Havasından bence..4 gün orduda kaldım ben bile agresifleştim... güneş yok.. Denize baksan denizi göremiyorsun..Her taraf gri... İnsanın içi kararıyor... Düşünsenize hergün bu manzara ile karşılaşan insanların halini?.. Sabah uyanıyorsun ya yağmur havası ya da her taraf bulutlu, puslu...
Coğrafya çok önemli... Yaşadığın yer iklim koşulları ,yaşam şartları... Kırsal kesimde en yakın komşusunun 200 metre uzakta olması , hep bağırarak iletişim kurmaları falan da ekleyebiliriz...
İngiltere de yağmurlu/nemli ama insanları agresif değil. Dediğiniz şey coğrafi alandan dolayı yani bölgenin dağlık olması ile alakalı olabilir.alp_tunay adlı üyeden alıntı
---------- Mesajlar birleştirildi - 12:41 ---------- bir önceki mesaj zamanı 11:49 ----------
Aklıma gelmişken sorayım. Hadi biz kendi aramızda üç beş agresifi idare ediyoruz da bunlar kendi memleketlerinde kendi aralarında nasıl anlaşabiliyorlar?
Bir Karadenizli olarak kendi gözlemlerime göre söylüyorum pek alakası yok, elimdeki istatistiklere göre 300 agresif 900 negatif...)
4 yıl Trabzonda yaşadım, 7 yıl İzmir'de 1 Yıl Bursa, 1 yıl Antalya 1 yıl İstanbul, Yaşım 35 kalan yıllarda Balıkesirde, tespiklerime göre bence asıl İstanbullular negatif iyon yüklüler
Benim çalıştığım Karadenizli insanlar oldukça neşeli eğlenceli insanlardı, dalga geçmeyi seven, mizahı biraz ofansif trollüğü seven kişilerdi, yine genelleme yapılamaz tabi, duruma zamana mekana göre her şey değişiklik gösterecektir, ayrıca negatif olduktan sonra her insan benzer tepkileri gösterecektir, nereli olduğunun bir önemi yok,
elbette karaktere göre çeşitli söylemlere sığınan insanlarda vardır, sonuçta bir sürü insan var, işte genelleme yapmayınız falan filan
Ben negatiflikten cok belirli bir "ben her istedigimi her yerde yaparim, nolmus yani, ben boyleyim, biz boyleyiz, bunlar normal, ben buraya uyum saglamam burasi bana uyum saglasin" problemleri goruyorum Karadenizli arkadaslarda. Yani yillardir gordugu, egitildigi toplumdan/ortamdan baska bir ortama gecse de gectigi ortamin kural/gelenek gibi ozelliklerine uymak istemedigini goruyorum. Bunlar gorgu kurali da olabiliyor, ahlak kurali da, toplumsal yasamla ilgili kural da olabiliyor.
Benim en sevmedigim seylerden biri toplum icerisinde yuksek sesle konusmak, bagirmak. Ozellikle telefonla konusurken bizimle mi konusuyor karsisindakiyle belli olmuyor bu tip insanlar.
Bulundugum sokaktaki kafenin sahipleri Karadenizli muteahhit, o kadar belirgin ki. Hic sormadan Karadenizli bunlar diyebiliyorsun. Yasli adamin 4 oglu var, ogullari sagolsun efendi, kibar insanlar. Ama baba inanilmaz, kafenin icinde musteriler varken garsona ya da isletmeciye bagiriyor, telefonla konusurken tum kafe onu duyuyor, cebinden tomarla para cikariyor, masadan masaya sohbet ediyor. Ve bu adamin yas/meslek grubunda o kadar cok ki bu tip davranislar. Yeni nesilde o kadar fazla degil bunun da farkindayim. Olay tamamen kendini gelistirmeyle ilgili elbette. Ogullari neden oyle degil? Belki de onun gibi olmayi tercih etmediler gordukce, bilemiyorum.
Trabzonlu arkadaslar alinmasin cumle oldugu icin kullaniyorum; "Bize her yer Trabzon" lafi "Biz Trabzon'da boyle yasiyorduk, Alanya'da da boyle yasariz" gibi oluyor, Trabzon ile Alanya'nin sosyal ve kulturel dinamikleri farkli iken. Ikisinde ayni sekilde yasayamazsin, yasamamalisin.
Bunlar benim goruslerim, dogrudur yanlistir, tartisilir.
Böyle bir genelleme yapılamaz. Herkesin hayatta yaşadığı tecrübeler farklı, farklı. Size denk gelen insanlar, sonuç itibari ile geneli kapsayacak sayıda değildir. Güneşe mermi sıkan Adanalılar. Kars'ta Kars'lıya veresiye vermeyen Kars'lılar. Denizli'de götüvecesen götüve, götüvemecesen götüvecekler va. Neye göre genelliyeceğiz. Ama genelleyecek birşey varsa oda coğrafyanın insanlar üstündeki etkisidir. Bir egeli harmandalı oynarken diğer elemanla arasında 10 mt. vardır. Doğuanadoluda omuzlar birbirine yapışıktır. Karadenizliler Karadeniz gibi hırçın oynar.
Dur lan bi anı aklıma geldi.
90'lı yıllarda Metro turizm'de hostluk yapıyordum. Bir keresinde İzmir-Ankara seferini yaparken Karadenizli bir şoföre denk geldim. İkram faslını geçtikten sonra her yolculukta doldurduğumuz formu doldurmak üzere şoförün yanına gittim. Şoför de aksi mi aksi. Ne desem fırça atıyor. Adını soyadını sordum "Şansal Dilsiz" dedi. Tabii ben gürültü ile yanlış anlamışım "Şansal Dinsiz" mi abi dedim. Demez olaydım. Ankara'ya kadar bastı kalayı. Çağırıp çağırıp "ula bir insan dinsiz olur mu, sen bağa ne demek isteysun" diyor. "Abi kusura bakma yanlış anlaşılma olmuş diyorum, anlamıyor". Sonra arkadaşlar "dua et yolda bırakıp gitmemiş. Aşağıya indirip döver sonra orada bırakıp giderdi" dediler.
Bu da böyle bir anımdır.
Yıl 2002 olmalı.
Karadenizli bir bayimiz var, Erdoğan. Teknik lise mezunu, 40 yaşlarında, tecrübeli, iyi bir elektrik teknisyenidir.
Bayılır silahlara. Aynı anda belde, koltuk altında, paçada olmak üzere 3 tabanca taşır.
Bir cihaz ithal etmiştik. Dedikki öyle bir montaj kitabı yapalımki, ilkokul mezunu bile okuma yazma biliyorsa bu cihazı monte edip çalıştırabilsin.
Gerçekten kitapçığı hazırlarken ilkokul mezunu depodaki nakliyeci arkadaşlara verip test ettik.
Baktıkki tamamdır. Bir cumartesi sabah erkenden gelen Erdoğan'a sattık ilk cihazı. Tabi kitapçıkta yanında.
2-3 saat sonra Erdoğan aradı.
Erdoğan : "Abi kırmızı kabloyu ( + ) yazan uca bağlayacağım, doğru midur?"
Ben : "Doğru"
Erdoğan : "Siyah kabloyu ( - ) yazan uca bağlayacağım, doğru midur?"
Ben : "Doğru"
Erdoğan : "Turuncu kabloyu sinyal ( + ) yazan uca bağlayacağım, doğru midur?"
Ben : "Doğru. Erdoğan biz sana montaj kitapçığı vermedikmi? Hem de renkli olanından. Ona bakmadın mı?"
Erdoğan : "Baktım abi. Hatta şu anda cihazı bağlarken önümde. Oradan okuyorum zaten"
Ben : "Kitapçık önündeyse bana niye soruyorsunki"
Erdoğan : "Bendeki kitapçık doğrumidur, yanlişmidur, onu kontrol edeyrum"
Not : Yukarıdaki anlattığım hikayeyi bire bir yaşadım
Bilmediğim için soruyorum. Neden bir ısı kaynağı etrafında toplanan insanların içinde, herkes elini, yüzünü ısıya doğru çevirirken, Trabzon'lu arkasını döner? Bu neden hep böyledir? Bir mekana girdiğimde sobaya kıçını dönen adamın Trabzon'lu olduğuna dair her iddaayı kazanmışımdır.
Söyle bir animi anlatayim:
Sene 2000. Amasyada memleketimde lisede yatili okuyorum, ailem istanbulda. Amasyadan otobuse bindim en arka 5 linin soldan 2. koltuktayim. Solumda da uzun sacli kupeli tarz bir arkadas var.
Neyse tosya otogarda bos olan sag tarafima sonradan sakaryali oldugunu ogrendigim bir kumas pantol, beyaz corap yumurta topuk kundurali bir insan bozmasi oturdu.
Adam 5 dk sonra basladi konusmaya. Bunlar benim midemi bulandiriyor, yok efendim kizmi erkekmi belli degil adam yardiriyor.. Basta hafiften sessiz basladi, sonra digerlerinin duyacagi sekilde soyleniyor da soyleniyor.
Ben liseli bebeyim tabi, sesimi de cikaramiyorum. Zaten otobusteki kimse sesini cikarmiyor. Ara ara muavin geliyor, abi yapma etme herkes rahatsiz oluyor falan diyor ama genel olarak kaderimizle basbasayiz.
Gozumuze uyku girmedi adam konusuyor da konusuyor. Bizim uzun sacli takti walkmani kulagina umrunda bile degil, tepkisiz gamsiz takiliyor.
Nese saatler gecti, bu insan bozmasi basladi su cumleyi soylemeye: "sakarya otogarda asagi inersen seni gebertirim top herif!"
Uyumusum, sakaryaya gelince uyandim. sabah 4-5 saat. hava almak icin disari inmeye karar verdim. sakaryali asagida sigara yakmis, "inersen seni gebertirim top" diyerek siddetle sigara iciyor.
Bizim uzun sacli merdivende gorundu. umursamadan asagi indi. sakaryali sigarayi birakti hölölö hölölö yaklasiyor. heyecan dorukta.
ulan ben sana demedimmi diye elini havaya kaldirdigi anda, uzun saclinin icinden bir bruce lee cikti ve sakaryaliyi yerden yere capti. Ama nefes aldirmiyor, (sonradan aikidocu oldugunu ogrendik) bir oraya carpiyor bi buraya. neyse 30 sn falan surdu sakaryaliyi hacamat etti.
Otobuse bindik tabi sakaryali yok, inmis. Otobustekiler vay aslanim benim iyi yaptin eline saglik bizde cok rahatsizdik falan diyor. Bitanesi sen dovmesen ben dovecektim diyor, oburu kendimi zor tuttum diyor ahhaha.
Bizimki de: "madem rahatsiz oldunuz niye sustunuz adam bana hakaret ederken karaktersizler" dedi. Sonra herkes sustu.
Sakaryali gardaslarim sozum meclisten disari, sakarya deyince aklima hep o adam gelir.. ucan sakaryali
tespitlerde haklılık payı var. hem genetik hem çevresel faktörler açısından karadeniz insanı için yapılan genellemeler doğrudur.
Türklerin anadoluya yerleşmesinden sonra biliyorsunuz pontusun fethini takip eden dönemde anadoludaki kavgalı çepni kıpçak peçenek sülaleleri buraya yerleştirildi. rumlarla, ermenilerle, lazlarla karıştılar. bu boylar oğuzlara nazaran biraz daha uzlaşmasız tiplermiş anlatılana göre. genetik bir yatkınlık var yani. e katranı kaynatsan olur mu şeker cinsine lutfettiğim cinsine çeker malum
nesilden nesile de aynı agresif ortamdan çıkacak çocuklar da hem genetik yatkınlık hem çevresel faktörlerden benzer bir psikolojiye ulaşıyorlardır herhal
hep derdim ben de bizim buranın çoğu insanı yaramaz diye ve eklerdim, aslında iyi yetiştirilirse çok sağlam adamlar çıkar bu coğrafyadan
yazıcıoğlu da ordan çıktı, çakıcı da
aynı hamur farklı maya
Onlar her yerde. Anadolu ve Trakya... Nasrettin Hoca, Timur, fil.
Bu arada susmak bence tam olarak karaktersizlik değil. Kolay değil bu tip durumlarda öne çıkmak. Duruma göre tehlike unsuru da mevcut. Ama olaydan sonra "ben dövecektim, vs." tarzında efelenenler istisna. Eğer dövecek kadar tepkiliydin de niye gıkını çıkarmadın?
Coğrafya insanın mizacına şekil vermekle beraber karakterli ve karaktersiz insan her yerden çıkıyor... Malesef "oradan adam çıkmaz" türü ifadelerle bir coğrafyanın topluca aşağılanması cahilliği ülkemizde çok yaygın... Bu tür laflar o coğrafya değil de, o lafı eden insanlar hakkında daha bilgilendirici.
Şu an bu konu içerisinde 2 kullanıcı var. (0 üye ve 2 misafir)
