Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimden bahsedeyim. Ben üniversite 1. sınıf öğrencisi aynı zamanda part-time olarak çalışan biriyim. Kendimi bildim bileli ne için olduğunu bilmeden okullarda dershanelerde dirsek çürüttüm. 20 yıldır her gün aynı döngüyü yaşadım, yaşamaya devam ediyorum. E hayliyle ergenlik zamanlarımız gençlik zamanlarımız sıralarda dirsek çürüterek geçince psikolojimiz de bundan büyük ölçüde etkilendi. Hayatımda 20 senedir çok az beni hayata bağlayabilecek olaylar oldu. Bir yandan ailevi sorunlar bir yandan dersler bir yandan başka başka sorunlar derken artık lise son senelerimde iyice bunalmaya başladım. Hele bir de lise bittikten sonra üniversite kazanamayıp 1 sene daha hazırlandığım sene beni çok yıprattı. Hayatımda 1 gün olsun telaşsız rahatça sokaklarda yürüyemedim. Benim seçimim olmamasına rağmen bana bu hayatı yaşayacaksın dediler, yaşıyorum. Ve artık son zamanlarda çok yıprandım. Gelelim olayın motosiklet ile ilgili olan bölümüne...
Arkadaşlar yaklaşık 2 senedir içimde motosiklet alma isteğiyle yanıp tutuşuyorum. Belki de bu klişe hayatıma bir renk katmak istediğimden. Son zamanlarda artık o kadar çok bunaldım ki. Neden olduğunu tam olarak bilmiyorum. Motorcu olma fikri aklımdan 1 gün olsun çıkmıyor. Motorla yatıp motorla kalkıyorum arkadaşlar. Sırf motosiklet alabilmek için bu sene işe girdim. İlk girdiğim iş yerinde şansım yaver gitmedi sorunlar yaşadım ayrıldım. Para biriktiremedim. Şimdi ise başka bir işteyim ve para biriktiriyorum. Aslında ilk önce bankalardan kredi çekmek istemiştim. Bir çok bankaya gittim. En dandik bankalara bile. Olmadı arkadaşlar vermediler. Öğrenciyiz diye. En son kredi çekme girişimimde ise aileme karşı büyük sorunlala karşılaştım abimin üzerine kredi çekmek istediğim için. Ben de artık dedim ki kendi alnımın teriyle kazandığım parayı biriktirip motorumu alacağım ve başım dik bir şekilde gerekirse ailemin karşısına çıkacağım...
Gözüm artık hiçbir şey görmüyor arkadaşlar. Belki de bunalımdayım depresyondayım bilemiyorum. Motor alsam motorcu olsam sanki düzelecekmişim gibime geliyor. Bu sıkıcı hayatıma bir renk katabilecekmişim gibi geliyor. Geçen hafta ehliyet kursunun eğitimine gittik 1-2 tur bindik. O bindiğim dandik çin malı dediğimiz mondial motor bile bana o kadar güzel geldi ki. Kendini çok özgür ve kendine güvenli hissediyorsun. Belki de 20 yıllık hayatımda yaşadığım en güzel deneyimdi.
Ufak bir hesap yaptım arkadaşlar. Hesaba göre 70 gün sonra iyi kötü bir motor alabilecek parayı çıkartabiliyorum. Tabi ki ekipmanlarla birlikte. Artık hergün yorgunluktan ölsem de, gözlerimin altı çökse de, sigaradan dişlerim sararsa da, ne olursa olsun inadım inat. O motoru alacağım ve ben de bir motorcu olacağım. Motosikleti hayat tarzım haline getireceğim. Evet şafak 70 arkadaşlar. Buradan bakıldığında karanlık gibi gözükse de aslında çok bir şey değil. Çok sabır etmek gerekiyor. Her gün okuldan çıktığımda sanki hiç bitmeyecekmiş gibi gelse de elbet o gün de gelecek. İnşallah bir sorun çıkmaz da alırım. İnşallah paramı sorunsuz şekilde biriktirebilirim. Allah izin sıhhat verirse yaklaşık 70 gün sonra ilk motorumlayım. Bana dua edin arkadaşlar.
ŞAFAK 70...
yigitap adlı üyeden alıntı
