Mutluyum
Mutsuzum
Eh idare ediyoruz
Mutluluk kriterleri ile alakalı. Genel olarak hayata bakış açımdan dolayı mutlu ya da mutsuz olmayı dert etmiyorum, dertten beladan bile keyif almaya çalışıyorum. Bu sebeple mutluyum diyebilirim. Ülkenin ekonomik durumu saygınlığı yaşanabilirliği konusunda ise mutsuzum. Çevresindekilere saygısı olmayan insanlara tahammul etme ve karşılaşıldığında güçlü durabilme adına canavarlara dönüşüyoruz. Bu psikopatlık aşamasına geldiğinde bakışlar değişiyor ve çevresine saygı duymayan korkulması gereken insanlar oluyoruz. İnsanlıktan çıkıyoruz. Refah seviyemiz yerlerde.
hayattan beklentilerimi mütevazi tutuyorum. o yüzden idare edip gidiyoruz.
gelecekten umutlu musun derseniz, işler orada değişiyor. ülkenin ekonomisi malum, maddi bakımdan endişelerim var. beni daha çok endişelendiren ise ülkedeki topyekün yozlaşma. ekonomik sıkıntılar üç-beş sene sıkıntı çekilip düzeltilir; yönetim kademesi bugün var, yarın daha iyileri çıkar diyeceğim fakat insanımız bozuluyor.
hukukun üstünlüğüne inanç, başkasının hakkına saygı, bilgiye, emeğe, eğitime, tecrübeye verilen değer yerlerde sürünüyor. ahlâk kavramından toplumun anladığı sadece kadınların giyim-kuşamı haline geldi. din kavramından toplumun anladığı şekilsel bazı ritüellerin tekrarı. ahlâk kavramının dürüstlük, adalet, haksızlıklara direnme, dayanışma, kıymet bilme, karşılıklı sevgi ve saygı gibi nice değerleri içerdiğini unutmuş durumdayız. gidişat daha olumsuz yönde, tam gaz.
neyse, fazla kafanızı şişirmeyeyim.
Gözün yukarda olursa aşağıda kaldıkça üzülürsün...
Gözün aşağıda olursa yukarda olduğun için sevinirsin...
250 CC motorun varken 1200 niye alamıyorum dersen üzülürsün..
Motor almak isteyip alamayani görüp sukredersen sevinirsin
Mesela ben forumun genel haline bakıyorum. Çok şükür diyorum
Mutluluğun ve huzurun formülü: Maddi olarak bizden aşağıdakilere bakıp kanaat etmek, manevi olarak da bizden yukarıdakilere bakıp onlara ulaşmaya çalışmak.
Tabi bunlar yapılsa bile sonuçta dünyadayız. Dünyada uzun süreli bir mutluluk ve rahatlık düşünülemez. İnişli çıkışlı bir mutluluk normaldir. Zaten mutluluğun kendisi anlıktır. Önemli olan iç huzuru yakalayabilmek.
"Yeryüzünde yaşadığın her mutlu an kederle ödenmek zorundadır."(ツ) adlı üyeden alıntı
Hızlandıkça Azalıyorum - Kjersti Skomsvold
Epikür den başlamak lazım,
Öyleyse insan kadere karşı kayıtsız kalmalıdır. Çünkü insan, ancak kendi iradesinin ürünü olan şeylere ilgi duyabilir. Dolayısıyla hayat ve ölüm karşısında da kayıtsız kalmalı ve yalnızca akıllıca davranıp bize sunulan bir yığın şeyden mutluluk sağlayanları ayırmasını bilmelidir. Epikür'ün "akıllıca davranmak" sözünden amacı, sonunda acı doğuran şiddetli hazlardan kaçınmaktır. Çünkü insan onlar olmadan yaşayamayacağından temel hayati ihtiyaçlarını tatmin etmekten geri durmayacaktır. Yalnız insan hiçbir şeye gereğinden fazlaya rağbet etmemelidir; çünkü fazlalık sonunda her zaman acıya neden olur. Sonra insan şan ve şeref gibi su İne ve görünüşe dayalı değerlerden uzak durmayı da bilmelidir. Bu sahte değerler İnsanı, hep daha fazlasını elde etmeye tahrik ederler, ama bunlara yeter derecede sahip olunamayacağı için, insan sürekli bir huzursuzluk içine düşer. Bu yüzden sonunda duyumsuzluk ve tiksinti yaratmayacak olan manevi hazlara ilgi göstermelidir. Bir de insan uyuşabildiği, kendisiyle aynı düşüncede ve karakterde olan insanlarla dostluk etmelidir. Bu düşüncenin bir sonucu olarak Epikürcüler, İlkçağda, gerçekten benzerine ender rastlanan bir arkadaş topluluğu kurmuşlardı.
öğütçüler denilen,
az ile yetinmeyi salık verenlerin temel dayanaklarından bir tanesi gibi görünüyor olsa da içerik olarak farklıdır,
meselenin özü acıdan kaçınmaktır,
gotama ise bu konuya daha güzel bir açıklama getirmiştir;
buddha nehir kenarında dinlenirken ya da dinlerken nehirden geçmekte olan bir teknedeki konuşmayı duyar, tekneyi kullanan diğerine tekneyi nasıl kullanacağını öğretmeye çalışmaktadır;
"dümeni çok sıkarsan dönmez, çok serbest bırakırsan kontrol edemezsin" (dümenin tekneye nasıl takıldığını anlatmaktadır)
bu sözler gotamanın epifani yaşamasına sebep olur.
end of the part 1
ikinci bölümde sirke tadanları inceleyeceğiz,
yukarıdaki resim çin felsefi ya da dini anlayışının üç ayağını oluşturan ;
Siddharta Gautama (ortamlarda buddha ismi ile bilinir)
Kong Füzi (konfüçyus)
Lao Tzu (laozi, "başkalarına karşı zafer kazanan kuvvetlidir, kendi nefsine karşı zafer kazanan ise kudretlidir." )
konfüçyus sirkeyi ekşi bulur,
konfüçyüs'e göre yaşam ekşidir. insanın yozlaşması felsefe ile düzeltilebilir.
gotama sirkeyi kekremsi buludr,
buda'ya göre yaşam buruk ve acı doludur.
lao ise sirkeyi tatlı bulur,
lao zi (lao tse)'ye göre yaşam tatlıdır ve keyif vericidir.
üç bilgenin içerisinde favorim lao hocamdır, buddha ise göklere uçurulmadan yani göksel unvanlar elde ettirilmeden önde de gayet güzel bir insandır.
buddha hakkında detaylı bilgi için şu kitabı önerebilirim.
mutluluğa bakış açıları da bu şekilde değerlendirilebilir,
zira üç farklı bakış açısı ve üç farklı sonuç elde edilmektedir.
neoliberalizmin boyunduruğundaki memleketimizde mutluluk daha ziyadesi ile maddi temellere indirgenmiştir,
bunun esas sebebinin ise bireylerin maddi kazanımları dışında ortaya koyacak, toplum içerisinde statü elde edecek kadar çağdaş bir kültüre ve altyapıya haiz olmamalarıdır.
proust kayıp zamanın izinde kitabında bu durumu "Odette'i armağanlara boğarak, ona çeşitli yardımlarda bulunarak, kendi şahsını, zekasının dışında birtakım avantajları kullanıyor, ona kendisini kişiliyle beğendirme yorgunluğundan kurtulabiliyordu" özetliyor.
bu durum neredeyse hem karşı cins ile olan ilişkilerde hem de bireyin kendi dışındaki ilişkilerinin tamamında uygulanıyor.
çocuklar kendilerine oyuncak alan akrabaları daha çok seviyorlar,
çocukluktan kurtulmak lazım.
cemiyet içerisinde var olma kaygısı, birey olarak kendisini ortaya çıkarabilme kaygısı kendisine maslowun meşhur ihtiyaçlar piramidinde de yer bulmuştur.
buna da bir sonraki mesajda bakabiliriz,
daha yetkin bir arkadaş bakarsa da memnun olurum.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
Merak ettim, bizim forum olarak mutluluk oranımız nedir?
