AYRILIK
Ayrılık şiiri ne kadar yalın
Sevdiğimiz aşk sözcükleri gibi
Kılıçla kesiyor bir hain nokta
Öpüşen virgüllerle akan cümleyi
Nasıl soğuk ayrılığın güneşi
Gölgeli bir çınar olan gövdemin
Dallarını içten kırınca acı
Buzdan bir alçıyla tutuyor beni
Ayrılık sabahı ne kadar beyaz
Ölümün hüzünlü arkadaşı kar
Bana ütülü bir çarşaf hazırlar
Bir karanfil tam yüreğimin üstünde
O .K .
...ne olur...gitme...
şimdi yoksun gitme demek istedim ama diyemedim,beceremedim çünkü kal
demeye gücüm yoktu.Senin için,senin iyiligin için sustum.En acı
suskunlugumdu bu benim.Seni öyle çok seviyordum ki bunu sana yapamadım
kal GİTME diyemedim.Sevgim ugruna canını daha fazla yakamazdım.Oysa ne
hayallerim vardı içinde sen olan.Şimdi enkaz altında hayallerim.Aynı
yastıkta senin kollarında uyanmaktı en büyük istegim.Şimdi tek başıma
beklentim olmayan sabahlara uyanıyorum her uyanışımda herşey rüyaydı
diyorum gözlerim seni arıyo ama gözlerim açıkken en kötü kabusları
görüyorum YOKSUN.. Yoklugunla tanışıyorum hergün yeniden,hiç tanışmamış
daha ilk defa karşılaşıyormuş gibi. Ne olur olmasamda yanında hep sev
beni.o zaman neden yoksun,neden hep sevmemi istiyosun diyeceksin ah be
bitanem sana sevgimin en büyük göstergesi senden uzak durmak diye
nasıl derim.SENİ ÇOK SEVİYORUM AŞKIM ama şimdi git ardına bakmadan
git yüreğim daha fazla kanamadan git dur gitme diyemeden git...ne
olur....GİTME...
.....SEVGİLİM......
Sengidince anladım kıymetini,
bana verdiğin değeri.
ama çok geç dedin bilemedim
Hala çok mu geç sevgilim ?
Evet çok geç canımın içi,
meğer çok sevmişim seni.
ben sensiz yaşayamam ki
bir ceset misali,
çürümeden söylüyorum;
SENİ HALA ÇOK SEVİYORUM...
(alıntıdır)
AYRILIK SEVDAYA DAHİL -
5.
sanmıştık ki ikimiz
yeryüzünde ancak
birbirimiz için varız
ikimiz sanmıştık ki
tek kişilik bir yalnızlığa bile
rahatça sığarız
hiç yanılmamışız
her an düşüp düşüp
kristal bir bardak gibi
tuz parça kırılsak da
hâlâ içimizde o yanardağ ağzı
hâlâ kıpkızıl gülümseyen
-sanki ateşten bir tebessüm-
zehir zemberek aşkımız..
Atilla Ilhan
TAHİR İLE ZÜHRE MESELESİ
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hatta sevda yüzünden ölmek de ayıp değil
bütün iş Tahir'le Zühre olabilmekte
yani yürekte
Mesela bir barikatta dövüşerek
mesela kuzey kutbuna keşfe giderken
mesela denerken damarlarında bir serumu
ölmek ayıp olur mu?
Tahir olmak daayıp değil Zühre olmak da
hatta sevda yüzünden ölmek de ayıp değil
Seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahir'i Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hatta sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.
NAZIM HİKMET RAN
güneşin kızı
kalbimin hırsızı
çocuksu gören gözümün
biricik haylazı
o sendin şimdi ise ..
gittiğinden beri..
kapalı gişe oynuyor
senaryosu senin
adını ise vaz geçilmezim koyduğum film
ben filmin esas oğlanı
sen ise :
bitmek kapanmak bilmeyen
gönül yarası
dublör kullanıyorum artk gülerken
başrolde masum göz yaşı damlası
nf 500 sene 2001 yada 2002
baktım konu fırlamış bende birtane daha bırakayım dedım
bakın bu bıraktıgım siirler hepsı bana aitir alıntı falan yok
Haykırışın sesi
Daglar uzanır ayaklarımın altına
Uzun uzun dalgalar dökulur basımdan
Sevgıler acar hayatın kapılarını
Soguk sular ıctım uzun uzun pınarlardan
Yuregımle sevdım gözu kapalı yaşadım
Şimdı sıtemler ıceresındeyım
Ölum ıslık gıbı gelır
Ruzgar tersten eser hep derın ızler ıcınde
Kırlarda ucan kuslar habercı olmuş
Her kara haberı söyler oldular
Eksık kalan hıkayeler atılır cöplere
Yenı dengeler dökulur gözyaşlarına
Sevmek ucurumun köşelerınde başlar
Cocuklar mahrum gunleri ıcınde buyur artık
Kanlar dökulur kalplerde
Kıme kın tutacagını bılecegın an kaybetmışsındır
Mektupların sonuna nokta koymayı ki devamı olsun
bu en cok sevdıgım şiirlerımden bırtanesi
KAYIP ŞEHİR
Yanlızlıklarımla bıraktıgım mısralarım
Mahsumca benı sana bırakan duygularım
Gönul kavgası dercesıne aşık olan kalbım
Sana bakmakta doyamayan gözlerım
Ve son sözlerım söylegen dudaklarım mı
Bır kucuk kutu koyupta gıttım
Kum tanesı yuzumu örter
Gözlerım kapanır artık senlızıgıye
Kucuk dalgar rahatsız eder ıcımı
Kayıp duygularım ararım
Kayıp şehir burası yanlızlıktan anlamaz
Bılırım degişik gelır sözlerım .duygularım.belkıde mısralarım
Alışmak zor bana her sözum de ayrılık hece belırnerır
Guneş bana sarı dogmuyor
Karanlık aydınlık gıbı gelir bana
Hep yanlızgı oynadım hep kaybedendım şimdi kazandım derken
Şimdide sen gittin
benden uzak sana yakın
al götür şu yüreğimi,
nereye götüreceksen.
benden uzak sana yakın olsun
benden uzak olsun ki canım yanmasın,
benden uzak olsun ki yüreğim acımasın,
benden uzak olsun ki bir daha aşkı tatmayayım,
bir daha aşık olmayayım.
sana yakın olsun ki sevgimi anlayasın,
sana yakın olsun ki ağrısını dinderebilsin,
sana yakın olsun ki bir daha benim olmasın.
BENDEN UZAK,SANA YAKIN OLSUN Kİ,
ne aşkı tadayım,
ne yüreğimi acıtayım,
nede sensiz kalayım
ÜÇÜNCÜ ŞAHISIN ŞİİRİ
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Felaketim olurdu, ağlardım
Ne vakit Maçka'dan geçsem
Limanda hep gemiler olurdu
Ağaçlar kuş gibi gülerdi
Sessizce bir cigara yakardın
Parmaklarımın ucunu yakardın
Kirpiklerini eğerdin, bakardın
Üşürdüm, içim ürperirdi
Felaketim olurdu, ağlardım
Akşamlar bir roman gibi biterdi
Jezabel kan içinde yatardı
Limandan bir gemi giderdi
Sen kalkıp ona giderdin
Benzin mum gibi giderdin
Sabaha kadar kalırdın
Hayırsızın biriydi fikrimce
Güldü mü cenazeye benzerdi
Hele seni kollarına aldı mı
Felaketim olurdu, ağlardım.
Attila İlhan
Sevmek gibi geliyordu herşey, sevmek gibi gidiyordu kadın...
Adının anlattığı, canın teni yakmasıydı,
bir bulut, evet ama aslolan; bulutun suyu yağmasaydı...
"bir insanı sevmekle başlıyordu her şey"
ve boşanmak için, en az iki şahit gerekiyordu..!
Böyle zamansız güneşli,
Umulmadık mavi günlerde
Bir bekleme salonu yalnızlığına bürünüyorum
iliklerimdeki yitik bir aşkı
Sarhoş bir unutkanlığa ilikliyorum
sanki şiirini bilmediğim bir fransız akşamında
Kaldırım taşlarını sayıyorum kalbimin
Ömrümde ayak izin
ve ben ne zaman kiminle sevişsem
Hala seni aldatıyorum...
Yılmaz Erdoğan
Alanyalı bir motorcu abimizin aşk şiiri
Olmadı, Olamadı, Olamayordu
Seni görükena imanıma bişey çakıldı.
Ellerinde tentene çantası,üzerinde mor manto varıdı,
belli ki düğün evinden geliyorudun yanında anangilde varıdı.
Seninde az bakasın varıdı emme
Olmadı,Olamadı,Olamayordu….
Hergün eniş dibinden saldııımda gara javayı
sizin evin yannaadar heycandan üç caarayı içiyordum.
sen duman olup uçuyorudun
ama ben hep sonunda izmarit oluyorudum….
Bigün biyere dola galıcan emme
hadi hayırlısı…..
Aşk dedikleri buudu heral
aşaamüstlerini çok severdim
evinizin öönden geçerkene
her aragazında bir heyecan yeni bi umut varıdı
Boynum gopasoldudu oturmaodasının tül perdesine bakarkana
az seninde bakasın vardı emme
Olmadı,Olamadı,Olamayordu…
Hep sonunda patatiyi kafaya yiyen hep ben oluyorudum
herseyi gabul ediyourdum emme
bobaan o son söövmesi gulaamda zın zın zıngılayorru
ama genede ben seni seviyorunn diyebiliyorunn
sekiz pileli hıdıra dikdirdiğim turkuaz pantolonum
dalgalanırken,cavır yokuşu aşşa
firene zor basıyordum,virajin aazında
neden mi bidenem?
çünkü geç galıyordum,çöp dökme saatlerine
Tam yanıa geleen deyordum
anangarı çıığırıı goveriyordu
ikimizinde ödü sıdıyor
sen eve dooru ben portakallığın arasına
sıçırayordum…
Az seninde gelesin vardı amma
Olmadı,Olamadı,Olamayordu…
Aaşam olunca bizimkilere sööledim
ben Emineyi isteyorun dedim
hangi Emine dediler?
tangalıların emine dedim
derke taaa
bobam goca sofra bezinin altından
böörüme dekmeyi bi godu
bilmeyordumki boban ile bobamın eskiden iskelede dööştünü
dekmenin acısı geçerdi belki emme
bizimkisi bir İMKANSIZ AŞK hikayesine dönüşmüştü bile
OLMADI,OLAMADI,OLAMAYORDU…
Köşeyi dönsem ölüm,düz gitsem hayat gölgeler içindeyim…
Beni affet.
Sadece sevdim seni.
Tüm ikazlarına rağmen.
Uyarılarına aldırmadan.
Sözünü dinlemeden.
Saf,çıkarsız,dupduru sevdim seni.
Ölüm gibi sevdim.
Beni affet.
Çok üzüldüm,çok yaralandım,
azgın dalgalarda çok savruldum.
Sonunda seni buldum
ve ben sana tutundum.
Sonunda "sen"oldum.
Alıştım sana.
Aynaya baktığımda
Gözlerimin içinde seni görmeye alıştım.
Şimdi gitme.
Sakın gitme.
Bırakma beni o azgın dalgalara yine.
Yalvarırım bir kez sor kendine
Sen hiç sevmedin mi!
Ve düşün.
Eğer hala gitmekse niyetin
geldiğin karanlığa dönmeden önce
dinle beni.
Ben,seni sevdim.
Ben,"sen"olmayı sevdim.
Artık dönemem geri.
Ama bitmek varsa aklında
Çıkıp gideceksen umarsızca
ve boşluğa son adımını atarken
hiç bakmayacaksan ardına
Unutma:
Kaybolmak için değil ama
kaybetmek için çok geç.
Atlarsan ben de atlarım herşeyim.
Beni affet.
DESEM Kİ...
Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lâzım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem ki...
İnan bana sevgilim inan,
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.
Cahit Sıtkı Tarancı
Sensizdim kendime bir iş aradım,
Baştan savıp asabımı bozdular.
Hatırşinas dostlarıma uğradım,
Sağolsunlar müdür beye yazdılar.
Müdür bey gerçekten yufka yürekmiş,
İşim inşaatta kazma kürekmiş,
Bir sağlık raporu almam gerekmiş,
Tam teşekkül hastaneye yazdılar.
Yağışlı gözümün hazan çağı da,
Olur olmaz yerde başlar ağıda,
Sinir servisine giden kağıda,
Aklından zoru var diye yazdılar.
Bir saat anlattım tek bir buseni,
Doktorlar efsane sandılar seni,
Belki de alaya aldılar beni,
Belki palavracı diye kızdılar.
Bir ara sensizlik krizim tuttu,
Bilmem ki o anda ne olup bitti.
Hekimler heyeti havale etti,
Acil vak’a Bakırköy’e yazdılar.
Bu çağda bu sevda abes dediler,
Cezası çelikten kafes dediler,
Ben kime ne yaptım,ne istediler,
Bana bu çukuru niye kazdılar.
Burda ne sen varsın, ne de bir iş var,
Üç adım voltalık gidiş geliş var.
En ayıp sözlerle kaplı dört duvar,
Bunca küfrü kime ,niye yazdılar.
Açmak için zahmet etme zarf açık,
Hala bana sevgin varsa birazcık,
Mektubumu alır almaz yola çık,
Gözyaşlarım bir acayip azdılar.
Cemal SAFİ
Veda
veda etmeyi sevmem
vedalar sonları hatırlatır bana
bu sonlar ki
benim için geride kalmış
yarım bırakılmış zamanlar
veda etmeyi sevmem
vedalar bitişleri hatırlatır bana
bu bitişler ki
içimde bitiremediğim
veda etmeyi sevmem
gidemem
ardıma bakmadan
hep birşeyler eksiktir sanki
yarımdır geride bıraktığım her şey
veda etmeyi sevmem
kayıplarım gelir aklıma
yitirdiklerim
beceremediklerim
bu beceremediklerim ki
benliğime sinen
veda etmeyi sevmem
dayanamam
ardımda kalan buğulu gözlere (!)
veda etmeyi sevmem
gidemem o zaman
yaşlı gözlerle
bilinmeyenlere
gidemem
bilinmeyen o geleceğe
veda etmeyi sevmem
vedalar sonları hatırlatır bana
ben sonları sevmem
veda etmeyi sevmem
geri dönmeyeceğini bildiğin
bir gemiye el sallamaya benzer
veda etmek
veda etmeyi sevmem
vedalar sonları hatırlatır bana
ben sonları sevmem
Rıza Aslan
Bu Son Veda
Bu son veda sana
Son kez bakıyorum gözlerine
Gitme demeni beklemiyorum
Sadece bir umut olur belki
Masum bakışların işliyor yüreğime
Bir şey söylemek istemiyorum
Gitmek son çarem
İçimdeki umutsuzluksa
Zaten bakışlarında saklı
Bu son veda sana
Son kez bakıyorum yüzüne
Yüzünde buruk bir tebessüm
Kızgınlık mı kırgınlık mı bilemiyorum
Alınma daha fazla artık gidiyorum
Veda ederken bir kerecik gül yüzüme
Biliyorum affetmeyeceksin ama
Son kez bir bak yüzüme
Son kez bakıyorum sana son kez
Sakın bir şey söyleme
Sus konuşma bitsin her şey böyle
Gözlerin konuşsun sadece benimle
Çünkü son kez bakıyorum gözlerine
Gidiyorum bakışların arasında
Bu veda son veda
Bu son veda son veda sana
Sefer Kurt
Neyimsin?
Muamması oldun ömrümün girdin gireli
İlerledikce zaman daha bir çözülmez
Neyimsin anlaşılsın ey karmaşık sevgili
Tebessüm mü dudağımda, gözümde yaş mısın?
Yarama sebep mi, acıma ilaç mısın?
Hayat ne kadar küçük ne kadar basit insanlara
Allah'a inanç kalmıyor gittikçe vebal çağındamıyız?
Zerre kadar nefret ediyorum insan müsfettelerin den
Rivayet'in anlamı söylentidir gerçekler değil...
Envai çeşit varlık türedi ne olacak halimiz bilmiyorum...
Temizlik imandan gelir,şimdi zorunluluktan geliyor
İrademiz dışıdır sizler,beddua etmeyeceğim yazıklar olsun!
Muhammed koyulmuş adı bilir misiniz nedir doğruluk?
Unuttu isen hatırlatmak müstahaktır herkes Allah kulu
Hasret çektim böyle insan,lafa gelince herkes ulu...
Amel'lerinizi sayın,ne kadar ağır teraziniz?
Mevlam sen sonumuz hayır eyle,şer girmesin akıllara
Medine’min nuru,Müslüman ın gururu,nelere paha biçiliyor?
Emanet’in yok güvenliği,dost bildiğin düşman çıkıyor
Derman varsa da yok hiçbir derde,birileri şuan ölüyor…
Saadet’in anlamı miraç dersen sen yanlış biliyorsun
Allah seni kul göndermiş fani,ben gerçeğim diyorsun
Livalar sallanır, başını salla,kul um demeye yüzün var mı?
Liralar sayıp mutluluğu alacak,gönlün,aklın müsteşar mı?
Aklın etmez beş kuruş,cana değmez bir vuruş…
Lalelercesine,buktelercesine,bir teşekkür et Rabbine…!
Larva olma,ayva ol,belki yararın olur bir miktar…
Allah verir,sen âlim ol,çalışanındır aydın dediğin istikbal
Hayra alamet değil bu nesil,embesil,yada sersefil…
Ummadığın taş baş yarar,umut fakirin ekmeğidir…!
Anla beni ey fani kul
Liva misal salla beyni
Erteleme kuru peyniri
Yaş tahtaya değdirme elini
Haydi koyulalım yolumuza
İnceden çalalım tefimizi
Vermem milyoner de olsam zırnık haine
Ermem en güzeli olsa,gelmem dinsiz gafile
Sensiz bu yaşam anlamsız Peygamberim,çok sıkkınım
Efendim ne olur halimiz,iyi haber tez et Allah’a…
Lütfettiğim tek istektir,bize sabır eylemen
La ilahe illallah Muhammed,duamız kabul ola inşaallah
Evvel zaman gelir geçer,arif doğru seçer Maşallah
Muhammed’in aşkı bitmez,Yolum İslam Cenaballah.
O.KARABULUT
Adını Bilmeden Sevdim
Ben, seni; adını bilmeden sevdim. Ve, “var”lığınla gülüşünü...
Ben seni, yaşını bilmeden, gözünü-kaşını bilmeden sevdim.
Ve, “yar”lığa süzülüşünü.
Ben seni, sesini duymadan sevdim...
Ve duymadan nefesini.
Ben seni adını bilmeden sevdim...
Ama; sevdim!..
Üşüyüşünü sevdim...
Üşüyüşünü sevdim onüçüncü ayın ilk günü;
“Gel, ısıt” deyişini!..
Bekleyişini sevdim beşinci mevsimin gün bitimlerinde, bilerek gelmeyeceğimi...
Akşam alacalarının gönlüne yürüyüşünü sevdim...
Ve, kıpırtısız, karanlığa gömülüşünü sevdim.
Bir de;
“Gel, ışıt” deyişini!..
Ben seni, adını bilmeden sevdim.
İhtiyacım... Cevabım...
İsimler koydum sana; bahar yelim, çiçek tarlam... Gökkuşağım, ışığım... Kuşkanadım, pembe rüyam, çiy tanem...
Seni, adını bilmeden sevince öğrendim; seni sevmek için gerekmiyordu ismini bilmem...
...Sevdim işte!
Ben, seni; yaşını bilmeden sevdim... Yani bilmeden sevdim deden yaşında mıyım, torununla akran mı!
Ben seni, gözünü-kaşını bilmeden sevdim.
Ben seni, sesini duymadan sevdim.
Ve hatta öğrenmeye korkarken, bilmeye kıyamazken seni...
...seni sevdim.
Seni sevdim.
İçime salıncaklar kurdum gönlümün ipleriyle...
Oturdun, sallayamadım; dokunurum diye korkumdan!
Dolaştın boynuma bir sarmaşık gibi; okşayamadım.
...Koklayamadım!
Dalgalarını taramamış olan parmaklarım yabancı saçlarına...
Ve hâlâ bilmiyorum, gözlerin ne renk?.. Hangi yıldızlar mahpus içinde?
Ve ben sana hâlâ seni sevdiğimi söyleyemedim!..
Ama ben seni; adını bilmeden, yaşını bilmeden... Yüzünü bilmeden, sesini bilmeden...
...seni bilmeden sevdim.
Seni, “bilmeden” sevdim!
Senin olmadığın ve benim olmadığım bir sokaktaki köşebaşında çarpıştı duygularımız!
Döküldü içindekiler ve döküldü içimdekiler...
Sen yoktun orda ve ben de yoktum;
Ama sevda vardı!
Ve, ben; seni adını bilmeden sevdim
Muammer Erkul
dünkü gazetede Hıncal Uluç'un köşesindeki şiiri paylaşmak istedim..ben beğendim umarım sizde beğenirsiniz
Şimdi sen gidiyorsun.Git..
Gözlerin duru mu onlarda gidiyorlar,
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin,
Oysa Allah bilir bu gün iyi uyanmıştık,
Sevgideydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı...
Seni bir kere öpsem ikinin hatrı kalıyordu,
Üç kere öpeyim desem üçün boynu bükük...
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı,memlerin kahramandı,
Ve sonra..
Sonrası iyilik güzellik
Aslında bunlar şarkı sözlerim benim
Kendimin olduğu belli olur zaten
.......
Beklerim seni ömrüm boyunca ben.
Özlerim seni her an .
Yanımda ol ,
yakınımda ol,razıyım buna inan
Yıllar geçse unutamam seni ben,
ağlarım durmadan,
ister öldür ,ister yaşat ,
Aşığınım sana inan.
.................................
Ellerim ellerinde .
Gözlerim gözlerinde.
Hadi gidelim buralardan,
hadi gel , gel benimle.
Olsam ben hep seninle ,
Kaybolsam gözlerinde,
benim aşkım tek kelime
hep SEN tek seninle.
Benim bir yazımda var umarım kızmassınız
... ALINTI DEĞİLDİR .... alıntı olmadığı belli zaten
Sensizlik mi zor sensizLiğe alışamayıp bir şeyler yazmak mı zor gerçekmiydin bi anda oldun bi anda girdin kalbime bi anda sevdim ama bi anda kaybedemem unutamam unutamıyorum unutmak bile istemiyorum...
sen giderken gözlerinin buğusunu bıraktın...şimdi göremiyorum hiçbirşey görmesemde olur yeterki geldiğinde gözlerin deki o ışığın bende bıraktığın bğuyu yok edeceğini bileyim
özlüyorum seni zamansız çok ani özlüyorum ne zaman geleceğini bile unutuyorum sadece özlüyorum sadece bekliyorum hiç bitmeyecek bir umutla
hani sen gittin ya aklımda gitti peşinden durduramadım engel olamadım sabretmesine durduramıyorum kendimi içimde sana olan hislerimi engellemekte başarılı değilim heryerde belli bi eksiğim bi parçamın olmadıgı
bir karanlığa tutuldum .boşluktayım karanlıktanmıdır sensızlıktenmıdır bılmıyorum ama ağır bir yanlızlık var içimde belki karanlıktan kimseyi göremıyorumdur belki de sensizliktendir ne dersin sence hangisii söylüyorum ikiside bu ağır aynlızklık sensizlikten oluşan karanlıksa senin yoklugundan...
ikisinnde sonunda sen warsın
evet öyle
cunkı
yanlızlıgım sensızlıgımdendır
Sen bensiz nasılsın, bilmiyorum
benım gıbı sensizlikten yanmasanda belkide
ben sensiz eksiğim
kimi zaman huysuzum kımı zaman arsız hep kötüyüm sensizliğimin acısını başkalarından arsızlıgımla çıkarıyorum
diliyorum acaba gözlerimi kapasam da zaman geçse hemen acaba geçermi cidden . çok korkuyorum gözlerimi kapatıp zamanın geçtiğini dilemeye ya geçmesse zaman ya yine aynı yerde sayıyosa zaman ne yaparım ben o zaman bir daha yıkılırım sensizlin gerçeklerinin içinde kaybolurum yine bu acıının içinde karanlık yanlızlığımla başbaşa kalırım yine
aslında razıyım bu karanlığa razıyım bu sensizliğe karanlıkta da sensizlikte de aslında sen varsın sen olacaksın hep acıyı da yaşantan bu mükemmel adını koyamadığım duyguyuda yaşatan . . . fazla başını ağrıttım belkide ama elimde değil sana birşeyler belli etmeye mi çalışıyorum yoksa başka bi neden mi ..bir yerde bi şekilde b i eksiklik var hissedebiliyorum..seni seviyorum...
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
ultrAslan 
