Arkadaşlar 4,5 senede İstanbul trafiğinde 50 bin kilometreye yakın motosiklet kullandıktan sonra nihayet ilk kavgamı yaptım!
Bu sabah motorumla Capitol'ün orada bir toplantıya gidiyordum. Yandan yola bağlantıda sağdan giderken bir araba solumdan üzerime kırdı. Arabanın sağında durdum, "naapıon ya" şeklinde işaret yaptım, 35 yaşlarında görece yapılı bir adam olan şoför camı açtı, "yandan git" gibi bir şey dedi, bişi dedim bişi dedi (detayı hatırlayamadım), kızıp küfrettim. "Kime küfrediyosun lan" diye indi arabadan, ben de sabah sinirli kalkmıştım zaten, ben de motordan indim.
Adam arabanın önünden geçip üstüme yürüdü, kavga etmeye kararlı olduğum için daha o elini kaldırmadan korumalı motor eldiveniyle yüzüne yumruk attım. Sonra adam arabanın yolcu kapısını açmaya doğru gitti, çektim açamasın diye, sopa falan çıkartacaktı muhtemel. Ben ona vurdum, o bana vurdu ama kask+mont sayesinde sadece itme hissettim, darbe hissetmedim. Kaskın camı açıktı, camı tutup çekmeye çalıştı, kafamı geri çekince kaskın camı kırıldı. Sonra vurduk birbirimize falan, adam çelme takıp beni düşürdü, düşerken adamı kaldırıma doğru fırlattım, yerde boğuştuk, vurduk birbirimize.
Bütün bunlar 30 saniye civarı sürdü, sonra çevreden 1-2 kişi gelip ayırdı. Adam arabasına bindi gitti, ben motora binip gittim.
Sonuçta bende hiç yara bere yok, adamın kıyafeti battı, belki bir-iki yeri morarmıştır. Dövdüm diyemem, dayak yedim diyemem. Zırhlı olmanın avantajını gördüm, motor kıyafetim olmasaydı ağzımı burnumu kırardı adam.
Şiddeti sevmesem de baya iyi geldi adrenalin. "Okumuş etmiş adamsın, ne diye kavga ediyorsun" dediler bugün iş yerindeki arkadaşlar, "olur öyle" dedim.
Buradan çıkartılacak ders: Her zaman tam koruma
geçmiş olsun arkadaşım.
Khutuck adlı üyeden alıntı
