bence de olur oyle
Bir arkadaşımla korku üzerine sohbet ediyorduk. Bana demişti ki çok dingin ve gizemli bir ses tonuyla :
-Korkarsan ölürsün..
Benim tepkim "ha?" olmuştu tabi..Bir anısını anlattı ardından.." Vay bee " demiştim. İnsanın kendine yaşamı boyunca "korkarsan ölürsün" diye fısıldayıp, korkusunun üzerine gitmesi mantıklı olabilirdi,evet.
Azıcıkta korku bana gerekli geliyor, benim daha temkinli olmamı sağlıyor ve daha dikkat etmeme neden oluyor.
Ancak aşikar , artık korkmuyorum trafikten dediğimiz bir an, sürüş anında karşımıza aniden çıkıveren bir araç dahi korkuya tekar korkmaya sebep olabiliyorken
KUVVETMİRA ' nın ilettiği
yunussus ' un da dediği gibi çok şaapmamak lazım,
oluroyle
Ben kendime "korkarsan ölürsün" diye fısıldamak yerine " korkmak da insani bir duygu, neden bundan kaçayım ki" derim..
KUVVETMİRA ne güzel iletmiş "korkmaya başladığımızda gerçekten yaşamaya başlarız ".Farkedin , ben korkup heyecanlandığım da kalp atışımın hızlandığı ,soluk alış verişimin arttığı o anların müptelasıyım..
Stres mesela, stres altındasınız sonucta trafikte ve stres,korku gibi insani duyguların yönetimi söz konusu olmalı.İnsan yöneten bir varlık,aynı zaman da kendini de yönetebilen..
Konser dinlemek için sürmüştüm bir gün.Beş dakika içerisinde önüme ardı arkasına tam üç tır kırdı. Yaşadığım hissiyat hakkında yorum yapmayacağım ama beni bir sinek gibi ezeceklerdi. Elim ayağım titredi , sehir dışında bir yolda kenara çekemezdim, petrol ofisine girdim su içtim.. Ve yola devam ettim, ilk kavşaktan geri dönmek üzere. Vazgeçiş değildi, tırların sevkiyatta olduğu bir yol üzerinde biliyordum riske girmeye değmezdi konser. Korkmak güzeldir,düşündürür bence.. Hayatı ile kumar oynatmaz insana..