Çocuk yetiştirmenin korkunç bir hadise olması.

[hokahey]

Evde iki tane çocuk var. Dikkat ediyorum, ben ne yaparsam aynısını beni taklit ederek yapmaktalar. Yani ben iyi şeyler yaparsam iyi, kötü şeyler yaparsam kötü şeyleri yapıyorlar.

İşin korkunç boyutu burada işte, eğer ebeveyn kişisel gelişimini tamamlayamamış bir bireyler iseler çocukları da aynı yoldan devam ediyorlar.

Toplumu oluşturan bireylerin aile denilen yetiştirme merkezinde nasıl yetiştirildiği çok çok çok önemli. İnanılmaz önemli. Çocuğun ileride topluma karışınca nasıl bir birey olacağı aile denilen kurumda belirleniyor.

Bana göre aile denilen kurum ve ebeveyn çok sıkı bir şekilde denetlenmeli. Eğer anne ve babanın çocuk yetiştirmeye ehliyeti ve yeterliliği yoksa çocuk derhal aileden alınıp sağlıklı şekilde yetiştirme ve eğitim alanlarına konulmalı.

Bir ülkenin, bir topluluğun yegâne kurtuluş yolu budur.

[zapalka]

muhtemelen ülke önümüzdeki 50 yıl bunun sancılarını çekecek.
bazı ebeveynler sizin gibi olayın farkında ve çocuk/insan yetiştirmenin özel bir durum olduğunu biliyor ve ona göre yetiştiriyor.
bazıları olayın hiç farkında değil ve lambur lumbur yetiştiriyor.

eskiden böyle değildi mesela. herkes lambur lumbur yetiştiriyordu. herkes aynıydı. ''iyi'' olanlar varsa bile çoğunluk arasında kaynayıp gidiyordu.

dolayısıyla, sizin gibi olanların sayısı artıp diğerleriyle eşitlenince bu durum ayyuka çıakcak. iki insan tipi arasında inanılmaz bir seviye farkı oluşacak. düşün işte, senin çocuğun ile diğerlerinin çocuğu aynı sınıfta okuyacak. senin çocuğun ''kadına vurulmaz'' derken öbürü ''kadının ensesinden sopayı eksik etmeyeceksin'' diyecek. bu durum toplumun dinamiklerini derinden sarsabilir. kim kazançlı çıkar, neler yaşanır bilinmez.

ama ülkece bunun sancılarını çekeceğimiz çok açık.

[hasmet]

Bana göre aile denilen kurum ve ebeveyn çok sıkı bir şekilde denetlenmeli. Eğer anne ve babanın çocuk yetiştirmeye ehliyeti ve yeterliliği yoksa çocuk derhal aileden alınıp sağlıklı şekilde yetiştirme ve eğitim alanlarına konulmalı.

Kesinlikle onemi tartisilmaz. Lakin iki onemli soru:

1. Kriterler nedir, nasil belirleyeceksiniz?

2. Sağlıklı şekilde yetiştirme ve eğitim alanları nasil saglayacaksiniz?

Bana simdilik cozumsuz bir oneri gibi geliyor acikcasi.

[hokahey]

Kesinlikle onemi tartisilmaz. Lakin iki onemli soru:

1. Kriterler nedir, nasil belirleyeceksiniz?

2. Sağlıklı şekilde yetiştirme ve eğitim alanları nasil saglayacaksiniz?

Bana simdilik cozumsuz bir oneri gibi geliyor acikcasi.

Şimdilik imkansız görünüyor ama her şey hayal etmekle başlar.

[fatih.met]

aslında öyle değil, bizim evde ben dahil herkes akp destekçisi idi ama sonraları artık iş hayatına atılınca ülkede bir şeylerin ters olduğunu fark etmeye başladım, zaten bu forumda olsun ve yakın çevremde olsun baya da mahcup oldum siyasi tartışmalarda...

baktım ki yanlış sularda yüzen bir partiyi destekliyormuşuz ve bundan vazgeçtim, annemi de vazgeçmesini sağladım ve kendisi de tecrübe etti bir şeyleri zaten..

alışkanlıklar bakımından bizim aileden hiç kimseye benzemiyorum, akrabalara da benzemiyorum, genetik olarak benzerlik var ama karakter ve ideoloji olarak kesinlikle zıt kutuplarız..

yani siz ne yaparsanız yapın çocuğun geninde ne varsa o çıkar meydana, bir insan 7 de ne ise 70 de de aynı olur.. ben 8 yaşında iken "baba televizyonda ki bu adam kim? hep ağlıyor, niye ağlıyor? gözlerinin altı şişmiş, kim bu?" diye soruyordum.. fettullah güleni soruyordum.. babam ise "oğlum bu adam büyük bir hoca, büyük bir alim" diye cevap veriyordu..

yani görüyorsunuz ki sorgulamaya çocukluktan başlamıştım, yine de çevre insanları gelişime artı yada eksi olarak etki ediyor tabi ama sonuç olarak iş çocukta bitiyor.

[BAIIHAN]

Çocuk yetiştirmenin en net kıstası Freud ve Lacan hakkında azımsanmayacak oranda fikir sahibi olmaktır.

https://youtu.be/_FoBkmBGqzE?t=2

Cinsiyet bile bir fikirdir. Herşey anlamın var olduğu yerde başlıyor.

[hokahey]

aslında öyle değil, bizim evde ben dahil herkes akp destekçisi idi ama sonraları artık iş hayatına atılınca ülkede bir şeylerin ters olduğunu fark etmeye başladım, zaten bu forumda olsun ve yakın çevremde olsun baya da mahcup oldum siyasi tartışmalarda...

baktım ki yanlış sularda yüzen bir partiyi destekliyormuşuz ve bundan vazgeçtim, annemi de vazgeçmesini sağladım ve kendisi de tecrübe etti bir şeyleri zaten..

alışkanlıklar bakımından bizim aileden hiç kimseye benzemiyorum, akrabalara da benzemiyorum, genetik olarak benzerlik var ama karakter ve ideoloji olarak kesinlikle zıt kutuplarız..

yani siz ne yaparsanız yapın çocuğun geninde ne varsa o çıkar meydana, bir insan 7 de ne ise 70 de de aynı olur.. ben 8 yaşında iken "baba televizyonda ki bu adam kim? hep ağlıyor, niye ağlıyor? gözlerinin altı şişmiş, kim bu?" diye soruyordum.. fettullah güleni soruyordum.. babam ise "oğlum bu adam büyük bir hoca, büyük bir alim" diye cevap veriyordu..

yani görüyorsunuz ki sorgulamaya çocukluktan başlamıştım, yine de çevre insanları gelişime artı yada eksi olarak etki ediyor tabi ama sonuç olarak iş çocukta bitiyor.

Bahsettiğin oran yüzde en fazla üç olur, hadi senin hatırına beş olsun. Yani yüz çocukta en fazla beş çocuk yüksek zeka sayesinde içinde bulunduğu çelişkili alanı sorgular ve tutarsızlıkların farkına vararak kendi rotasını çizme cesaretini gösterirler.

Bizde herkes çocuğunun başkalarına benzemesinden korkuyor. Bu yüzden çocuğu da sıfır saygı ile kendi değer ölçülerine göre yetiştiriyor.

[hasmet]

Cocugun aileden alinip bir sekilde "iyi" yetistirilmesi bence fazla devletci bir yaklasim. Ender durumlarda tabii ki uygulaniyor (anne baba uyusturucu bagimlisi vs.), ama genel olarak uygulanmasi cok makul degil bence.

Aile bir cocugun en buyuk serveti. Dogal olarak anne baba cocugunu onemser (cok anormal durumlar disinda). Bir cok hayvan turunde bile oyle. Ebeveynlerin yapacagi isi baskalarina parayla ve sistemle yaptirmaniz ucuz, hatta mumkun olmaz. Onun yerine anne babayi egitmek, motive etmek, ve kontrollu sekilde cocuga yonelik fonlamak cok daha makul bir yaklasim olur muhtemelen...

Her halukarda, bu yazdiklarim da dahil, cok abzurt bir tartisma; cunku bahis mevzu durum her seyin dogru gittigi bir yerdeki yanlis degil; bir cok derin yanlisin oldugu bir yerdeki derin yanlislardan biri... Dolayisiyla izole edip cozum recetesi uretmek bana gore cok mumkun degil... Isler duzene girmeye basladiginda, o duzelmeyi netice veren bilinc, gelecegi insa edecek cocuklari da onemseyecektir. Onemli oldugu kadar, aciliyeti digerlerine gore geride olan, luks bir sorun simdilik.

[Robinson_C]

Bende de elinizi öper 3 tane var 2 kız 1 oğlan dediğin gibi ne yaparsam aynısını yapıyorlar, en küçük oğlan ablaları kavga filan edince bi bakıyorum buda aynısını kopyalamış ya vuruyor ya bağrıyor bunların haricinde kontrolsüz birde enerjileri var bu pandemi ile beraber enerjilerininide atamıyorlar sürekli evdeler,

[Gökhan_Aygün]

Öncelikle herkesin evladının bahtı açık olsun, herkes ailecek mutlu ve huzurlu olsun, nitekim toplum bu şekilde iyi bir yer haline gelebilir ..

Güzel de bir konu başlığı bu arada ..

Bu konu benim de çok dikkat ettiğim bir husustur .. genel olarak " temel " karakterleri çocuklara biz yükleriz evet ancak bir gerçek de şu ; temel karakteri zayıf olarak büyümesine engel olamazsak, büyüyünce başkalarını rol model alacak ve belki de istemediğiniz bir kişi olacak .. bunun için her ebeveyn çocuğu için bir idol olmalıdır diye düşünürüm ..

Sen obezsen çocuğunun aşırı tatlı yemesine ya da sağlıksız beslenmesine ne diyebilirsin ? ya da spor yapmamasına ?
Pasaklı biriysen çocuğunun yıkanmamasını eleştirebilir misin ?
Sürekli ekranlara bakarken çocuğunun tabletin başından kalkmıyor oluşuna ne diyeceksin ?
Sürekli öf-pöf diye gezen biriysen, çocuğunun pozitif olmasını nasıl bekleyebilirsin ?

Sen bisiklete binersen, patene binersen çocuğun bunu istemeyecek mi sanıyorsun ?
Motosikletini ya da arabanı yıkarken sana katılmayacağını mı düşünüyorsun ?
Her akşam beraber dişlerinizi fırçalarken, sen kendine bakarken, çocuk bakmayacak mı zannediyorsun ?

Bu sebeple BENCE işin özü kendimizde,çocuklarımıza IDOL olabilirsek şansımız daha fazla ama en önemlisi, etrafı önce analiz eden, empati kuran sonra yapacağı şeylere karar veren çocuklar yetiştirmeliyiz .. bunu öğretmenin tek yolu da " uygulamalı anlatım " ..

Bunun için de bol bol vakit geçirmemiz lazım, çocuğa bir video aç, sen içeride keyfine bak .. böyle bir dünya yok .. boş zamanımın çoğunu evladın ile aktivite yaparak geçirmelisin, fiziksel ve mental cesaret pompalamalısın, öz güven vermelisin v.s v.s ..

Zaten sana saygı duyduktan sonra, gerisi kolay olacaktır .. ben açıkçası " annesini - babasını dinlemeyen çocuk " kavramına pek inanmıyorum ..

Ödül - Ceza olayı da %100 bir çözüm değil .. bunun bir yolu var ama gerçekten yorucu, belki de dünyanın en yorucu işidir .. ama işin sonunda çocuğundan çok sen gelişeceksin, beraber büyüyeceksiniz, bir erkeğin olgunlaşması için çocuk iyi bir yoldur .. bu yüzden milyon dolarlık kurs ya da seminerlerde bile bu yükselişi yaşayamazsınız ...

Neyse yazacak çok şey var, burada keseyim ..

[drtayfun]

"Armut dibine düşer" evet. devletler de bu aile olayını anlamış ve eğitim yaşını aşağı çekmeye çalışıyorlar ki bireyleri kendi istedikleri gibi yetiştirebilsinler. Bu pek de iyi bir şey değil bence.

[capt.ooz]

Ben yanarım yanarım yeni nesil saçı başı boyalı saçma sapan bir giyim tarzına sahip tiktokçularla en kötüsüde dübürüyle para kazanan bir kitlenin çocuklarıyla benimkilerin aynı dönemde aynı okulda aynı çevrede büyüme riski

[COQ]

Devletin yetiştirdiği çocuğun daha iyi ya da faydalı olacağına dair bir verimiz var mı?
Örneğin dünyanın hemen her yerinde devletlerin bu tür kurumları var ve yetiştirdikleri binlerce çocuk var.
Bunların hepsi iyi insanlar mı oldular?

Ayrıca tek tip insan yetiştirmenin insanlığa ne gibi bir katkısı olacağını da merak ediyorum.

[hokahey]

Devletin yetiştirdiği çocuğun daha iyi ya da faydalı olacağına dair bir verimiz var mı?
Örneğin dünyanın hemen her yerinde devletlerin bu tür kurumları var ve yetiştirdikleri binlerce çocuk var.
Bunların hepsi iyi insanlar mı oldular?

Ayrıca tek tip insan yetiştirmenin insanlığa ne gibi bir katkısı olacağını da merak ediyorum.

Her gün şiddet gören, enseste maruz kalan çocuklar için koruma sağlar.

[The Dude]

çocuk yetiştirme konusunda kabaca iki görüş var;
çocuğu ebeveynlerin yetiştirmesi,
devletin ve toplumun yetiştirmesi.

genelde karma olarak uygulanıyor.
şimdilerde bu ikilinin arasında üçüncü bir yol var: teknoloji.

devletler, özellikle de bizimki gibi olanlar çocuğu militarist ve otoriteye uyumlu olarak yetiştirirler, siyasal islama bırakırsanız çocuğun ingilizceden ziyade arapça bilmesinin daha uygun olduğunu savunur.

belki medeni memleketlerde çocukların devlet tarafından büyütülmesi düşünülebilir, o ülkelerin sayısı da bir elin parmaklarını geçmez.

ilkin çocuğu size muhtaç ve eğitilmesi gereken bir yaratıktan ziyade kendisini bulana kadar eşlik edeceğiniz ve koruyacağınız bir birey olarak görmenizde fayda var.

ondan, gerçekleştiremediğiniz hayallerinizi gerçekleştirecek ve sizin uzantınız olmasını bekleyemezsiniz.

zaman içerisindeki aranızdaki ayrım derinleşecek ve kendi yoluna gidecektir.

yine de armut genelde dibin pek uzağına gitmez.
bir ebeveyn olarak ömrü boyunca taşıyacağı travmalara sebebiyet vermediyseniz kendinizi başarılı olarak niteleyebilirsiniz.

türk aile yapısı, ideal olarak da pratikte de arızalıdır. kendi ekonomik özgürlüğüne sahip olmayan, sürekli ailesine bağımlı bireyler yetiştiriyoruz.

kendi çocuğuma akademik eğitiminin gittiği yere kadar ya da 18 yaşına girdiğinde tekmeyi yiyeceğini lisanı münasip ile söyledim.
zamanı gelince kendisinin uçmasını bekliyorum, yoksa ufak bir kick start yiyecek.

"bir kereden bir şey olmaz" diyen zihniyete çocuk emanet etmektense sokak köpekleri ile büyümesini yeğ tutarım.

[hokahey]

çocuk yetiştirme konusunda kabaca iki görüş var;
çocuğu ebeveynlerin yetiştirmesi,
devletin ve toplumun yetiştirmesi.

genelde karma olarak uygulanıyor.
şimdilerde bu ikilinin arasında üçüncü bir yol var: teknoloji.

devletler, özellikle de bizimki gibi olanlar çocuğu militarist ve otoriteye uyumlu olarak yetiştirirler, siyasal islama bırakırsanız çocuğun ingilizceden ziyade arapça bilmesinin daha uygun olduğunu savunur.

belki medeni memleketlerde çocukların devlet tarafından büyütülmesi düşünülebilir, o ülkelerin sayısı da bir elin parmaklarını geçmez.

ilkin çocuğu size muhtaç ve eğitilmesi gereken bir yaratıktan ziyade kendisini bulana kadar eşlik edeceğiniz ve koruyacağınız bir birey olarak görmenizde fayda var.

ondan, gerçekleştiremediğiniz hayallerinizi gerçekleştirecek ve sizin uzantınız olmasını bekleyemezsiniz.

zaman içerisindeki aranızdaki ayrım derinleşecek ve kendi yoluna gidecektir.

yine de armut genelde dibin pek uzağına gitmez.
bir ebeveyn olarak ömrü boyunca taşıyacağı travmalara sebebiyet vermediyseniz kendinizi başarılı olarak niteleyebilirsiniz.

türk aile yapısı, ideal olarak da pratikte de arızalıdır. kendi ekonomik özgürlüğüne sahip olmayan, sürekli ailesine bağımlı bireyler yetiştiriyoruz.

kendi çocuğuma akademik eğitiminin gittiği yere kadar ya da 18 yaşına girdiğinde tekmeyi yiyeceğini lisanı münasip ile söyledim.
zamanı gelince kendisinin uçmasını bekliyorum, yoksa ufak bir kick start yiyecek.

"bir kereden bir şey olmaz" diyen zihniyete çocuk emanet etmektense sokak köpekleri ile büyümesini yeğ tutarım.

Fevkalade. Açıkçası bendeniz de üniversitesi çağlarında evi terk etmelerini arzu ediyorum. Elbette maddi ve manevi olarak yanında olmam gerekiyor zira bizim toplum yapısı gereği tek başına bırakmak tehlikeli bir durum. Keşke hem maddi hem de manevi olarak ayarları üzerinde durabilecekleri bir toplum olsaydık.

[hasmet]

belki medeni memleketlerde çocukların devlet tarafından büyütülmesi düşünülebilir, o ülkelerin sayısı da bir elin parmaklarını geçmez.

Çok ciddi bir sebep olmadıkça, anne babanın uyuşturucu bağımlısı olması gibi, hiç bir medeni ülkede böyle bir uygulama olmadığını görürüz. Olduğunda bile amaç, en kısa zamanda çocuğu bir üvey aileye nakletme amacıyla olur. Çünkü çocuğun bir çok sebepten ötürü ebeveynlere ihtiyacı var.

[hokahey]

Çok ciddi bir sebep olmadıkça, anne babanın uyuşturucu bağımlısı olması gibi, hiç bir medeni ülkede böyle bir uygulama olmadığını görürüz. Olduğunda bile amaç, en kısa zamanda çocuğu bir üvey aileye nakletme amacıyla olur. Çünkü çocuğun bir çok sebepten ötürü ebeveynlere ihtiyacı var.

Geçen gün Samsun'da bir baba kız çocuğunun gözleri önünde karısını yani çocuğun annesini döve döve öldürdü yahu! Buyrun çocuğun ömrü boyunca altından kalkamayacagi bir travma. Böyle ailelerde sağlıklı birey mi yetişir allasen?

[hasmet]

Geçen gün Samsun'da bir baba kız çocuğunun gözleri önünde karısını yani çocuğun annesini döve döve öldürdü yahu! Buyrun çocuğun ömrü boyunca altından kalkamayacagi bir travma. Böyle ailelerde sağlıklı birey mi yetişir allasen?

Yetismez tabii ki. Kadina ve cocuga siddet kabul edilebilir bir durum degil. Iste bu tip durumlar, cocuga ve kadina devletin sahip cikmasi gereken durumlar zaten. Malesef bu acidan da icler acisi durumda ulkemiz. Olayin ucu problemli adalet sistemimize cikiyor. Deveye sormuslar boynun neden egri?

---------- Mesajlar birleştirildi - 00:26 ---------- bir önceki mesaj zamanı 00:24 ----------

Öncelikle herkesin evladının bahtı açık olsun, herkes ailecek mutlu ve huzurlu olsun, nitekim toplum bu şekilde iyi bir yer haline gelebilir ..

Güzel de bir konu başlığı bu arada ..

Bu konu benim de çok dikkat ettiğim bir husustur .. genel olarak " temel " karakterleri çocuklara biz yükleriz evet ancak bir gerçek de şu ; temel karakteri zayıf olarak büyümesine engel olamazsak, büyüyünce başkalarını rol model alacak ve belki de istemediğiniz bir kişi olacak .. bunun için her ebeveyn çocuğu için bir idol olmalıdır diye düşünürüm ..

Sen obezsen çocuğunun aşırı tatlı yemesine ya da sağlıksız beslenmesine ne diyebilirsin ? ya da spor yapmamasına ?
Pasaklı biriysen çocuğunun yıkanmamasını eleştirebilir misin ?
Sürekli ekranlara bakarken çocuğunun tabletin başından kalkmıyor oluşuna ne diyeceksin ?
Sürekli öf-pöf diye gezen biriysen, çocuğunun pozitif olmasını nasıl bekleyebilirsin ?

Sen bisiklete binersen, patene binersen çocuğun bunu istemeyecek mi sanıyorsun ?
Motosikletini ya da arabanı yıkarken sana katılmayacağını mı düşünüyorsun ?
Her akşam beraber dişlerinizi fırçalarken, sen kendine bakarken, çocuk bakmayacak mı zannediyorsun ?

Bu sebeple BENCE işin özü kendimizde,çocuklarımıza IDOL olabilirsek şansımız daha fazla ama en önemlisi, etrafı önce analiz eden, empati kuran sonra yapacağı şeylere karar veren çocuklar yetiştirmeliyiz .. bunu öğretmenin tek yolu da " uygulamalı anlatım " ..

Bunun için de bol bol vakit geçirmemiz lazım, çocuğa bir video aç, sen içeride keyfine bak .. böyle bir dünya yok .. boş zamanımın çoğunu evladın ile aktivite yaparak geçirmelisin, fiziksel ve mental cesaret pompalamalısın, öz güven vermelisin v.s v.s ..

Zaten sana saygı duyduktan sonra, gerisi kolay olacaktır .. ben açıkçası " annesini - babasını dinlemeyen çocuk " kavramına pek inanmıyorum ..

Ödül - Ceza olayı da %100 bir çözüm değil .. bunun bir yolu var ama gerçekten yorucu, belki de dünyanın en yorucu işidir .. ama işin sonunda çocuğundan çok sen gelişeceksin, beraber büyüyeceksiniz, bir erkeğin olgunlaşması için çocuk iyi bir yoldur .. bu yüzden milyon dolarlık kurs ya da seminerlerde bile bu yükselişi yaşayamazsınız ...

Neyse yazacak çok şey var, burada keseyim ..

Zahmet olmayacaksa yazin. Sayenizde bugun ogluma daha iyi davrandim

[hokahey]

Bizim köyde bir tacir var. Kamyoneti ile gezip hayvan ticareti yapar. Sesiyle, tavırlarıyla, görüntüsüyle nevi şahsına münhasır bir insandır. Sıradışı bir tip yani.

Neyse, bunun ufak oğlan "buba ben okumayacam" deyip bubasının yanında stajer tacir olarak iş hayatına atıldı. Ben de o ara tayinim çıktı başka bir şehire gittim.

Aradan yaklaşık 10 yıl geçtikten sonra ben bu stajer tacir ile köyde karşılaştım. Artık stajerliği bitmiş, usta tacir sıfatını almış kerata. Lan çocuk arabadan indi, yürüyüş, sesi, konuşması, tavırları; aman Allah'ım, babasının kopyası olmuş resmen. Zihnim durdu bir an çocukla mı konuşuyorum babasıyla mı belli değil. Konuşuyorum ama şuurumu kaybetmiş gibi çocuğa bakıyorum. Bu kadar kopyalamayı hususî olarak çabalasan başaramazsın.

Sondaki vakitlerde dere kenarında uzun uzun düşündüm. Çocuğun, babasının yanında dura dura onu birebir şekilde taklit ederek aynı davranış kalıplarını geliştirdiğini anladım.

Bir çocuk için annesi ve babası hayatının çok çok çok önemli bir alanını işgal etmekte. Bu yüzden anne baba ne kadar iyi ise çocuk da o kadar iyi oluyor.