ben beylikdüzü Beko fabrikasında staj yaptım... sonra Selimpaşa Şölen çikolata fabrikasında çalıştım... bir ara tekstil fabrikasının depo bölümünde çalışmıştım... Oralarda böyle "lümp pro" tipleri bol bol görebiliriz, hayır yani birde yarış yapıp şeflerin gözüne girmeye çalışıyorlar bazı enayiler :D
en son selimpaşa şölen fabrikasında çalışmıştım. işe girer iken danışmanlık ofisinin orada bir kız ile tanıştım ve sohbet ederken kız bana "sen burada çalışamazsın" falan demişti ve bende "denemek istiyorum, işi seversem neden olmasın" şeklinde cevap vermiştim... sabah 7:15 gibi servis beni alıyor ve akşam 21:30 gibi eve bırakıyordu. bir hafta çalıştıktan sonra istifamı vermek için danışmanlık ofisinin önünde bekliyordum ve yine aynı kız ile tesadüf ettik...
kız bana "başladığımız yere döndük mü" demişti ve ne demek istediğini anlamadım ve "bu kadar saat çalışmaktansa açlıktan ölürüm daha iyi, rezillik bu" demiştim... sonra kızı çağırdılar ve kız "nolur beni işten çıkarmayın" diye ağlıyor ve yerlere yatıyordu... ben ise istifa eder iken danışman hanfendi "sen burada kariyer yaparsın yükselirsin, neden çıkmak istiyorsun" demişti ve bende "akrabalarım ile beraber çalışacağız" deyip ayrıldım...
fabrikada akıllı depoya vermişlerdi beni en son, bütün gün pc başında mal kayıt ve mal çıkışı yapıyordum yani oturuyordum ama önemi yok, 14 saatten fazla beni işgal ediyorlardı...
çocuk gibi azar yiyen elemanlar, salak salak yarış yapanlar falan görünce bunların kendine hiç mi saygısı yok demiştim içimden.
edit: yazdıklarını tam okumadan yanıt vermiştim de geri sildim yazdıklarımı... şimdi bak ufoz amca, çalışma ile kölelik yapmak arasında ince bir çizgi var bildiğin üzere. bunun yanı sıra ben tembellere saygı duyarım ama başkasına zararı dokunmadığı sürece.
zenginleri tanıdıkça saygı ve sempati duyarım dedim ben ama, neden tanıdıkça saygı ve sempati diyorum çünkü genele bakınca genel kitle kötü, kölelik rövanşta şu an ve bu yüzden ben böyle kesin ve keskinim...
honda TR de fabrikalarını kapatırken çalışanlarını ikramlara boğdu, yani ben bir japon değilim ama nasıl gururlandım nasıl onur duydum, çok sevindim. bana bir faydası olmadı ama böyle güzel şeyler o kadar çok hoşuma gidiyor ki yani buna ne kadar aç olduğumuzu buradan görebiliriz...
normal olan bir şeye ve zaten olması gereken bir şeye aşırı seviniyoruz... beni bu psikolojiye sokan bu düzende ben ön yargımı karanlık tarafa çevireceğim tabi ki de.