım.
Hepimiz için belki de aileden biriydi.Belki de daha fazlası. Ben bu gün hayattaysam eğer, akşam evime gidip oğlumu, eşimi,annemi ailemi görebiliyorsam,sabah tekrar kalkıp işe geliyorsam,aileme ben sahip çıkıp kimseye muhtaç etmiyorsam bu Barkın abi sayesindedir.Bire bir olarak değil belki ama dolaylı yoldan benim hayatımı borçlu olduğum kişi odur.
Dün geceden beri aşırı bir öfke,kin,nefret ve çok ama çok derin bir üzüntü içindeyim.Yarın Barkın abiye son görev için herkes orada olacak ama ben gidemiyorum.Hayattayken ona teşekkür edemedim,ölümünde de görevimi yapmıyorum.
Yüce Rabbim bütün günahlarını bana yazsın, umarım cennetine kabul eder...Sonsuza kadar bizimlesin...
Aynen öyle dostum. Aynen öyle. Hayatta bazı şeyleri ertelememeli.Dark-ghost adlı üyeden alıntı
Bende yüz yüze tanışmayı istiyordum.
En son dört tane Honda bayiini ziyaret ettiği etkinliğe katılacaktım.
Yine işim çıktı fırsatını bulamadım. Şimdi ne yapsak boş artık..
---------- Mesajlar birleştirildi - 23:13 ---------- bir önceki mesaj zamanı 23:07 ----------
Aynı olay Murat Doğanay (aYe)'la da olmuştu.
Buradan konuşuyorduk. Birlikte gazlayalım filan diyorduk.
Onunla da tanışma fırsatı bulamadım.
Allah mekanlarını cennet eylesin.
Şu an bu hissettiğimiz duygular, bu paylaştığımız aynı hüzün ve boşluk hem Barkın abinin bu samimiyet ile bizim içimize işlemiş olmasından hem de motosiklet camiasının ruhu gereği bağlılıktan kaynaklanıyor bence.
Gerçekten yas tutuyoruz. Aklıma geldikçe kötü oluyorum. Sanki hepimizin yakından tanıdığı bir dostu gibi olmuş o. Farkettirmeden kendisini eleştirenleri ve hatta sevmeyenleri bile öyle derinden etkilemiş ki şu an durumumuz bu. Dizi izliyorum kafa dağıtmak için. Köprüyü gösteriyorlar ara sahnelerde yine kötü oluyorum.
Motosiklet ruhunun da güzel yanını okuyorum sabahtan beri. Çok az şey etrafında bu kadar farklı insan birleşebiliyor. Bunun değerini bilelim. Onu hep güzel analım. Öğretmeye çalıştığı değerlere sahip çıkalım. Bu şekilde o da ölümsüzler arasında yerini alır.
Dün gece yatağa yattığımda iç sıkıntım başladı, sebepsiz yere darlanma. Derken yatmadan önce malum sitedeki türbin motorlu RC uçak ilanlarına bakarken, bir ilanda kendisinin de olduğunu gördüm, yine matrak bir poz vermiş, gülümsedim. Aklıma gelmişken şu Peru videolarından birini izledim ve yattım.
Sabah kalktığımda her yerde aynı haber. "Altın Elbiseli Adam hayatını kaybetti." Başımdan aşağı kaynar su döküldü sanki. Ulan ben yatmadan hemen önce bu adamı düşündüm, şimdiyse yok. Hemen yalanlayacak bir şey aradım ama nafile. En son resmi sayfadan da doğrulama geldi. Anladım ki, dün geceki iç sıkıntısı buymuş.
Yüzyüze tanımasam da, herkes gibi çok şey öğrendim ondan. Motosiklet ailesinin baştacıydı.
Kask takmanın abes görüldüğü Mersin'in bir yörük ilçesinde bana istikrarla kask takmayı öğreten kişi oydu, sonrasında geliştirerek tüm ekipmanları.
Dolaylı yoldan ben de hayatımı ona borçluyum.
Motosiklet serüvenimin her kesitinde vardı. Yüzyüze tanımadan bile aileden biri gibi hissettirdi kendini.
Yaklaşık iki hafta önce motorumu satmıştım hayırlı bir iş için. Durumu düzeltince yeniden alırım, bir üst model alırım diye düşünüyordum.
Şuan düşünmüyorum. Korktuğumdan değil.
Olay yerinde babasının halini düşündüm, annesinin halini düşündüm.
Babasının barodi'ye "Ölüm nedeni boynunun kırılmasıymış" deyişini düşündüm. Yerine koydum, koymaz olaydım.
Hepimiz bu işin tehlikeli olduğunu bilerek giriyoruz bu işe. Ama en nihayetinde bilmek, hissetmek gibi olmuyor.
Evet, Carl Gustav kendisidir, fikrinizi destekliyorum.
2010 Kanuni Breton 21.000km|2013 Kuba XR 125 8.000km|2012 Hyosung GT250R 25.500km|2016 Bajaj Pulsar 200NS 14.500km|2018 Motolux Rossi 50(King 139)|2013 Mondial Mash 150 6.000km|2017 Mondial Drift 135 6000km|2021 RKS Azure 50|2022 Arora Freedom 50|2023 Hero Dash 125
Kaza sonrası orada olan arkadaşın youtube'a attığı videoyu izledim.
Kaza sonrası ambulansa alınırken hayattaydı diyor.
Sonra babası boynu kırıldığı için öldü demiş.
Kaza sonrası BİLİNÇSİZ MÜDAHELE de öldürmüş olabilir.
Belki de ambulans gelene kadar etraftan gelenler kaskını falan çıkarmaya çalışmıştır.
Offff offfff.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
