Bu sabah yine işe gitmek için sabah kalktığımda karın sokak içlerinde tuttuğunu görünce tereddüt ettim ve arabayla giderim diye düşündüm. Fakat yol durumunda her yerin kapalı olduğunu görünce vazgeçip giyinmeye başladım.
Maltepe sahil tarafındayım. Direk sahile bağlandım. Yol gayet güzeldi. İdealtepe sapağından E-5 e bağlanmak için saptım ve köprüye doğru çıktım. Bilen bilir sağa doğru bir köprü geçit düzleşerek çevre yoluna bağlanır. İşte tam temiz yolda yokuşu tırmandım ve aşağıya doğru inmeye başladım ki her yer kar. Bir an panik oldum ve vites küçülttüm fakat kara girmek için hala hızlı olduğumu düşünerek frene dokundum. Ve kafamda dank etti, dümdüz yol, hızım yavaş ne demeye frene basıyorsun diye düşünürken, ön teker benden ayrılmaya karar verdi. Zaten o ayrılınca da popom o güzel asfaltla tanışma fırsatını yakaladı. Tabi yerler kar olduğu için sol bacağım altta motor üstte karın üstünde uzunca bir süre kaydık. Durur durmaz motoru durdurdum ve arkama baktım gelen var mı diye. Allahtan gelen yok hemen motoru kaldırdığım gibi yola devam ama kulağımda sağlam bir küpe ile;
Şayet yollarda birikmiş kar varsa direk vitesi ihtiyacı kadar küçült ve elini gazdan çek, motor zaten yavaşlayacak. Tabi bu kural temkinli ve kara rağmen hızlı değilsen işe yarayacaktır.
Motorun ve benim bişeyim yok şükür. Ama herşeye rağmen karda sürmek ayrı zevkli be...