Sn. Barış Şuşut
Ben sizin tepkinizi ve duygularınızı gayet iyi anlıyorum. Fakat bir şeyi değerlendirmeye alırken, duygularımızı bir kenara bırakmalıyız değil mi? Böyle bir olayın hayatımız da kendi başımıza gelmeyeceğimizi nereden bilebiliriz? O yüzden bu işi bunca senedir motosiklet kullanıyorum, başıma hiç bir iş gelmedi demekle bitirmek gerekmiyor. Veya elimden gelen önlemi alıyorum, kazaya davetiye çıkarmıyorum demekle de. Neyin ne zaman olacağını hiç birimiz bilemeyiz. Ben şansen bir hayvanı bile ezzem, vicdan azabı çekerim. Kaldı ki burada bir çocuk motor altın da kalıyor. Gerçekten çok acı bir durum.
Şimdi ortada ben bir aşırı hız sorunu göremiyorum? Yaya geçiti göremiyorum? Sadece yolun da ilerlemekte olan bir motorcu görüyorum. Ve önüne ansızın atlayan bir çocuk görüyorum. Evet, belki motorcu dikkatli olmamış olabilir veya hızını daha da düşürmesi gerekebilirdi. Fakat çocuk fırlayınca belli ki motosiklet sürücüsü donup kaldı orada. Yani olayı idrak edemedi. Farz edelim, her şey motor sürücüsünün elinde ve yayayı gördüğü hal de çarpıyor. Bu durum da motor sürücüsü yine de haklı. Orada ne bir geçit, ne bir yaya tabelası, ne de ışık var. Sürücü elbette ki gözaltına alınacak. İfadesi alındıktan sonra da serbest bırakılacak. Evrakları eksik ise bu sorun sürücü aleyhine döner, orası ayrı bir konu. Fakat burada sürücünün hiç bir suçu günahı yok. Ve burada bu konuyu tartışmamız işin sonucu da etikilemeyecek.
Şimdi çektiğim şu resime bir daha bakalım.
http://i50.tinypic.com/v8irtz.jpg
Ben bir tane tabela görüyorum. O da çocuğun fırladığı istikamette. O levha da büyük ihtimal yol boyunca araç parkı yasak veya duraklama yapılamaz gibi bir levha olabilir. Orada yayayla ilgili ne bir geçit, ne de bir yol vardır. Bu işte tek suç ailesinin suçudur. Her yerde yaya geçiş üstünlüğüne sahip diyen arkadaşlar. Hayat süprizlerle dolu. Kimin başına ne iş geleceğini kimse bilmiyor. Fakat böyle bir olayda tüm suç benim, burada yaya geçiti yok, ışık yok, uyarı levhası yok, hızımın düşük olmasına rağmen yaya önüme atladı fakat duramadım. Tüm suç ben de diyebilecekler mi? Hiç sanmıyorum.
Siz şimdi diyorsunuz ki, bu adam haklı olmasına rağmen hapise girsin. Peki nede? Vicdanınız rahat etsin diye mi? Bu kişinin şu anda yaşadığı psikolojiyi nereden biliyorsunuz? Kimlere ekmek götürdüğünü, ne şartlar da yaşadığını nereden biliyorsunuz da, ailesinin ihmalsizliği sonucu ezilen bir çocuk için bu adamı feda ediyorsunuz?
Sanal da atıp, tutmak kolay geliyor bazılarına. Tekrar üsüne basarak söylüyorum; Bu kazaya küçüçük bir çocuğun karışması gerçekten çok acı. Fakat ezilen bir çocuk diye, haklı olan motosiklet sürücüsünü haksız çıkarmak hiç birimize yakışmıyor. Ortada ne bir hız ihlali, ne de kasten bir hareket mevcut. Benim gördüğüm tek şey, 100-200-300 he neyse metre yürümeye üşenip, yaya geçiti olmayan bir yerden geçmeye çalışan sorumsuz bir aile ve oradan suçu sadece o an geçmekte olan bir motorcu var.
Bu konuda görüşümüzü ikinci kez paylaşıyorum. Benim düşüncelerim bunlardır. Daha fazla da cevap yazıp, konuyu uzatmak istemem. Fakat bir olayı değerlendirirken duygularımızı bir kenara bırakmalıyız...