Sizlere bir tür sorunumdan bahsetmek istiyorum
Reklamlar
-
Herkese merhaba,
Sizlere bir tür sıkıntımdan bahsetmek istiyorum, adını siz koyun. Baştan belirtmek gerekebilir; motosikletten bağımsız bir konudur.
Bir süredir gerçekleştirilen hiçbir eylemden kalıcı keyif alamıyorum, bu süreç ne zaman başladı bilemiyorum ancak tahmin edebilirim, ondan da bahsedeyim. Ekim-Kasım 2017'den beridir, sanıyorum bu şekilde. O tarihlerde babamın kansere yakalandığını öğrendim ve ardından yaklaşık 3 yıllık olan bir ilişkimden ayrıldım. Hani açıkcası "dan" diye de pesimist bir halde olduğumu söyleyemem.
Üniversiteden mezun olalı 6-7 ay oldu, çalışmam ve iş öğrenmem gerekli, gerekliliklerin farkındayım ama malum kaliteli bir okulda eğitim almadığım için pek vasıflı olmayan bir mezunum. Ancak gel gelelim herhangi bir gayem, arzum, isteğim, hedefim, misyonum, artık siz ne derseniz, yok. Bulunduğum konumdan daha iyisini istemiyorum, devletten aylık 500 lira kyk parası yetiyordu mesela bana, ne bileyim daha güçlü daha büyük bir motor arzum yok; hani olmasa da olur. Keza başka maddi bir şey de hedefleyemiyorum kendime, yanlış anlaşılmasın şuan motosiklet sahibi bile değilim, yakın zamanda sattım 150'lik commuterimi. Bir şey de daha iyi olmayı neden isteyeyim sorusuna cevabım yok.
Öncelerde sosyal olmaktan, insanlarla iletişim kurmaktan çok zevk alan ben son zamanlarda insansız bir ortamda bulunmayı istiyorum. Kendinden başka herhangi birisi bir sorumluluk getiriyor yanında. Yanlış anlaşılmasın tamamen de asosyal değilim, en azından 2-3 kişilik kemik bir arkadaş grubum var
Sıkıntım özetle bu şekilde, bilemiyorum, kendimi daha düzgün bir şekilde ifade etmek isterdim.
Sizler ne önerirsiniz?
Dipnot olarak; denediğim şeyler:
İçerisinde ünlü filazofların ve yazarların denemeleri vb. kuramsal yazıları içeren bir web sitesi kurup 1 yıl boyunca ilgilenmek, denemeler yazmak. (Hatta eğer isterseniz bir tanesini sizinle paylasabilirim.)
Motosiklet sahibi olmak
İyi staj fırsatları.
Gitar vs. gibi telli çalgıları çalamayacağımı öğrendim.
Oyun oynamaktan artık keyif almıyorum, witcher ve max payne serisi bile keyif vermiyor artık.
Reklamlar
-
Depresyon belirtileri gibi duruyor..
-
Bir hayır kurumu ile afrikaya gidin. Oralardaki hayatı görün, farklı pencereleri, farklı hayatları hissedin derim ben.
-
Motosiklet servisinde bi iş bulabilirsen ve mekaniğe karşı bi yatkınlığında varsa kısa sürede usta olursun.
-
Hocam yeni mezunsun, kendi sorunların + Ailevi sorunlar. Bunlardan dolayı kafan çok dolu.
Net bir şekilde; kafanı boşaltamazsın. (Aslında bu güzel bir şey) (Sıkı can iyidir çıkmaz derler.)(Harekete geçmek için Motivasyon sağlar)
Merdivenden yukarı 10 ar 10 ar çıkamazsın. İş başvurularını yap kafana yatan yerde çalışmaya başla.
İlk başlarda bu para içinmi ben okudum diyeceksin ama daha yolun başındasın.
Üzerine düşen en büyük görev kendini yapmak istediğin işte geliştirmek. Göreceksin sevdiğin işi yaparken hem maddi hem de manevi olarak tatmin olmaya başlayacaksın.
Fazla söze gerek yok aslında.
Her seferinde bir sorun ile ilgilen. Göreceksin yavaş yavaş sıkıntıların azalıp normale döneceksin.
Hayatta kendi emeğiyle bir yerlere gelmeye çalışanlar için bu normal bir süreç.
Unutma teker teker çıkacaksın basamakları.
Kafanı dağıtacağım diye de yanlış yollara sapmamaya çalış.
Çoğu kişinin başına gelmiştir yalnız değilsin. Kendine İyi bak. Geleceği düşün anında harekete geç.
Unutma en büyük düşmanımız Tembelliktir.
-
emenyasin adlı üyeden alıntı
Bir hayır kurumu ile afrikaya gidin. Oralardaki hayatı görün, farklı pencereleri, farklı hayatları hissedin derim ben.
Anladım fakat kesinlikle isyankar bir tavırda değilim, her fırsatta olmasa da olabildiğince şükrediyorum.
tyrung adlı üyeden alıntı
Motosiklet servisinde bi iş bulabilirsen ve mekaniğe karşı bi yatkınlığında varsa kısa sürede usta olursun.
Neden bunu önerdiniz anlamadım.
Seramik adlı üyeden alıntı
Hocam yeni mezunsun, kendi sorunların + Ailevi sorunlar. Bunlardan dolayı kafan çok dolu.
Net bir şekilde; kafanı boşaltamazsın. (Aslında bu güzel bir şey) (Sıkı can iyidir çıkmaz derler.)(Harekete geçmek için Motivasyon sağlar)
Merdivenden yukarı 10 ar 10 ar çıkamazsın. İş başvurularını yap kafana yatan yerde çalışmaya başla.
İlk başlarda bu para içinmi ben okudum diyeceksin ama daha yolun başındasın.
Üzerine düşen en büyük görev kendini yapmak istediğin işte geliştirmek. Göreceksin sevdiğin işi yaparken hem maddi hem de manevi olarak tatmin olmaya başlayacaksın.
Fazla söze gerek yok aslında.
Her seferinde bir sorun ile ilgilen. Göreceksin yavaş yavaş sıkıntıların azalıp normale döneceksin.
Hayatta kendi emeğiyle bir yerlere gelmeye çalışanlar için bu normal bir süreç.
Unutma teker teker çıkacaksın basamakları.
Kafanı dağıtacağım diye de yanlış yollara sapmamaya çalış.
Çoğu kişinin başına gelmiştir yalnız değilsin. Kendine İyi bak. Geleceği düşün anında harekete geç.
Unutma en büyük düşmanımız Tembelliktir.
Öncelikle ilginiz için teşekkür ederim, dediğiniz gibi her gün iş başvuruları yapıyorum ve günümüzde sevdiğimiz işi yapabilmek çok zor olduğunu düşünüyorum. İş analisti, iş geliştirme ve veri analisti vb. gibi alanlar düşünüyorum ancak arz çok az. Rüzgar nereye sürüklerse artık.
-
Kardeşim öncelikle özür dilerim senden. Seni şükürsüzlükle itham etme gibi bir isteğim yoktu. Sadece, mesele fiziksel(hormon dengesi) olabileceği gibi ruhsal da olabilir ve ruhsal olması durumunda böyle bir tecrübe çok faydalı olabilir.
Yani seni bir amaca, insanlara hizmete yöneltebilir yada kendi hayatına ve yaşadığın topluma, bulunduğun çağa daha önce bakmadığın bir pencereden bakmanı sağlayabilir. İnsan ruhu aklının alabildiği pencereler nisbetinde nasipleniyor. Eğer kendine yeni pencereler açarsan kişiliğinde ve hayatında değişim için kendine bir kapı açabilirsin.
Aslında sana bunu söylememin sebebi benim bu dediğim işi yapmak istemem ama cesaretsiz olmam. Belki sen yapabilirsen en azından bundan tatmin hissi alabilirim.
Tekrar özür dilerim, belki durumun ile hiç alakasız laflar ediyorumdur. Ruhsal sıkıntılar zor ama @Seramik abinin dediğine katılıyorum, belki bu durum güzel bir şey. Dert olmayınca dermanda aramıyor insan. Sen en azından bir derdinin olduğunun farkındasın ve derman peşindesin. "Bulan arayan bulmaz her arayan."
-
tekbirkonu adlı üyeden alıntı
Üniversiteden mezun olalı 6-7 ay oldu, çalışmam ve iş öğrenmem gerekli, gerekliliklerin farkındayım ama malum kaliteli bir okulda eğitim almadığım için pek vasıflı olmayan bir mezunum. Ancak gel gelelim herhangi bir gayem, arzum, isteğim, hedefim, misyonum, artık siz ne derseniz, yok. Bulunduğum konumdan daha iyisini istemiyorum, devletten aylık 500 lira kyk parası yetiyordu mesela bana,
Merak etme olağan dışı bir durum yok.
Her standart üniversiteyi bitiren genç gibi hayatın yeni bir evreye girdi. Bu güne kadar hep öğrenciydin okulu bitirmekten başka planın ve beklentin yoktu. Şimdi okulu bitirdin sudan çıkmış balığa döndün.
Bir iş bulana veya işsizliğe alışana kadar bu depresyon durumu devam eder. Kimi ağır geçirir kimi hafif sonuçta herkes bir depresyon atlatır.
Takma kafana. Bunlarda geçer.
-
Resmen beni anlatmışsın, daha yeni 4 yıllık ilişkim bitti pat diye ortada kaldım tüm gelecek ve ikili hayallerim bir anda suya düştü. Şuan bi otelde garsonluk yapıyorum, yüksek lisansı bırakma kararı aldım çünkü beceremeyeceğimi gördüm, kpss hazırlanıp yüksek puan almayı hedefliyorum bir şekilde sınırlarımı zorlayarak, düz memuriyet olursa harika olur. Girişimci bir ruha sahip değilim, lider hiç değilim, sorumluluk beni çok ağır stres altına sokuyor, o nedenle özel sektör çok yordu yıllardan beri. Bilmiyorum yani, ülkede her şey ateş pahası ve köle gibi çalıştığım halde aldığım üç kuruş maaşı neye yetirceğimi şaşıyorum. Corona bulaşır ölürüm diye girdim otele, 45 gündür tık yok şansıma. İnançlı bir insan değilim. Bilimi, okumayı, uzayı çok seviyorum. insanın ve evrenin derinliklerine ve sırlarına vakıf olmak isteyen bir yapım var. Oyunlar, animeler, eskiden dinlediğim bazı müzikler birer birer haz vericiliğini yitiriyor. Hayat şartları ve depresyon içten içe tüketti beni. Ailemle aram yok görüşmüyoruz. Abi ben niye yaşıyorum ki, çalıştığım yer bodrumda çok lüks bir otel ve restoranına hep kalburüstü insanlar geliyor, tek dertleri yarın yatla nereye açılsak? Ben güzel günlerden umudumu kestim, sadece bugünü güzel yaşamak istiyorum ama o da mümkün olmuyor. Hayırlısı diyorum hepimiz için.
-
31 Temmuz 2020, 03:00
#10
RazorBack adlı üyeden alıntı
Resmen beni anlatmışsın, daha yeni 4 yıllık ilişkim bitti pat diye ortada kaldım tüm gelecek ve ikili hayallerim bir anda suya düştü. Şuan bi otelde garsonluk yapıyorum, yüksek lisansı bırakma kararı aldım çünkü beceremeyeceğimi gördüm, kpss hazırlanıp yüksek puan almayı hedefliyorum bir şekilde sınırlarımı zorlayarak, düz memuriyet olursa harika olur. Girişimci bir ruha sahip değilim, lider hiç değilim, sorumluluk beni çok ağır stres altına sokuyor, o nedenle özel sektör çok yordu yıllardan beri. Bilmiyorum yani, ülkede her şey ateş pahası ve köle gibi çalıştığım halde aldığım üç kuruş maaşı neye yetirceğimi şaşıyorum. Corona bulaşır ölürüm diye girdim otele, 45 gündür tık yok şansıma. İnançlı bir insan değilim. Bilimi, okumayı, uzayı çok seviyorum. insanın ve evrenin derinliklerine ve sırlarına vakıf olmak isteyen bir yapım var. Oyunlar, animeler, eskiden dinlediğim bazı müzikler birer birer haz vericiliğini yitiriyor. Hayat şartları ve depresyon içten içe tüketti beni. Ailemle aram yok görüşmüyoruz. Abi ben niye yaşıyorum ki, çalıştığım yer bodrumda çok lüks bir otel ve restoranına hep kalburüstü insanlar geliyor, tek dertleri yarın yatla nereye açılsak? Ben güzel günlerden umudumu kestim, sadece bugünü güzel yaşamak istiyorum ama o da mümkün olmuyor. Hayırlısı diyorum hepimiz için.
Hocam kpss kafaya koyduysanız işi bırakıp ona yoğunlaşmanız lazım
-
31 Temmuz 2020, 12:43
#11
Koşmayı bırakıp durunca böyle oluyor, bir hedef koyup peşinden koşmak şart yoksa boşlukta kayboluyorsun. Benzeri yada muhtemelen daha ağırını yaşamış biriyim verebileceğim en işe yarar tavsiye "Bir yol haritası çizmek" bu para ile, iş güç ile ilgili olabilir yada olmayabilir.
Dışarıdan saçma gibi gözükse bile bir hedefin olması boşlukta yürümekten iyidir.
2012 yılında benim için benzer sürecin daha ağırı başlamıştı 2016 yılına kadar epey sancılı geçmişti benim için.
Benim için çıkış yolu spor olmuştu, kendi kendime sporla ilgili hedefler koymuştum örneğin bir yıl içerisinde şu kadar güçlenmiş olacağım gibi.
Dışarıdan bakınca evet saçma geliyor ama kesinlikle işe yarıyor.
Konuyla tam olarak ilgili değil ama yakın şeylerden bahsediyor, güzel bir video;
-
31 Temmuz 2020, 16:07
#12
Sizinyaşınızda Avrupalı bir genç okulunu bitirdikten sonra hemen iş aramak zorunda olmayıp işsizlik maaşı ile bir iki sene kafa dinleyeyim, farklı kültürler, yerler tanıyayım diyerek sırt çantasıyla dünya turuna çıkıyor. Ne de olsa tuzu kuru insanlar.
Diyeceğim, şükretme isyan et. Şükretme kültürü yüzünden ortadoğu coğrafyası bu halde.
Hiç bir mesleğiniz yokse bile buralarda sürüneceğinize farklı yerlerde yollarda sürünün, gençken sürünmek çekilir, fazla konfor aranmaz, çadırda ya da 8-10 kişi bir arada ucuz hostellerde kalmak fazla zor gelmez.
-
02 Ağustos 2020, 11:34
#13
E.Yzr adlı üyeden alıntı
Hocam kpss kafaya koyduysanız işi bırakıp ona yoğunlaşmanız lazım
Önümde askerlik var, kasımda gitmeyi düşünüyorum, artık 2022 kpss ye hazırlanmak durumundayım zaten hocam.
-
02 Ağustos 2020, 12:00
#14
Tükenmişlik sendromu.. Dönemseldir zamanla birşeye çok kızınca veya birşeyi çok sevince geçer.
-
02 Ağustos 2020, 12:55
#15
Sorun depresyona benziyor. Bu forumun kapasitesini aşar. Psikolog veya psikiyatrist öneririm.
-
02 Ağustos 2020, 16:48
#16
RazorBack adlı üyeden alıntı
Önümde askerlik var, kasımda gitmeyi düşünüyorum, artık 2022 kpss ye hazırlanmak durumundayım zaten hocam.
Eğer kpss ye girmek sayılı değilse 2021 sınavına neden girmiyorsunuz koca bir seneyi kolayca heba ediyorsunuz. Askerlik sınava girmemek için mazeret değil.
-
03 Ağustos 2020, 00:54
#17
E.Yzr adlı üyeden alıntı
Hocam kpss kafaya koyduysanız işi bırakıp ona yoğunlaşmanız lazım
yaşlıveacemi adlı üyeden alıntı
Eğer kpss ye girmek sayılı değilse 2021 sınavına neden girmiyorsunuz koca bir seneyi kolayca heba ediyorsunuz. Askerlik sınava girmemek için mazeret değil.
Hocam, lisans mezunu sınavına girip düz memuriyet istediğim için 2 yılda bir olan sınava girmem lazım
-
03 Ağustos 2020, 01:13
#18
Yaş 30 civarıysa çok normal olan durumdur. Alışılıyo zamanla 😊 bi de hızlı yaşadıysanız ve çabuk öğrendiyseniz, buna bağlı olarak hiçbişey sizi şaşırtmamaya başladıysa orta yaş belirtileri oluyo bunlar. Maalesef günümüz şartlarının zorluklarında psikolojik yaşımız biraz daha hızlı yükselebiliyo. Ben de son 3 yılda 10 yıl yaşlandım diyorum kimse inanmıyo
-
09 Ağustos 2020, 01:29
#19
tekbirkonu adlı üyeden alıntı
Neden bunu önerdiniz anlamadım.
Hem fırsat bulup kolayca motor alabilirsin, yeni insan profilleriyle tanışırsın hem de mekanik işler ileride güzel fırsat kapıları açabilir.
-
Konuyla ilgili bir güncelleme yapmak isterim, bugün Kasım 1. Konuyu açmamın üzerinden 3 ay geçmiş, yaklaşık 2 aydır fena olmayan bir şirkette iş buldum, home office şeklinde çalışmaktayım.
Ancak gel gelelim his hiç değişmedi. Çalışıyorum ama kim ve ne için? Kazandığım para ile bir şey sahibi olmak çok zor, neredeyse imkansız, emeğim çok değersiz.(Bu para ile ev-aile geçindiren insanlar da var Allah onların yardımcısı olsun). Bilemiyorum.
Uzun süredir bir arayış içerisindeyim ama hadi hayırlısı...
Reklamlar
Konu içerisindeki kullanıcılar
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)