Varlığın sebebini hiç düşündünüz mü? yada merak ediyor musunuz?

[fatih.met]

merhabalar, sakinliği seven bir insan olarak genelde tek başıma boş zamanım çok oluyor ve düşünmek beni daha huzurlu yapıyor, bazen her şeyi bir anda sorgulamaya başlıyorum, mesela; hafiften yemek yedim, üzerine de bir güzel içeceğimi ve tatlımı aldım yavaş bir şekilde keyifle onları da mideme indirdim, sonra baktım ki canım artık yemek istemiyor; sonra düşündüm, düşünürken kafamda başladı deli sorular;

-bir ömür bunu mu yapacağız, yemek ye, karnın acıksın, bir daha yemek ye, ne zamana kadar, ölene kadar.
-peki ben bunun için mi var edildim? çeşitli dünyevi arzuları yerine getirmek için mi? varlığımızın bir sebebi olmalı.
-varlığı sorgularken bir yandan dünyevi bedenin zevklerini de unutmuyorum, yemek içmek, dinlemek, koklamak, duymak, hissetmek ve idrak etmek. (idrak etmek der iken manevi duyguları kapsıyor; gururlanmak, utanç duymak, sevinmek, kızmak, mutlu olmak, hayal kırıklığı, mahcubiyet ve daha saymadıklarım)

varlığımızın sebebini bilemiyoruz, mevcut dinler ise; "yaratıcı seni kendine ibadet etmen için yarattı, verdikleri nimetten rızıklan ve bunun karşılığında ibadet et" diyorlar.

bakınız bir üst satırdaki paragraf benim aklımı çok kurcalıyor, hepimiz yaklaşık 80 yıllık bir ömre sahibiz ve eminim ki bu dünyevi isteklerden eninde sonunda bıkacağız; bıkmayana bir 80 yıl daha verelim, yine mi bıkmadı bir 80 yıl daha verelim ve eninde sonunda bıkacak, ve bu yüzden nimet istemekten ziyade hakikat istiyoruz, ama dinler bize hakikati tam olarak vermiyor. daha doğrusu bize hakikati tanımamız için ufuk açıcı bir veri sunmuyor.. belki de sunuyordur ama ben bunu tartışmak istiyorum.

ben tam olarak din kitaplarını da okumadım, şimdiye kadar dinlediğim insanlardan yola çıkarak ve okuduğum bir kaç ayete bakarak bu yargıya vardığımı belirteyim, "bu yargı; bir ömür dünyevi nimetlerden rızıklan ve bunun karşılığında yaratıcıya secde et ve ömür bittiğinde yaratıcı seni cennet ile ödüllendirsin ya da aksi durum olursa cehennemde cezalandırsın." yani bize hakikat sunmak yok, sadece ödül yada ceza var, bu pek inandırıcı gelmiyor.

şunu merak ediyorum; dünyadaki ömrümüzü sadece yaratıcıya itaat edip etmediğimizin sınanması için mi yaşıyoruz? (buna verilecek cevapları merak ediyorum, bunun için 3 şıklı anket yapacağım.

Haktan Akdoğan bu konuyla ilgili görüş paylaşımı yapmış ve dedikleri çok etkileyici geldi bana; bu yaşıma kadar dinlediğim dindar insanlar yada hocaları gözümün önüne getirdim de bu youtube kanalındaki adam bana daha samimi anlatıyor gibi geldi. dediklerinin doğruluk payı elbette ki bilinmez, dünya zaten bilinmezlikler diyarı.

[HaktanCbr]

Ben nihilist ve materyalist düşünceyi kendi hayat görüşümle evirerek çok cins bir fikri savunuyorum. Düşündüğümüz sürece varız evren var bunu algılayabildiğimiz sürece metalar gerçek. Algılama bittikten sonra bir resurrection olmayacak ve tam anlamıyla bildiğimiz evren herşey yok olacak. Bence hayatta hiçbir şey önemli ve hayatı adayacak kadar değerli değil sadece bizim merak ve öğrenme isteğimiz bizi hayatta tutuyor. Düşünme yetisini kaybetmemiş ve algıları bozulmamış en cahil insan bile ölmeyi dünyada acaba ne olacak diye merak ettiğinden istemez.

[mustick]

“Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım” (Zâriyât - 56)
İnandığım dînin kutsal kitabında bu yazıyor.

[Hırbonen]

Haktan Akdogan : Sirius UFO Uzay Bilimleri Araştırma Merkezi Başkanı


Ula fatih,bula bula bu kacigin videosunu mu koydun , bu adam mi seni etkiledi ?

Video yu tiklamadim bile,ama nerdeyse yuzde yuz eminim ki zirvalamistir..

---------- Mesajlar birleştirildi - 18:56 ---------- bir önceki mesaj zamanı 18:50 ----------

Ben nihilist ve materyalist düşünceyi kendi hayat görüşümle evirerek çok cins bir fikri savunuyorum. Düşündüğümüz sürece varız evren var bunu algılayabildiğimiz sürece metalar gerçek. Algılama bittikten sonra bir resurrection olmayacak ve tam anlamıyla bildiğimiz evren herşey yok olacak. Bence hayatta hiçbir şey önemli ve hayatı adayacak kadar değerli değil sadece bizim merak ve öğrenme isteğimiz bizi hayatta tutuyor. Düşünme yetisini kaybetmemiş ve algıları bozulmamış en cahil insan bile ölmeyi dünyada acaba ne olacak diye merak ettiğinden istemez.

Bu anlattiginda metaryalistlik nerde ?

Dunya ya 50 km capinda bir goktasi dusse ve birak insani canli yasam bile kalmasa mesela,evrende kalan tum galaksi ve yildizlar artik var olmayacak mi ?

İnsanoglu iste boyle bir varlik,tum evrenin merkezinin kendisi oldugunu dusunuyor.. acınası bir durum

[eALP]

Liseye giderken arkadaş zoruyla Age Of Empires oyamıştım. Strateji oyunları o zaman hiç sevmezdim. Oyunu oynarken o küçük beynimle "ULAN ACABA BİZDE Mİ BİR OYuNUN İÇİNDE YAŞIYORUZ" diye düşünmeden edemedim.Aradan 20 yıldan fazla zaman geçti hala aklımda aynı şüphe var. ÖZellikle dünya üzerindeki insanların cehaletini ve bu cehaletten aldıkları cesareti gördükçe martix vari bir simülasyon içinde yaşadığımızı düşünüyorum. Galiba şizofrenim
Özellikle yıllar önce izlediğim şu deney şüphelerimi daha da arttırmıştı.
https://www.youtube.com/watch?v=iCf0wOmR2Sg

[alp_tunay]

Biz niye yaratıldık bilmem de , yaratanın bizi yaratığına pişman olduğuna eminim...

[',']

"Ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok"

[HaktanCbr]

Haktan Akdogan : Sirius UFO Uzay Bilimleri Araştırma Merkezi Başkanı


Ula fatih,bula bula bu kacigin videosunu mu koydun , bu adam mi seni etkiledi ?

Video yu tiklamadim bile,ama nerdeyse yuzde yuz eminim ki zirvalamistir..

---------- Mesajlar birleştirildi - 18:56 ---------- bir önceki mesaj zamanı 18:50 ----------



Bu anlattiginda metaryalistlik nerde ?

Dunya ya 50 km capinda bir goktasi dusse ve birak insani canli yasam bile kalmasa mesela,evrende kalan tum galaksi ve yildizlar artik var olmayacak mi ?

İnsanoglu iste boyle bir varlik,tum evrenin merkezinin kendisi oldugunu dusunuyor.. acınası bir durum

Hallâc-ı Mansûr

[Hırbonen]

Liseye giderken arkadaş zoruyla Age Of Empires oyamıştım. Strateji oyunları o zaman hiç sevmezdim. Oyunu oynarken o küçük beynimle "ULAN ACABA BİZDE Mİ BİR OYuNUN İÇİNDE YAŞIYORUZ" diye düşünmeden edemedim.Aradan 20 yıldan fazla zaman geçti hala aklımda aynı şüphe var. ÖZellikle dünya üzerindeki insanların cehaletini ve bu cehaletten aldıkları cesareti gördükçe martix vari bir simülasyon içinde yaşadığımızı düşünüyorum. Galiba şizofrenim
Özellikle yıllar önce izlediğim şu deney şüphelerimi daha da arttırmıştı.
https://www.youtube.com/watch?v=iCf0wOmR2Sg

Hocam bu deney son yillarda cok populer oldu.

Elektron etkileniyor isiktan iste.kuantum dunyasi cok garip oldugundan boyle absurd olaylar oluyor

Bu konuda hasmet yorum yapsin,bilkent fizik mezunu,abd de parcacik fiziği uzerinde calisyor bildigim kadariyla.

[tommygun]

İnananlar için ahireti düşünmek elbet önemli ama bu konulara dünyevi hayatta çok kafa patlattığımızda maalesef üst kapak contalarımızdan yağ kaçırmaya, krankımızdan sesler çıkmaya, düşük devirlere aksırmaya öksürmeye, rölanti dengesizliklerine başlıyoruz.

[',']

[ero__]

[Gökhan_Aygün]

Varlığımın sebebini çok düşündüm, hiç uzatmaya gerek yok bir anlamı olmadığına karar verdim 😁

Varlığının,ne bileyim daha duygusal gireyim çocuğunun, eşinin, annesinin, babasının, kardeşinin varlığının bir sebebi olduğuna inananlar insanlar ne mutlu, keşke öyle olabilseydim ..

[hokahey]

Hırbonen fevkaladenin fevkinde bir özet atmış. Her satırına imzamı atarım.

Bizim biyolojik olarak bir çekirgeden, bir kertenkeleden hiçbir farkımız yok. Yiyip içip sıçan organizmalarız. Ancak evrenin merkezine kendimizi koyacak kadar da kibirli canlılarız.

İnsan ölünce ne olacağını bilemediği için bundan korkuyor ve ölümü kendine yediremiyor. Yok olmak ne demek bilmiyoruz ve bunu kısıtlı algılarımız ile idrak edemiyoruz. Doğmadan önce ne isek öldükten sonra da oyuz.

Ölünce bedenen azot döngüsüne tâbî olup gübre olarak doğaya hizmet edeceğiz. İnsan doğanın bir parçasıdır.

[Ozan arıcı]

Varoluşumuzun hiçbir sebebi yok bence. Sanki sandbox oyundaymışız gibi yaratan zevkine yaratmış. Belli bir evren modeli ve düzenin içine insanlar hayvanlar vs koyarsın ve olan biteni izlersin. Herhangi bir dine mensup değilim ama evren bir tesadüf olamaz bence. Elbette bir yaratıcı olmalı ama bu yaratıcının milyon tane din kitabında anlatılan türde birşey olmadığına eminim.

Belki de bizi uzak diyarlardan uzaylılar gelip yaratıp gitmiştir ama onları kim yarattı veya ilk çıkış noktaları neresi?🤔 Gerçekten derin, garip ve düşündükçe bir sonuca varamadığımız konular. Uzun süre önce düşünmeyi bıraktım. Bu tür konularda sadece bir düşünceye veya görüşe inanabiliyoruz. Öldüğümüz zaman göreceğiz veya göremeyeceğiz.

Gece gözlerimizi kapatıp sabah olunca açıyoruz ve uyku halindeyken zaman ve mekan kavramından ayrılıyoruz. Benim inancım ölümün bir uyku olduğu. Hiç bitmeyen, hiçbir şey hissedilmeyen sonsuz uyku. Uyku ölümün bir yansıması bence. Ölümün ta kendisi. Uyurken yaşayıp yaşamadığımızı bile uyanana kadar anlayamıyoruz.

[yürekçe]

Çok değil; daha 50 yıl önce komadaki biri ölü olarak adledilip gömülüyordu. Şimdi ise " bitkisel hayat " denilip - yaşıyor - denilebiliyor. Ölü sayılmıyor.
Belki bir vakit gelecek, teknoloji o hali alacak ki; şu an ' ölü " denilen bedenler belki de bir geçiş ya da farklı bir yaşam formu olarak bilinip farklı adledilecek.
Neticede, bizim " yaşamak ya da canlı " dediğimiz olgu bizim anlama kapasitemizle eşit.
Neticede biz de canlıyız, sütü yoğurt yapan mayanın da canlı olduğunu anladık...
Belki de yaşam başka şeydir, aslolanın ölüm olmadığını kim söyleyebilir.
İşin garibi; ölüm sonrası hayat!
Eğer ki; ölüm sonrası hayat sonsuz ise, ezeli ve ebedi olan tanrıdan tek eksiğimiz - ezeli olmamamızdır - çünkü, kutsal kitaplara göre sonsuza dek var olacağız. Belki de; dönüşe dönüşe...
Belki de, yemek içmek değil de; dönüşümdür yaşam.
Fikri dönüşüm, bedensel dönüşüm, ruhsal dönüşüm...
Netice; idrak edebilen bir üst merhaleye taşınıyor ve şu andaki idrağımız kadar biz oluyoruz.
Ve, bizi biz yapan ya da yapmayan işte bu ayrımdır bence!

[mchi]

Öldükten sonra yok olmayalımda hangi formda veya kaç derecede düşünmeye devam ettiğimizin bi önemi yok.

[',']

e - itibar

[watercolours]

İtibara hizmet etmek.

[SuleymanE]

Bir ara bende bu konuları düşünüp araştırıyordum, fakat şunu fark ettim ki yaşamın kaynağını veya asıl gayesini bulmak benim anlayışımın çok ötesinde.
Yeni şeyler öğrenip aydınlandıkça aslında daha ne kadar az şey bildiğimi anladım. Çok büyük bir bulmacanın sadece ufak bir kısmını çözmüş gibi hissettim ve bu konunun net bir cevabını bulamayacağıma ikna oldum.

Açıkçası biz fanilerin varlığımızın kaynağını sorgulamasını, daha emeklemeyi yeni öğrenmiş bir bebeğin türev, integral hesapları yapmaya çalışmasına benzetiyorum.
İnsanlık tarihine bakarsak 1752 de elektriğin deneyle ispatlandığını, 1879 da da ilk elektrik ampulünün icat edildiğini görüyoruz. Öncesinde gece olunca aydınlatma için alev üreten cihazlar kullanan bir türüz neticede. Benim fikrime göre gerçek anlamda 1900 lerden sonra bilimsel olarak çok iyi bir ivme yakaladığımız söylenebilir. Tüm bu ivme ve gelişmelere rağmen halen yolun başındayız, bu yüzden kendimize fazla yüklenmeyelim

Ancak yaşamın gayesi olarak bir faniye (yani kendime) belirlediğim basit hedefler var elbette. Bunlar ;

-İlk etapta kendime, aileme ve sevdiklerime faydalı olabilen, iyi bir birey olabilmek
-İkinci etapta, İçinde yaşadığım topluma ve doğaya daha faydalı bir birey olabilmek
-Son olarak da (biraz ütopik olacak ama) tüm insanlığa faydalı bir birey olabilmek

Benim kendimce hedeflerim bunlar. Şimdilik son hedefimden baya uzaktayım, ama benim için önemli olan hedefe varmak değil zaten, o uğurda mücadele etmek.

Eğer olur da içinizden biri varoluşumuzun gerçek sebebini bulursa, bana da dm den söylesin