Evet arkadaşlar konu bu.. :( İlk motorum ile bacağımı kırdıktan sonra 7 ay geçti ve artık motor kullanabilecek sağlamlıktayım. Doğal olarak bitmek bilmeyen bu aşk beni yeni bir motor almak için itiyor.. Konusunu geçenlerde şiddetli bir şekilde evde açtığımda,
Babam: Eğer sen bu eve motorla gelip kapının önüne çekersen, balyozu alıp parçalamazsam a....k... Motor alırsan bu evden s..g.. tarzı çok sert ve sinirli bir şekilde konuştu. Babam pekte kolay sinirlenen bir insan değildir halbuki.
Annem: Sinirden ağladı. İstemiyorum, motor falan yok artık! Bırak şunun peşini! İstemiyorum, almayacaksın!! diyerek baya bir ağladı.
Sonra hadi dedim kırmayayım onları, şansıma da bir anda kredi çıktı bana bu sırada. Hadi bir araba alayım bari. Araştırdım falan filan, 15 bin liraya alabileceğin arabalar 10 15 senelik en az. Lada Niva falan alayım dedim en azından bir arabam olacaksa değişik bir şey olsun. Sonra İstanbul'un trafiğine bir çıktık bugün, ulan dedim bu trafikte araba kullanacağıma kullanmam daha iyi. Zaten eski bir arabanın vergisine, masrafına, bilmem nesine öğrenci halimle hayatta para yetiştiremeyeceğimi fark ettim.
Asıl duruma gelirsek, şu an aklımda küçük şeytanlıklar var. Gideyim alayım bir motor, arkadaşımın evinin önüne falan çekeyim. Haberleri olmasın. Elbet öğrenirler ama ilk motorumu da onlardan habersiz alıp, motorla kapının önüne gelmiştim. Fakat o zaman balyoz muhabbetleri yoktu.
Durumlar şu an biraz ciddimsi gibi, bilemiyorum arkadaşlar motoru alıp kaçıp gidesim bile var yani. Yok mudur aileyi motor için ikna etmenin yolları falan? Hız tutkunu bir insan da değilim haa. Alacağım motor Kuba SL200. Tırın tırın gitmeyi seviyorum. Sadece motosiklet benim için bir keyif ve mutluluk. Yokken bir yanım eksik gibi sanki. Galiba aşığım bu aletlere. Neyse..
Tavsiyelerinizi bekliyorum abiler, ablalar, dostlar!