Askerde mesleğiniz neydi ve nasıl o mesleğe seçildiğinizin hikayesini anlatın a dostlar.
Extra ilginç askerlik anılanınızda paylaşabilirsiniz.
Santral arızacıydım. 7/24 vardiya sistemi vardı. Koğuş nöbeti dahi tutmadım arızcaı olduğum için memur gibi sabah 7.30 akşam 15.30 saatlerınde karargaha dönüyordum. Gelen telefonları açıp irtibatlama yapıyorduk. Üst devreler gidene kadar sıkıntılıydı üstler gittikten sonra koğuşta çay demlemeler çiğ köfte partileri vs. Komutanımız Santral Amiri Asb Kıdemli Başçavuş çok iyi adamdı. Her türlü maddi manevi yanımızda oldu. İnternet çekmediği için çift telefon getirttirip birini modem olarak kullanmışlığımız dahi var.
Komutanların lojmanlarındaki telefon arızaları içinde gidiyorduk askerde halıya basan tek asker bendim sanırım.
Son bir sözle kapanışı yapıyorum. " s'kebilirler ama zamanı durduramazlar "
Acemi birliğinde dizdiler bizi, sen ne iş yaparsın, senin mesleğin ne diye, ulan herkes ya şoför, ya garson ya da berber. Bana gelince dedim ki hiç bir iş yapmıyorum. Nasıl geçiniyorsun dedi astsubay, baba parası yiyorum dedim.
Sonuç, çavuş talimgahta 76 günden sonra Hakkari Dağlarında geçen 14 ay.
Görev: gece çavışı.
Gorev tanimi:
-aksam yemegi taburu yoklamasini al
-yat taburu yoklamasini al
-Nobetci degistir
-doldur boşalt
-uyuyan nobetcileri uyandir
-sabah askerleri uyandir
-yataktan cikmayanlari bacagindan cekerek ranzadan aşagi at.
-kahvalti taburu yoklamasini al.
-kahvaltidan sonra mintika temizligi yaptir.
-mintikadan kacanlari tespit et tuvalet temizlettir
-sabah taburu yoklamasi ile gunduz çavışına birligi teslim et.
-yat uyu
-başa dön
Vatana guzel hizmet ettik vesselam
Oo askerlik anıları :D
Gemlik Askeri Veteriner Okulu 85/2 ( Askeri Devriye Köpeği bakım ve Eğitim Er'i ) (usta birliğinde haberci, ve yazıcıydım + devriye)
At taburu da vardı, onlar için "at taburu, yat taburu" denirdiustalık İpsala Ferre karakolu, köpeğim ile birlikte kamyon kasasında gitmiştik, bütün eğitmenleri ve köpeklerini Haydarpaşa garından trenler ile birliklerine yollamışlardı, bizim güzergahta tren yoktu, Tuzla da bir askeriye de misafir kalacaktık oradan alacaklardı bizi, biz takılıyoruz bekliyoruz 2 gün 4, 6 gün derken meğer bizi unutmuşlar
Askerde bana asteğmenlik çıkmıştı.Yanlış hatırlamıyorsam,Tuzla'da baştan çekilişle bölümleri seçtik.Bana hudut karakol komutanlığı çıkmıştı.Eğitim sonunda da görev yerlerini yine kendimiz kurada seçmiştik.
Karakolda göreve başladıktan sonra karakol astsubay ve uzmançavuşu ile beraber askerlerin nerede görev yapacağına karar veriyorduk.Genelde sivilde ne iş yaptıkları,yetenek-ilgi alanlarını ve kendi fikirlerini de sorarak görev veriyorduk.Ben özellikle baştan askerelere sorardım bu işi yapmak istiyor musunuz,gönüllü müsünüz diye.Çünkü istemeyerek,küfür ede ede yapılan işten hayır gelmiyordu.Ama bir iş için kimse istemezse,gönüllü olmazsa mecburen biz kendimiz seçiyorduk.Atıyorum sivilde aşçılık yapanı aşçı yada fırıncı yapıyorduk,sivilde bakkal,kasiyer olanı kantine veriyorduk,sivilde şoförlük yapanı yada iyi araç kullananı şoför yapıyorduk,hayvanları seveni yada mesleği veterinerlik olanı devriye köpeklerinin bakıma veriyorduk.
Bir de bizim ülkede askere gitmeden millete akıl verirler; "Evladım askerde aptal numarası yap ki sana hiç bir iş vermesinler."Biz bu aptal numarası,elinden hiç bir iş gelmiyormuş gibi numara yapan arkadaşlara tuvalet temizliği veriyorduk.Hudut gibi kritik yerde hiç kimseyi boş bırakmazlar herkese bir görev yada sorumluluk verirler.
Felekten torpilli gittim.
Acemi birliğinde sırtı kalınların ayrıldığı bölüğe düştüm. Ne zaman uyanırsak o zaman kahvaltıya gidiyorduk. Anlayan anladı.
Usta birliğinde iki tane üniversite mezunu idik. Şans işte bölük komutanın ve astsubayının oğulları o sene üniversite imtihanına girecekmiş, arkadaş bölük komutanın oğlunu bende bölük astsubayının oğlunu üniversiteye hazırlama işini aldım.
Çocuklar ara sıra akşamları ders çalışmaya geliyordu. Diğer zamanlarda camdan askerleri seyredip bu askerlik ne zor bir şeymiş diyorduk.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
