Dedeler forumu istila etmişler
Hayat bir süre sonra rutine bağlanıyor, gençlikteki heyecan, güç ve performans, mantıksız atraksiyonlar yerini daha dingin bir hayata bırakıyor ister istemez. Buna da orta yaş sendromu deyip işin içinden çıkmış modern toplum.
Sanırım aynı bunalıma bende girdim, köprüden önce son çıkışı arıyoruz işte
deme öyle kardeşLucas adlı üyeden alıntı
Dedeler forumu istila etmişler
Hayat bir süre sonra rutine bağlanıyor, gençlikteki heyecan, güç ve performans, mantıksız atraksiyonlar yerini daha dingin bir hayata bırakıyor ister istemez. Buna da orta yaş sendromu deyip işin içinden çıkmış modern toplum.
Sanırım aynı bunalıma bende girdim, köprüden önce son çıkışı arıyoruz işte
bedri rahmi eyüboğlu'nun şiiri geldi aklıma yaş konusu açılınca,
evvela dişlerimiz döküldü
sonra saçlarımız
arkasından birer birer arkadaşlarımız
şu canım dünyanın orta yerinde
yalnız başına yapayalnız
kırılmış kolumuz, kanadımız
tatlı canımızdan usanmışız
bir şüphedir sarmış yüreğimizi
ya kendini aldatıyor demişiz ya bizi
bir şüphedir demir atmış ciğerimize
pamuk ipliği ile bağlamışlar bizi
düğüm üstüne düğüm şöyle dursun
bir çalım bir kurum hepimizde
nereden inceyse oradan kopsun
bu canım dünyanın orta yerinde
hayvanlar kadar bağlanamamışız birbirimize
yalan mı? gözünü sevdiğim karıncalar
işte: hamsiler sürü sürü
arılar bölük bölük geçer
leylekler tabur tabur
ya bizler? eşref-i mahlukat! ..
boğazımıza kadar kendi murdar karanlığımıza gömülmüşüz.
bizler bölük bölük, bizler tabur tabur
bizler sürü sepet
yalnız birbirimizi öldürmüşüz.
40 yaş erkek için çok önemli değil de 50 yaş epey sıkıntı çıkarabiliyor.
gerçi biraz kurcalayıp 2 yaş sendromunu duyunca artık her yaşın sendromu olduğuna kanaat getirdim.
çıkarabiliyorsanız keyfini çıkarın,
kırklara karışmak iyidir.
Arada alıp başını gitmek diyelim, kendine zaman ayırmak diyelim, iyidir de...
Akıp giderken, kalanlarınızı ihmal etmeyin...
çok iyi bir yorum
---------- Mesajlar birleştirildi - 13:49 ---------- bir önceki mesaj zamanı 13:46 ----------
Dude'un filmdeki karakerine ters gelen bir yaklaşım olsa da bunu memleket topraklarında yetişen ahbapların olağan hallerine bağlıyorum
Sevgili ekrem abi...
Nasilda duygusal bir gunumda actigin bu konu ve herkesin yorumunu okuyarak bastan sona bi daha düşünmeye sevketti...
33 yasindayim.. 4 yil once motora basladim bahanem karsiya arabayla cok trafikte gidiyorum yaauuw idi.. bayan olduğumdan oncelikle etrafımdaki butun aile bireyleri sacmalama sana yakismaz dedi.. yas 30 a dayiyordu nede olsa bir kadin motora binecek.. yakisi kalmazdi oysa.. hayatta en asi tanidigim babamdi ona gore bendim asi oysaki bilmiyordu ki ben ona benzedigimden zatrn soz dinlemezdim.. isin kotusu dinler gibi yapip kendi bildigini yapan tiplerdendim..
Aldim pcx.. başladım surmeye..
Yetmedi bi rc 200..
Yetmedi ninja 300..
Yetmedi sattim 4 silindir sesi ariyor kulaklarim.. arastirmadayim..
Icimdeki motonlugu.. icimdeki duygusal sorunlari hep motora binerek atmaya calistim faydali oldu mu.. oldu diyebilirim..
Son ninjayi satinca (kemal sen alinma sana sattim diye ya alicam isteyerek severek sattım)
Kanadim kolum kirildi 1 ay gecince farkettim basta hava souk ya sorun degil diyordum..
Bisiler ariyordum.. motora karar veremeyince arabami sattim.. cla 200.. yerine navara kamyonet pickup aldim..dedim ki yeni bir heyecan off road falan yapar miyim nasil bir monotonlugu atarim diyorum...
Diyorum diyorum diyorum...
Zevk falan filan keyif yok o icimizdeki bubrani atamıyor aslında.. hungur hungur agliyorsam eger bugun hala sanirim yaslanip alinganlasiyorum.. once içimizdekini cozmek gerekiyor sonra motor keyif zevk her neyse ustune bal kaymak.. ic huzur yoksa bunlar sadece anlik cok sevdigin bir yemegi yiyip yine acikmak gibi bisi oluyor...
içimizdeki buhranları atmak için evvela içimizde neler biriktirdiğimize bakmalı bence,
bazen kendimizden kaynaklanmayan ama sevdiklerimizden bize üzüntü olarak yansıyan çok problemlerimiz var.
motosikletten sebep eğer kendimiz ile başbaşa kalmamaksa sonuna kadar haklısın,yararsız bir oyun eğlence
yok eğer bu arada çocuklar gibi bir oyuna kendini vererek nefes almak içinse bence makul bir durum,
düşünsene ömründe bir dönem geliyor ve sen aslında hayatta hiçbir şeyi değiştiremediğini ve değiştiremeyeceğini anlıyorsun,
neyse her insanın içinde bir ateş var ve o ateş herkese göre dayanılmaz bir acı veriyor.
bence motosiklet sevdası olanlar hala büyümemiş çocuklardır,
bir arkadaşın yazdığı gibi mantığımı kullansaydım motor almazdım diye.
hayatının her alanında mantığını kullanan kişilere selam olsun ama ben onlardan olmaktan vazgeçtim.
sevgiler kardeşim.
abartmayın
nisan hepsini çözer
çözemezse (martı, mayısı iç ederse) o kötü
Yaşamı tutkuyla bağlanılır bir şey haline getirme, ona bir anlam bulma çabası biraz düşünen her insan için önemli bir varoluşsal mesele. Daha az düşünmeyi, daha az sorgulamayı seçenler, daha çok inanmayı, daha çok öfkelenmeyi, televizyonda tanıtılan düşmanlara nefret duymayı seçenler, kimi yüceltip kimi yerin dibine batıracaklarına televizyonlardan aldıkları direktiflerle yön verenler için hayat daha kolay.
Anlam arama meselesi tamamen bireysel bir mücadele, macera, yolculuk. Aradığımız şey, motorlu araçlarda, deniz taşıtlarında, sivil havacılıkta, içkide, kumarda, uyuşturucuda, kedilerde, fizik anlatan youtube kanallarında, karşı cinste, dinde, bilimde, felsefe kitaplarında, psikoloji kitaplarında, başka insanlara yardım etmede, yazı yazmada olabilir. Kişinin kendisinin arayıp kendisi için kendisi bulması lazım. Belki de bu arayışın kendisi bir anlam oluşturacaktır.
Maceranızda iyi eğlenceler.
Su akar yolunu bulur diyelim mi?
---------- Mesajlar birleştirildi - 19:31 ---------- bir önceki mesaj zamanı 19:27 ----------
Mümkün olursa Birgün bu konuları yüzyüze konuşur ve kişiliklerimize yapıştırılan etiketleri sökmeye çalışırız sevgili kardeşim
---------- Mesajlar birleştirildi - 19:34 ---------- bir önceki mesaj zamanı 19:31 ----------
AMİN
Baba oldum motoru satıp sonra araba aldım sonra arabayı satıp yine motor aldım sonra motoru sattım yine araba aldım şimdi yine motor alacağım ama artık arabayı satmayacağım
Kısır döngü
---------- Mesajlar birleştirildi - 19:35 ---------- bir önceki mesaj zamanı 19:34 ----------
Çok şükür diyelim ;)
Bir yerde okumuştum;
İnsanlar yaşlandıkları için oyun oynamayı bırakmazlar,
oyun oynamayı bıraktıklarında yaşlanırlar. Berhard Shaw.
Hamdım, piştim, hala hamım.
Sevgilimden ayrıldım motora başladım, içimde zaten liseden üniversiteden beri motor sevgisi vardı ancak motorcular tarafından sevilmeyen markaya sahip olan yeni bir arabam olmasına rağmen kimseden habersiz ehliyeti aldım ve ilk motorumu aldım.
İlk bir kaç ay gerçekten çok duruldum inanılmaz zevkli bişey sonra diğer sevgilimden ayrıldım motorumu değiştirdim
Bu kez bir scooter almıştım iki kişi yollara düşeriz diye.. Sonra o kızdan da ayrılıp motoru yine sattım bu sefer agresif bir makina istiyordum ne de olsa 30 umu geçmiştim.
Tracer 900 aldım inanılmaz bir motor halen gazı rahatlıkla açamıyorum bu sefer yine sevgilimden ayrıldım yine motoru satıp başka bir enduro makina alacağım. bendeki kısır döngü de böyle sonuçta pazartesi sabah 6buçukta uyanmak için kendisine bir sebep gerekli...
Bazı kişiler çocuğuna bazıları kendisine bazıları ailesine çalışır onlar için didinir.
bence siz normal rutine girmişsiniz ve hayat standartınız da az çok yerinde olduğu için arayışa girmişsiniz bu çok normal birşey
umarım çozuk büyürken dahi uzun yıllar eşinizle birlikte çocuksuz motor gezileri yaparsınız.
Bu arada birisi yazmış ona katılıyorum pcx ten sonra 40 yaş birisi için ya 4 silindir naked belki bir sonraki motor olabilir ancak nc750x in tam sizin motorunuz olduğunu düşünüyorum.
Bol şanslar, mutlu yıllar...
43 yaşımdayım.
2 yıl önce ilk motosikletimi arabamı satmadan aldım.
Her ne kadar gönlümde 4 silindir yatsa da hala arabayı satmayı düşünmüyorum.
Şu an için 4 silindir benim için hem alması hem de kullanması maddi olarak zorlayıcı olacak.
O yüzden 2 silindirli, 4 e göre daha az yakan, bakım masrafı daha az olan ve en önemlisi hata affeden nc750 veya er6n(mt07 'yi hiç söylemiyorum bile) almayı düşünüyorum. O da ancak ikinci el alabilirim. Malum çocuğun okul taksidi vs.
Ama tabii ki bu bahsettiklerim kendi kısıtlayıcılarım sonucunda girdiğim yoldur.(Mantığa bürünme)
Maddi imkanım olsa gidip sıfır GSXR-600 'ü çekerim hemen altıma.
Eşle turlama ise benim için motosikletin anlamına ters.
O yüzden motosikletle yapacağım tüm planlarımı tek başıma yapıyorum. Ve çok mutluyum.
Ben de 33 yaşına girdim. Motor almak istediğimi kime söylesem inanılmaz olumsuz tepkiler aldım. Sonra baktım olmuyor, şöyle bir karar verdim. Beni motor üstünde görenler o zaman öğrenecekler motor aldığımı. Bilmiyorum ben de konuyu açan abi gibi belki de sıkıcı hayatıma eğlence katmak için geçeceğim iki tekere. Bana karşı çıkanların da motoru alınca ver bi tur atim diyeceğinden eminim. Babayı alacaklar tabi.
"bence motosiklet sevdası olanlar hala büyümemiş çocuklardır,
bir arkadaşın yazdığı gibi mantığımı kullansaydım motor almazdım diye.
hayatının her alanında mantığını kullanan kişilere selam olsun ama ben onlardan olmaktan vazgeçtim."
Şahsen vaçgeçeli uzun zaman oldu, bazen sonuçları çok sıkıntılı olabilse bile, yine de çok güzel, şu kısacık ve bilinmezliklerle dolu ömürde başka türlü yaşayamazdım.
Motosiklet ise çok ayrı bir dünya, tanımlayamadığım bir huzur veriyor, ve sonunda işimi de motosiklet ile bütünleştirmek üzereyim.
@The Dude Abi selamlar, İzmir Menemen çıkışında ışıklarda tanışmıştık ☺️
Şu sıralar scooter kullanıcısı oldum ☺️
Şu sıralar yağış yokken de karda kullanmak ayrı bir keyifli, tipide ve gece ise çok sıkıntılı ☺️
Mesajları okudukça çok genç olduğumu tekrar hatırladım. Benden çoğunuz hatta neredeyse hepiniz büyüksünüz. Ben hayatın anlamının hedefler çizerek oluşturulduğuna inanıyorum. Gerçek net bir hedef vardır ve o hedefe ulaşabilmek için yeni hedefler belirleriz. Örnek verirsek benim hedefim Deniz Harp'e girebilmek. Bunun için spor yapıyorum ve 1senemi feda etmem gerekiyor. O bir seneyi feda etme sebebim göz ameliyatı olabilmek için tam 18olmak gerekiyor ve ben bunuda kabullendim. Velakin insan korkuyor biliyorsunuz girmeden önce çok zor mülakatlardan geçmek gerekiyor ve sağlık benim en büyük korkum. Ana hedefe gelirsek sat komando olmak istiyorum. Harpe giremezsem naparım bilmiyorum. Hayatımı ona göre şekillendirdim. Umarım hepimizin istekleri gerçekleşir.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
