Herbiri birer sanat eseri, teşekkürler Solmyr.
Sinekkapan Bitkisi (Dionaea muscipula) "Venüs Sinek Kapanı" adıyla da anılan, ABD'nin güneydoğusundaki turbalıklarda yetişen böcekçil bitkidir.
Sinekkapan'ın rozet biçiminde yayılmış 4 ile 8 yaprağı ve şemsiyemsi beyaz çiçeklerle son bulan bir sapı vardır. Her yaprağın ayası uca doğru ip gibi uzar; bunun iki yanında bir menteşenin iki kanadı gibi bakışımlı ve yassı iki lop bulunur. Lopların kenarları kıllarla çevrilidir. Üst yüzlerinin ortasına doğru en küçük temasa bile duyarlı, üç sert kıl bulunur; bir böcek bunlara dokunur dokunmaz menteşemsi iki kanadı harekete geçerek üst üste gelir ve kenardaki kıllar birbirine girerek hayvanı içeriye hapseder. Yaprağın üzerinde bulunan çok sayıda küçük salgı bezi, proteolitik, asitli bir özsu salgılar ve bu sıvı, böceği öldürerek yumuşak kısımlarını eritir, bitki bu erime ürününü soğurur ve tuzak birkac gün sonra kurumaya baslar ve ölür o kapanın bitkiye zarar vermemesi icin kuruyan kapan kesilir.Her kapanın sadece bir kerelik ömrü vardır daha sonra kuruyan kapanın yerine yenisi gelmektedir.
Bitkinin üzerinde geliştiği turbalı toprakların azot eksikliğini gidermek üzere bu şekilde elde edilen azotlu besinleri kullandığı sanılmaktadır, ama bu kesin bir olgu değildir.
Sinekkapan Bitkisinin Hızlı Hareketi Bitkiler için hareket ve sürat pek söz konusu değildir. Yaprakları hidrolik bir sistemle hareket ettirilen mimoza bitkisi, benzer bir sistem kullandırılan ve suyu aldığında açılıp dirilen bitkiler adıyla meşhur çöl bitkileri ve tohumlarını 50 km/saat hızla 120 metre öteye fırlatabilen acı kavun bitkisi, bitkiler âlemindeki hareket ve hızlılığa güzel örneklerdir.1 Diğer güzel bir örnek ise, sinekkapan bitkisidir.
Sinekkapan bitkisi, çevikliği ve manevra kabiliyeti yüksek olan sinek ve böcekleri yakalayabilecek harika bir sistemle donatılmıştır. Kasları olmadığı hâlde, göz kırpmadan daha kısa sayılabilecek, saniyenin onda birlik bir zaman diliminde yapraklarını kapatarak sineği hapseden bu bitkilerin hızlılığı araştırmacıların dikkatini çekmiştir. Bu hızlılığın bitkinin yaprak geometrisi ile ilgili olduğu ve yay hareketine benzer bir tesirin neticesinde meydana geldiği son zamanlarda ileri sürülmüştür.2,3 Bitki hareketleri genelde yavaştır ve birçok hareket, bitkinin iç sisteminin, suyu hücreler arasında yavaşça dağıtması ile meydana gelmektedir. Sinekkapanın hareketi ise, bu tip bir hareketin yaklaşık 10 katı hıza sahiptir.
Araştırmacılar bu hızlı hareketi takip edebilmek için bitkinin yaprakları üzerine ışıklı referans noktaları yerleştirdiler ve hızlı video kameralar ile hareketi kaydettiler. Ayrıca yapraklardaki uzamayı hassas bir şekilde ölçebilmek için mikroskop kullandılar. Video görüntülerinin incelenmesinden yaprakların eğriliğinin, kapanma esnasında, dışbükeyden aniden içbükeye döndüğünü fark ettiler. Bu hâdise mühendislikte burkulma terminolojisi ile ifade edilir. Araştırmacılar bu yaprak hareketine ait matematik modeli de geliştirdiler. Düz ve narin bir çubuğu uzunluk yönünde iki uçtan sıkıştırırsanız, çubuk aniden orta kısmından bükülerek bir yay şeklini alacaktır. Bu yay şekli, dışbükey veya içbükey iki farklı kararlı şekilden birisidir. Çubuk belli şartlar altında bir kararlı şekilden diğerine çok hızlı bir şekilde geçiş yapabilir. İşte bitki yapraklarında bu mühendislik mekanizması ustaca kullanılarak kapanma hızı artırılıyordu. Kısmen içine çökmüş tenis topunun sıkıştırılması neticesinde aniden eski düzgün şekline dönmesi de bu bitkidekine benzer bir mekanizmayla olmaktaydı. Bu hareket sırasında acaba mikro ölçekte ne gibi değişiklikler olmaktaydı? Yapılan incelemelerde, kapana konan sineğin yaprak üstündeki tüycükleri uyardığı ve bu uyarının dış hücrelere su pompalamayı tetiklediği görülmüştür. Yaprakların dış yüzeyindeki hücreler uzarken iç kısımdaki hücreler aynı kalmaktadır. Uzamalardaki bu farklılık mekanik bir basınca dönüşerek bitkinin dıştan içe doğru aniden kavislenmesi sağlanmaktadır. Bu ani hareketin öncesinde bir saniyelik bir hazırlık süresi geçmektedir. Bitkiye yerleştirilen bu harika sistemin alıcı âletlere ve mikroakışkanlarda valf mekanizmalarına uygulanması düşünülmektedir.
nuveforum
Dünya'daki tek ölümsüz canlı
"Turritopsis nutricula' adı verilen ve çapı sadece 4-5 milimetre boyunda teknik olarak "hydrozoan" olarak adlandırılan bu canlı, ömrünün sonuna geldiğinde ya da yaşamını sürdürebilecek koşulları bulamadığında, denizanasına dönüşmeden önceki evreleri olan 'polyp'e geri dönüyor, bir süre sonra da tekrar denizanası oluyor.
Bilim adamları tropikal sularda yaşayan 'Turritopsis nutricula'nın okyanuslara, gemilerin limanlara girmeden önce attıkları safra sularıyla yayıldığını düşünüyor.
Uzmanlar 'Turritopsis nutricula'nın hücre yapısında görülen bu değişimi çözebilirse insanoğlu da ölümsüzlüğün kapısını aralayabilecek. Timesonline
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
babaçi adlı üyeden alıntı
Rüzğarı_hissSet
