[görülen lüzum üzerine silinmiştir....akalteke
ALKIŞLAR...
Hiç de konduramazdı kendine.
Kim bilir o da katılmıştı burada kaç cenazeye.
Levent miydi. yoksa Teşvikiye mi?...
ikisinden birisi.
ne fark eder "entel , sosyete" Camisi.
Havada kafuru bir hüzün tadı.İşte son yolculuk başladı.
Çıktı artık omuzlara.yol boyunca alkışlarla.
Bir amca vardı kaldırımda.o alışkın değildi cenaze de alkışa.
Görmemişti böylesini vah! Vah!...dedi tövbe estağfirullah.
Sordum ; Amca niye dellenirsin.
Dedi evlat bilmez misin ;.Cenaze dua ister, bu alkış da nesi ?...
Dedim amca! Kalbini bozma sen.
Eskiden aynı senin gibi düşünürdüm ben.
Anlayınca kutsal sıfatların insandaki varlığını.
Nefis aradan çıkınca geriye Hak kaldığını.
Gördüm her halini öz’ ünden aldığını.
Özüm dedi ; Nefes harfe bulanıp oluyorsa adı dua,
İki elinin sesi eder doksan dokuz esma.
Alkışlayanlar bilmeseler de işin aslını. bu fiilleri ikrar ediyor varoluşun sırrını.
Mahzun gönül pak’ dır, hem o anda çoğunun kalpleri mahzun.
Gönülden gelen bu alkışlara iki cihan kurban olsun...
Amca dedi; Evlat sağ olasın.
geç anladık gerçeği , çiğlik burada kalsın.
Vaktim azdır anlamaya aşk ile .
Gideyim de düşmeyeyim erenlerin diline.
Özhan Erem
08.12.2005 ve Daima.
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)
