Yemin ediyorum ağlıyorum.
Ne zor ya.
Acılarım pekişti .
Sabır sabır sabır.
Allah hayırlısını nasip etsin
Sağolasın..ahmetates198 adlı üyeden alıntı
Bu duruma alışıp yeni bir hayata başlamaya çalışmak kendime dahası içimde büyüttüğüm sevgiye ihanet etmek gibi geliyor hala.. hemde hikayedeki hatunun beni çoktan unuttuğunu bile bile..
sevgi, aşk bunlar süreli geçici şeylerdir. zamanla sıradanlaşır alışkanlıklara dönüşür.
beraberinde öncelikle fedakarlık sonrasında saygı ve hoşgörü yoksa aşk meşk hikayeden ibarettir.
hayat bu gerçeği bir gün herkese o veya bu şekilde öğretir.
erken öğrenenler senin gibi şanslıdır, geç öğrenenlerin bedeli daha ağır olur.
bütün istatistikler söyler ki aşk evliliği yapanların boşanma oranı çok daha yüksektir.
tamamen yaşanmış derin bir aşk hikayesi anlatayım, konu bir arkadaşımın tarafından 30 yıl kadar önce bana nakledilmişti.
arkadaşın ağzından naklettiği gibi anlatıyorum;
üniversitede okurken 10 kişi kadar bir kızlı erkekli bir arkadaş grubumuz var, çok samimiyiz okulda boş vakitlerde falan genelde hep beraber oluyoruz.
bu gurup içerisinde bir kız ve bir de erkek arkadaşımız var, derste, ders arasında, okul çıkışında sürekli beraberler.
o kadar iyi anlaşıyorlar ki hepimiz hayret ediyoruz. ulan hepimiz bunları yaşadık, çevremizde gördük ama hiç birisi böyle değildi, aşk işte bu olsa gerek diye onlara imreniyoruz.
guruptaki tüm arkadaşlar bir birimize söz veriyoruz; irtibatı koparmayacağız bir birimizin nişanında düğününde birklikte olacağız vs. diye.
lafı uzatmayalım, okul bitiyor her kes memlekete dönüyor. aradan kısa bir süre geçtikten sonra bu çifte kumru iki arkadaş düğün yapacak bana da telefonla haber veriyorlar.
aramızda 1.000 km. den fazla mesafe var, aksilik onların düğün tarihinde çok önemli bir işim çıktığı için gidemiyorum.
5-6 ay sonra bir işimi de bahane edip hediyemi alıp bu arkadaşlara uğrayacağım. telefonla müsaitlerse bir kahve içmek istediği söyledim beni akşam yemeğine davet ettiler.
akşam yemeğini yerken her şeyin normal olduğu bir anda erkek arkadaşımın tabağından karısının saçı çıkıyor.
kocasının " bu saçın tabakta ne işi var" diye çıkışması üzerine; karısı " bir zamanlar saçının bir teline kurban olurum diyordun, şimdi o bir tel saç midenimi bulandırdı" diye cevap veriyor.
ortalık buz kesiyor onlar karı koca atışıyorlar bizim arkadaş evden ayrılıp otele dönüyor.
arkadaşın son sözü şu oldu "4-5 yıl bir saniye ayrılamayan herkesin gıpta ile bakıp kıskandığı bir aşk 6 ayda bu hala geldiyse gerisi hikayeden ibarettir.
ben de aynısını tekrarlıyorum, arkasında hoşgörü, fedakarlık, sabır, anlayış olmayan bütün aşklar sürelidir.
önemli olan ben değil biz diyebilmek, mutluluğun anahtarı budur.
son iki gündür aynı şeyleri yaşıyoruz ağla ağla dur 30 yasındayım ben daha bişey demedım dondum arkamı yurudum zormu oldu anamı aglattı okadar deyıyeyım. Ancak çıkar yolu elbet çıkacaktır. Bunu ne dersen de atlatmak zorundasın zorundayız.
Yazacak, söylenebilecek çok şey var fakat hiç birisi acını hafifletmeyecek. Başka şeylere yönelsende yine yatağa yattığında aklına o gelecek. Hepimiz yaşamışızdır buna benzer şeyleri veya bir çoğumuz.
Sana üzülme, kahrolma vs vs vs demem. Yaşa her şeyi. Üzül, ağla, sızlan... En kralını yaşa hemdeYaşa ki, bir daha hata yapma...
Kendinden fazla sevmeyi kimse. Ağacı, ormanı, motorunu sevdiğin kadar sev. Yaşayamam deme. Yaşarsın çünkü...
Zamanla daha az acıtmaya başlayacak ve gün geldiğinde arkana baktığında sadece güleceksin.
Allah senin için en hayırlısını versin.
basit bir motosiklet araştırması yaparken yazına denk geldim. Yazın dikkatimi çekti çünkü yakın zamanda ben de aynı acıyı yaşadım. Onun için ben de biraz duygularımı paylaşıp acına ortak olmak istedim.
Onu istemeye gelmemize 3 gün kala tartıştık ve benden ayrılmak istediğini söyledi. Dünyam başıma yıkıldı. Ailem günler öncesinden şehirdışından gelmişti. Onunla beraber yaşayacağımız evi tutup eşyaları dahi almıştım. Herşeyi onunla beraber büyük bir hevesle seçmiştik. Tartışmaya günler kala beraber çok sıkı bir pazarlıkla alyansımızı almıştık.
Ama olmadı işte.
Karşındaki insanın ayrılmak konusundaki kararlığını anladığında, artık ne yaparsan yap geri dönüşü olmayan bir yola saptığını fark ediyorsun ve işte asıl o zaman dünya başına yıkılıyor aslında. Sen de o eşiği yaşamışsın belli ki. Kavga etmeden, çirkefleşmeden, karşındaki insandan nefret etmeden ayrılmak da acını ikiye katlıyor.
Ayrıldığımız gün sarılıp, hıçkıra hıçkıra ağladık, helalleştik. Beni öylece ortada bıraktığına kızamadım bile. Hala daha kızamıyorum. Kendince haklı sebepleri vardı çünkü.
Ayrılalı 5 ay oluyor ama inan şu satırları yazarken bile gözlerim doldu. İşyerindeyim ve kendimi toparlamaya çalışıyorum.
5 aya rağmen hala gece başımı her yastığa koyuşumda o ayrılık anı gözümde canlanıyor.
Sıradan hayatıma devam ediyorum kendimi kötü alışkanlıklara teslim etmedim. Hayatımın dibe vurmasına izin vermedim. (Sen de izin verme sakın.) Ama son 5 aydır kapalı kapılar arkasında neler yaşadığımı bir ben biliyorum bir de Allah. Son 5 ayım psikolojimi ayakta tutmak için kendimle mücadele etmekle geçti. Başta bu mücadele insanı çok yoruyor ama zamanla kolaylaşıyor.
Bir şekilde atlatacağız dostum. İnsanoğlu her türlü koşulda yaşamını devam ettirebilecek şekilde yaratılmış.
Elbette atlatilacak ama zoruna gidiyor insanin be..
Birlikte kurdugun planladigin hicbirseyi yasayamayacaksin.. (yarına çıkıp çıkmayacağın bile muallaktayken gelecek icin plan yapmak niyeyse)
Neler söylemek neler anlatmak istiyorum aslında ama Sus diyorum Yunus Sus! Ne kadar deşersen yarayı o kadar çok kanıyor sus!
Gel şimdi seninle 'böylesi daha hayırlıymış demekki' bahanesinin gölgesinde birer sigara daha yakalım
Yaşanmışlıkların ve daha çok yaşanamayacakların şerefine
Yaş olarak benden epey büyüksün sanırım abi, benim yaşım 20 adım burak. 18 yaşımda tanıştım onunla yaşım 20 ve 2 yıldır beraberiz. Senin yaşadıklarının yanında neredeyse 4te 1 i kadar oldu. Sevgi aşk çok başka birşey, ilk motosiklet gibi değilmi sencede mağaza vitrininde onu görürsün işte bu dersin onun için çalışırsın onunla evlenmeye trafikten ruhsatını evlilik cüzdanını almak için çabalarsın başarırsın bi birliktelik başlar demi işte aynı onun gibi onu görürsün işte bu dersin bu olmalı, olurda öyle yada böyle 1 yada 10 sene 1gün yada 1ömür birşeyler başlar ama bazı motosikletler vardır bi ömürde baksan bi bmw classic gibi ömür boyu yanında kalır bırakmaz seni sever seversin yanında olur ama bazıları vardır 2013 model yuki gibi mondial, asya gibi motor kol çıkarır yarı yolda bırakır seni, işte ne kadar bakarsan bak şans işidir bu bazı motosikletlerde bi ruh asalet vardır ama bazısında kişilik yoktur 7 yıl boyunca turlara uzun yollara çıkarsın bi anda grup gezisinde motor kitler yarı yolda bırakır seni hiçbişeye güvenmiceksin bağlanmıcaksın körü körüne benim demiceksin hiçbişey senin değildir. Aldığımız nefesi bile geri veriyoruz o zaman hiçbişey bizim değildir. Sadece o zamana kadar bizim gibi görmüşüzdür. Sana ne dense boş abi allah sabır versin inşallah benim, bizim sonumuz böyle olmaz demek istiyorum :( Ailenin sevdiklerinin hatrına bu durumda bi süre motosikletine binme bu yazıyı okuduysan bunu dikkate almanı rica ediyorum abi motosikletini bi süre kullanma başkaları yüzünden ne kendi canınla oyna nede o seni bırakmayan güzelliğe eziyet etme. Unut, unutmaya çalış diyemem sana tahmin edebiliyorum evlenmiş bile olsan onun adını duyduğunda "lan bi zamanlar kol çıkarıp beni yarı yolda bırakan bişey vardı." diceksin. koskoca 7 yıl... Allah sabır versin ve bu durumdayken tekrar söylüyorum abi lütfen motosikletine binme her aklına geldiğinde yalnız kal ne kendine zarar ver nede başkalarını üz... Böyle bi konuyuda bizimle buradaki ailenle paylaştığın için bizi kendine yakın gördüğün için minnettarım sana... Sen buradaki herkesin abisi, kardeşisin...
Ne yaptim.. sevdim mesela.. hemde kimsenin onu sevemeyecegi sekilde. Kendisi bir baskasina gonul vermeye kalktiginda bile sevdim..
Onunla maddi yonden rahat daha sikintisiz bir hayat surebilmek icin yurtdisina ciktim. Herseyle herkesle mucadele ettim ama yoruldum sonunda.. sevmekten degil zorluklardan zorunluluklardan degil kendisiyle mucadele etmekten yoruldum.
Bitti artik istemiyorum seni dedim 2 ay kadar ara ara telefonla ulasmaya calisti bana ama biliyordu ben ne dersem diyeyim birkez gelse yanima birkez ciksa karsima dayanamayip herseyi silecegimi biliyordu.
Gelmedi..
Bizim iliskimizde de her iliskide oldugu gibi kopmalar oldu ama kim gidiyorsa digeri gitti yanina affettirdi kendini bu hep boyle oldu ama bukez kendisi gelmedi. Kendisinin gelmedigini gorunce ben gitmek istedim araya başkaları girince yanlis anlasilmalar oldu. Ve sonunda herseyi bi kenara atip kimseye birsey sormadan ciktim düştüm yollara kendisine bile haber vermeden ve bu hikaye cikti ortaya..
Bugun aramasini istedim konustuk 1 saat kadar telefonda ve herseye ragmen duzeltebilecegimi herseyi unutturabilecegimi soylerken kendisinin bir baskasiyla birlikte oldugunu ogrendim.
Bende soruyorum kendi kendime ne yaptim diye...
Tahmin etmiştim doğrusu başkasına gönül verdiğini.İçime doğan şu ki onda hep seni arayacak,sürekli kıyaslayacak ve asla sende yaşadıklarını bulamayıp zamanla çok pişman olacak ve geri dönmek isteyecek...Hakınızda Hayırlısı ne ise Allah içinize onu ısındırsın...
Arkadaşım hakkında hayırlısı olsun. İnşallah karşına daha iyi bir insan çıkar da bu günleri çabuk unutursun. Ama şunu bil ki hayatta senden daha değerlisi yok. Kimseye kendinden fazla önem vermeyeceksin. Kimse senden değerli değil. Bunu her zaman eşime de söylerim.
İki defa büyük kavga ettik , ikisinde de kapıyı çekip gitti , yarım saat sonra geri geldi. Barıştıktan sonra neden arkasından gitmediğimi sordu , kapıyı çekip gidiyorsan , bir planın vardır birşeyleri göze almışsındır dedim. Sonra oturup aptal aptal güldük. Buradan bir arkadaşın dediği gibi , bazı hatunların ayarı farklı oluyor. İyi çözmek lazım. Bizimki de nişanlılıktan beri sürekli bitirir geri barışır. Evlendik hala aynı. Önceleri çok panik yapardım , şimdi alıştım. Biliyorum yarın bebeğimiz olacak ama yine aynı kalacak.
Şunu anladım ki bir kadın bir erkeği terkediyorsa etrafında ilgisini çeken başka bir erkek vardır. Belki de bekarken bana böylesi denk gelmiştir.
Yoluna devam et , ona ait ne varsa elinden çıkar. Hatırlatacak ne varsa at gitsin. Eşimden önceki sözlümden ayrıldığımda bana aldığı kıyafetleri sobada yakmıştım. Fotoğrafı mektubu ne varsa çöpe atmıştım.
Onun bir yerlerde nefes aldığını yaşadığını gezdiğini gülümsediğini uyuduğunu uyandığını aklına getirdikçe midene kramplar girebilir. Bir zaman sonra alışıyorsun merak etme.
Bu hikayeyi ortaya koydugumdan bu zamana kadar hala düzeltebilmenin yollarını arıyordum. Ama şu hayatta herşeyin olduğu gibi hikayelerinde bir sonu olması gerekiyordu ve bu hikaye de bir daha hiçbir başa sarma ihtimali bırakılmacak şekilde bitti..
Şimdi yaşayalım şu hayatı bıraktığımız yerden ve görelim bakalım benim mutlu olmam kimlerin canını acıtacak..
Şu an bu konu içerisinde 2 kullanıcı var. (0 üye ve 2 misafir)
