Kendimde ki 'O'nu sevmek.. Üzerine çok düşündüğüm felsefenin adını yeniden yazdığım, günümüz aristokratlarıyla sabahlara dek üzerine söyleşi yaptığımız, bir ucunun ilahi sevgiye bir ucunun acizliğe dayandığı o en can alıcı konu.. Anlamıyor değilim adaş.. Mantığı kavrıyorum ama bir insan suretinden kendime göz göre göre bir put dikiyorum..
Şuan tam da ankaradan geçmekteyim. Geniş bir zamanda düşersem ankaraya zevktir benim için hasbıhal edilebilecek bir insana ulaşma çabası.
Saygılar..
sevgili kardeşim,
ben işin başka bir tarafındayım,binlerce boşanma davası baktım,sevdiği icin ölümü göze alanlar,hapse girenler,istikbalinden,yaşadığı çevresinden,ailesinden,varlığından vazgecenler de boşanıyor gün gelince emin ol.hatta en çok onlar boşanıyor diyebilirim
motorcuyuz ya mekanik baksak biraz;
aşk uyumdur,tıpkı lastiğin janta uyumu gibi,uymuyorsanız sorun yaşarsınız,sorun yaşıyorsanız yoldan çıkarsınız bir gün,ya da istediğiniz kadar hızlı olamaz,ya da dilediğiniz an duramazsınız.
aşklar sadece"sevmiyorum"demeyle değil,özlememeyle,önemsememekle,saygı göstermemekle de biter
ve aşk karşılıklıdır,iki taraf da özlüyorsa,önemsiyorsa,saygı gösteriysa,uyum sağlamak icin caba sarfediyorsa aşktır.
aşk sanarak diye bir kisinin kendinden,hayatındaki önemli bağlardan vazgececek duruma gelmesi aslında normal değil,patalojik bir durumdur.ağır bir takıntı ,hastalık halidir
bittiyse bitmiştir,
biterse de sen bitme,bir gün karşına öyle biri çıkar ki diğeriyle alakasız,belki O'ndan çok farklı,belki aklının bile ucundan gecmeyen biri.öyle bir uyum yakalarsın öyle bir ısınırsın ki
bu günlerinle dalga gecmeyi bile öğrenirsin
Mevlana ne demiş ,bilir misin
La-Tahzen/Üzülme... ''üzülme!'' der Mevlana...
ve devam eder..
"Kaybettiğin her şey başka bir surette geri döner."
La Tahzen!
Bir yandan korku, bir yandan ümidin varsa iki kanatlı olursun. Tek kanatla uçulmaz zaten…
La Tahzen!
Sopayla kilime vuranın gayesi, kilimi dövmek değil, tozu almaktır. Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır. Niye kederlenirsin?...
La Tahzen!
Taş taşlıktan geçmedikçe parmaklara yüzük olmaz. Yüzük olmak dileyen ezilmeyi ve yontulmayı göze almalıdır
Üzülme!..
Dert etme can!..
Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan...
Ne mutlu sana!.. Elinde olmayanları söyleme bana...
Elinde olanlardan bahset can!… Üzülme!..
Geceler hep kimsesiz mi geçecek?..
Gidenler dönmeyecek mi?..
Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede..
Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış...
Bil ki! Güzellikler de var bu hayatta...
Gel Git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?..
“Hüzün olgunlaştırır” ...“Kaybetmek sabrı öğretir”...
---------- Mesajlar birleştirildi - 22:09 ---------- bir önceki mesaj zamanı 21:56 ----------
şunu da ekleyeyim.
yaşadıklarımız bizi olgunlaştırır,acı ya da tatlı ne yaşadıysak
Mevlananın bir sözüyle bitireyim:
· İkiyüz batman bala, bir okka sirke döksen, balın içinde erir, gider. Balı tattın mı sirkenin tadını bulamazsın fakat tartarsan bir okka fazla gelir. Demek ki sirke, hem yok olmuştur, hem vardır.
Abi karşıma bir başkasının çıkması düşüncesine bile tahammülüm yokken benim bi başkasını nasıl görür gözlerim?savaskayan adlı üyeden alıntı
Evet uyum çok önemli elbet ama ben kendimi daha öncesinde görüştüğüm hiç kimse ile böylesine tamamlanmış hissetmedim ki, ben hiçkimse de böyle ben olmadımki şimdi dönüp bir başkasında eksik yarımı arayayım.. Şuan böyle olmasının sebebi de afedersiniz benim bok yemem. 7 yıl savaştık 7 yıl ne çıkarsa karşımıza mücadele ettik, tam herşey bitti artık kavuşuyoruz derken bi gaflete kapıldım. Okyanusu geçtim sığ denizde boğuldum. Yüzüğü çıkarıp atan ben oldum. Kız bana 2 ay yalvarıp yakarırken hergün evine gidip dualar okurken görmezden gelen ben oldum. Nasıl yaptım değil esas soru nasıl yapabildim ben bunu.. Sonra birşey oldu ve anladım gelmeyeceğini. Ama böyle bir hayat yoktu ki benim için. Ben tüm planlarımı ona göre yapmıştım. Tüm hayatımı ve kendimi ona göre şekillendirmiştim. Sonra düştüm yola bir düş peşine ve bu düş öyle bir hal aldıki bende, sureti yitirdim can'a tutuldu sevdam. Candan geçtim nur'a yöneldim. Dualara sığınır oldum (sümmü haşa bilirim elbet dünya dua üstüne kuruludur)
Mevlana'nın dediği gibi;
Ben varlığı yoklukta buldum, onun için varlığı yokluğa feda ettim.
Gayemde şudurki; madem tüm aşıklar maşuklara tüm maşuklar aşıklara tutulur. Aşkımı görürde maşuk olur tutulur tekrar bana..
Şuan hatayda terminaldeyim. Gittim geri döndüm. Yine oturduk konuştuk bana yine aynı şeyleri söyledi. Git kendini topla. Hazırda bir projen var git işine gücüne bak. Üstüme gelme bu kadar çünkü sen üstüme geldikçe ben senden uzaklaşacağım dedi.. E ama ben tek kelime etmesem dönüp bana hayattamısın diye bile sormuyor ki. Sonra ilk arabaya bilet alıp dönmemi istedi. En erken 19.00 da vardı. Dedim en azından gece arabasıyla gideyim. Senin araba saatine kadar burda durmanıda istemiyorum dedi. Senden gayrı gidecek yerim yok bilmezmisin dedim sustu.
eğer birgün içimde sana dair birşeyler olduğunu hissedersem ben sana zaten gelirim dedi. Ölüm var bu hayatta dedim kısmet dedi. Saat ögleden sonra 3 civarı ayrıldım yanından terminale gidip oturdum. Otobüs saatine kadar ara ara mesajlar attı bindim döndüm işte yine..
Kardeşim, yeter kendini harap ettiğin yahu. Bak ne güzel demiş; Git işine gücüne bak, topla kendini diye. Hissedersem sana karşı, gelirim diye. Ve hanım kız dediklerinde haksız değil; Sen böyle üstüne gittikçe daha çok uzaklaşır.
Tamam artık. İçindeki aşkı onsuz da yaşayabilirsin. İlla senin yanında olması yada sevgili, nişanlı, karı-koca olmanız gerekmez. Artık tevekkel olma vakti gelmiş senin için. Oluruna bırakman lazım. Kısmet demen lazım. Bütün yolları denedin, mücadele ettin, hatta yalvardın. Bu saatten sonra daha fazla zorlama. Ve unutma; her bitiş yeni bir başlangıç. Tabiki zor, hatta yıkıcı. Ama şükredip ileriye bakma zamanı şimdi...
Bi silkelen, Bi zamana bırak. Belki beklediğin şey budur. Kim bilir??
Mart ayından bu yana vazgeçmedim ve vazgeçmeyide düşünmüyorum.
Belki daha fazla yanina gidemem yakinda yurtdisina cikacagim icin ama hic ses cikarmadanda olsa uzun bi sure bu mucadeleye devam edecegim
---------- Mesajlar birleştirildi - 20:34 ---------- bir önceki mesaj zamanı 20:32 ----------
Sözler hep kitabın ortasından ortasından geliyor ama bazen de kendi kitabini yazabilmek için bikmadan usanmadan mucadele etmek gerekir diye düşünüyorum
Dikiş bir kere attımı,bir daha tutmaz. Her zaman böyle olmuştur. Tavsiye vermek haddime değil,umarım başarılı olursunuz.
kardeşim rabbibiz böyle bir söz söylememiştir.böyle bişey yok.bu internette dolaşan bir söz ... kız işleri boş muhabett ten başa bir şey değil yanlış anlama allah anne baba kardeş acısı tattırmasın ben babamı ellerimde kaybettim elimde öldü.1 hafta sonrada askere gittim. acının en büyüğünü çektim.anlatmak istediğim kız lar geip gelip geçer aşklar biter yenisi başlar. en kral kadın ailemin yerinı tutamaz.
Abi atla gel Kocaeli-Değirmendere'ye. Hem sahilde sana bi çay ısmarlayayım,hemde burdan belki başka adaylar bakarız.
Senin değerini bilmeyen için uğraşma gözünü seveyim,egoist ol,bencil ol onlar koşsun peşinden
Walla motorla yada arabayla gelmiş olsaydım atlar gelirdim de otobüs bayıyor adamı..Abi atla gel Kocaeli-Değirmendere'ye. Hem sahilde sana bi çay ısmarlayayım,hemde burdan belki başka adaylar bakarız.
Senin değerini bilmeyen için uğraşma gözünü seveyim,egoist ol,bencil ol onlar koşsun peşinden
Hatun şahsiyetin sözlerine benzemiş sözlerin biraz. O da diyorki; git en azından kendin için birşey yap. Yani egoistlikten bencillikten dem vuruyor.
Şimdi oturup düşünüyorsun.. kendin için herşeyi yaptığında, ne bileyim atıyorum gidip çalışıp çabalayıp dünya kadar mal mülk yaptığın zaman mı adam olmuş olursun yoksa birisi uğruna birşeyler yapmaya çalışınca mı?
Toplum gözüyle değerlendirdiğinde tabiki ne kadar malın mülkün varsa, ne kadar egon ön plandaysa o kadar adamsındır ama iç muhasebene döndüğünde zenginlik ne kadar çok şeye sahip olduğunla değil ne kadar az şeye ihtiyacın olduğuyla bağdaşan bir kavram. Ve ego dediğimiz benlik dediğimiz kavram insanoğlunun kendi içinde büyüttüğü şeytandır ne yazıkki. Bu yüzden benliğimden vazgeçerim her seferinde nefsimi zorlayabildiğim kadar. Bu yüzden kendi adıma yapacağım şeyler değil başkası uğruna yapabileceklerim daha değerlidir benim için.
Karşımdaki insan benim değerimi bilmiyordur eywallah diyecek sözüm yok bu zaten ortada. Ama mücadele diye bi kavram vardır. Ortada gönül diye bir durum varsa hele, o gönlü almak kırdığın gönlü onarmak için verdiğin mücadele kutsaldır benim gözümde.
Elbetteki geçip bende diyebilirim 'bu ne lan 1 senedir peşinde koşuyorum düzelsin diye kendimi harab ediyorum nelerden feragat ediyorum bırak ne hali varsa görsün bana kızmı yok' diye ama olaya derinlemesine baktığında mevzu bi kız mevzusu değildir. Tüm çabam tüm mücadelem de bu sebeptendir.
Değermi? Kimine göre asla, kimine göre daha fazla ne yapabilirim acaba dır bunun cevabı.
Tabiki insanın bir onuru vardır gururu vardır ama bunların kırılmasını göze alamıyorsan bu yola çıkamazsın zaten. Varsın arkandan hakaret etsinler, varsın deli divane desinler gönül verdiğin insan yolunda ilahi aşka erişmişsen daha gidilecek çok yolun var demektir.
Şu an bu konu içerisinde 2 kullanıcı var. (0 üye ve 2 misafir)
