Biz motosiklet tutkunları, bir anlamda çevre dostuyuz, doğa dostuyuz...Ayağımız toprağa yakın, başımız rüzgarın koynunda...
Bu nedenledir ki doğayı korumalıyız...
Ben bir çevre dostu, bir motosiklet tutkunu olarakdan çevre bilincimizin artmasına yönelik düşüncelerimi paylaşmak istiyorum...
Çünkü insanı yaratan da, yaşatan da çevre...
Çevreyi kirletirken, gerçekte bindiği dalı kesen insan; hava, su, toprak bağlamında doğal çevresini kirletirken, değer yargılarındaki bozulmayla, toplumsal çevresini de kirletmektedir. Kuşkusuz bu kirletiş; doğal-toplumsal kirlenmenin bir kısır döngüsü biçiminde, gezegenimiz Dünya ile bu Dünya'da gezen insanın yokoluş sürecini başlatmıştır.
Bu nedenle çevre dostu söyleşilere gerek duymamın amacı; zararın neresinden dönülürse kardır diyerek, doğal ve toplumsal kirlenmenin durdurulması önerisiyle söz söylemek olarak açıklanabilir.
Tartışmalara gerek yoktur ki; insanı, doğal çevresini kirletmeye iten dürtü, çevresini daha çok sömürmeye yönlendiren saldırganlığını azdıran içgüdü, enönemlisi de vahşi kapitalizmin acımasız çocuklarının sayısındaki korkutucu artış, toplum değer yargılarında oluşan bozulmadan kaynaklanmaktadır.
Bu anlamda; çevre dostu söyleşiler, çevre kirliliğine karşı atılacak ilk adımın, toplumsal kirlenmenin engellenmesiyle/durdurulmasıyla olabileceğini, bunu gerçekleştirebilmek için de insanın bilinçlendirilmesi, bozulan değer yargılarını değiştirmek için iyi örneklerle/yapıcı eleştirilerle çevre düşmanlarına karşı saldırıya geçilmesi (ki kuşkusuz bu saldırı; sözel eleştirilerle, hukuksal yaptırımları uygulamak biçimindedir) gerektiğini dile getirecektir.
SONBAHARI ÖZLEYİŞ
Bir Ekim akşamının serinliğinde
Sonbahar'ın hüznünü yaşayabilmek için
Günlerdir gözlerim göğe dönük...
Güneş'in pırıltısına
Neredeyse dostluğumu yitirdim
Gönlüm tombul bulutlardan yana
Yağmuru bekliyorum...
Biliyorum;
Doğanın dengesi bozulalı beri
Baharlarımız kış oldu,
Kışlarımız yaz
Ama başımıza gelenler yine de az
Doğaya başkaldıran varsıllaşma tutkumuz
Yeşili yokettikçe
Mavi bilyemiz de bizimle çile çekiyor...
Yağmuru düşlüyorum;
O tatlı serinliğiyle...
Yağmuru özlüyorum;
Çatlamış toprakların derinliğiyle...
Dört mevsimin yerini
Dert mevsimi aldığından beri
Kurak, çorak bir yalnızlık
Yeşilden uzak
Gerçekte bunlar, biz insanların
Yaşamımıza kurduğu ölümcül bir tuzak...
Ekim geçiyor;
Henüz çiftçi ekemedi tohumunu
Yoksa bu Dünya'nın sonu mu?
Can çekişen bir doğa
Ya sonra?
Sonbaharı yaşamak istiyorum
Yağmur yüklü tombul bulutlarıyla
Yüreğim yitirmişliğin son umutlarıyla
Çırpınıyor, çırpınıyor
Soyu tükenen kuşun kanadı gibi
Korkuyorum yarından
Can damarımın kanadığı gibi...
Sevgili motosiklet dostları;
Yeşil gören gözlerinize hüzün dolmasın
Dünya cenneti ülkemiz çirkinliklerle solmasın...
Umalım ki suları berrak, yapıları seyrek, çınarları gevrek, insanları civelek olsun...Bu güzelliklerden gelecek nesiller de payını alsın...
sanayi+piknikciler+ozona zararlı deodarantlar+orman yangınları+mesken yapmak için güzelim ağaçları kesenler+denize pis sinsite suyunu boşaltan gemiler+gemi kazaları; ama bizler motor tutkunları veya tutkunu olmayan kişiler bundan sonra çevreye biraz saygı göstermek zorundayız ve bu konuda da sesimizi yükseltmek zorundayız çocuklarımıza torunlarımıza çöl bırakmamak için 
