Bu memleket, Dünya'nın beklemediği, asla ümit etmediği bir müstesna mevcudiyetin yüksek tecellisine, yüksek sahne oldu.
Bu sahne yedi bin senelik (en aşağı), bir Türk beşiğidir. Beşik tabiatın rüzgârlarıyla sallandı; beşiğin içindeki çocuk tabiatın yağmurlarıyla yıkandı, o çocuk tabiatın şimşeklerinden, yıldırımlarından, kasırgalarından evvelâ korkar gibi oldu; sonra onlara alıştı; onları tabiatın babası tanıdı, onların oğlu oldu.
Bir gün o tabiat çocuğu tabiat oldu, şimşek, yıldırım, Güneş oldu.
Türk oldu.
Türk budur.
Yıldırımdır, kasırgadır,
Dünya'yı aydınlatan Güneş'tir.
Bu söylemi hep gözümün önünde her zaman aklımdadır. Ne zaman kendimi zayıf hissetsem, açıp okurum, anlamaya ve yaşamaya çalışırım, aynı zamanda yaşatmaya. Canından çok sevilmez çoğu şey. Sebebi olması gerekir. Buda onlardan sadece biridir.
Buraya bayağı katılım olmuş paylaşım yapılmış çok sevindim..Konuya gelecek olur isek şu ahir günümüz de malum kitlenin yaptıklarını görünce neyi neden yaptığını daha çok anlıyor ve şu kıt aklımla sana hayran oluyorum..Aklıma bilim ve fen sanayi , sanat bağımsızlık laiklik geliyor ve bunlar sadece bazıları idi fikirlerinden aklımda yer ettiğim , Ne mutlu bana atamsın ne mutlu anlamaya çalıştım ne mutlu anladığım kadar anladım ve kimseye bel bükmedim yolumdan şaşmadım , İnanıyorum yaşadığımız zorluklar olsa da istediğin o medeniyetler seviyesine ulaşacağız , senden geçmeyeceğiz seni asla unutmayacağız.. Seni bir gün değil her gün anıyorum senle yaşıyorum..
Bir ara resimleri arşivlemiştim. Google Drive'a attım hepsini isteyen yenisini ekleyebilir.
https://drive.google.com/open?id=0Bw...Dl5NWNQWDN2VUk
Biliyor musun herşeyimsin , tarlada yetişen zeytinim arpam ekmeğimsin , dinledğim türkü de sanatımsın , sanayide ki aracımsın kalemsin, hakkımı aradığım adaletimsin , bağımsızlığımsın , hür irademsin , Türklüğümsün oğuz boyumsun...Kısaca herşeyimsin..Bu ülke de yaşama sebebimsin..Sarılıp sana hıçkıra hıçkıra ağlasam..
"Orduya ilk katıldığım günlerde, bir Arap binbaşısının 'Kavm-i Necip evladına sen nasıl kötü muamele yaparsın' diye tokatladığı bir Anadolu çocuğunun iki damla gözyaşında Türklük şuuruna erdim. Onda gördüm ve kuvvetle duydum. Ondan sonra Türklük benim derin kaynağım, en derin övünç membaım oldu. Benim hayatta yegane fahrim, servetim, Türklükten başka bir şey değildir."
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
