GÖRMEK İÇİN GÖZ ŞART DEĞİL

**just_life** · 12 Kasım 2005, 00:59

Adamın biri, ilk defa gittiği bir kasabada şaşkın şaşkın gezindikten sonra yol kenarında duran bir arabanın yanına sokulmuş ve arka koltukta tek başına oturan çocuğa:
-* Buraların yabancısıyım, demiş. Parkın hemen yanı başındaki fırını arıyorum. Çok yakın olduğunu söylediler.
** Çocuk arabanın penceresini iyice açtıktan sonra:
-* Ben de buraya ilk defa geliyorum, demiş. Ama sağ tarafa gitmeniz gerekiyor herhalde.
** Adam, çocuğun da yabancı olmasına rağmen bunu nasıl anladığını sormuş ister istemez.
** Çocuk:
-* Ihlamur çiçeklerinin kokusunu duymuyor musunuz? diye gülümsemiş. Kuş cıvıltıları da oradan geliyor zaten.
-* İyi ama, demiş adam. Bunların parktan değil de bir tek ağaçtan gelmediği ne malum?
-* Tek bir ağaçtan bu kadar yoğun koku gelmez, diye atılmış çocuk. Üstelik manolyalar da katılıyor onlara. Hem biraz derin nefes alırsınız, fırından yeni çıkmış ekmeklerin kokusunu da duyarsınız.
** Adam, gözlerini hafifçe kısarak denileni yaptıktan sonra, cebinden bir kağıt para çıkartıp teşekkür ederken fark etmiş*onun kör olduğunu.
** Çocuk ise, konuşurken bir anda*sözlerini yarıda kesmesinden anlamış, adamın kendisini fark ettiğini.
** Işığa hasret gözlerini ondan saklamayı çalışırken:
-* Üç yıl önce kaza geçirmiştim, demiş. Görmeyi o kadar çok özledim ki... Sizinkiler sağlam, öyle değil mi?
** Adam çocuğun tarif ettiği yerde bulunan fırına doğru yönelirken:
-* Artık emin değilim, demiş. Emin olduğum tek şey, benden daha iyi gördüğün...*