size Almanya havalimanında yaşadığım hikayeyi anlatayım.

[daia]

merhaba arkadaşlar, amacım biraz yüzünüz gülümsesin

2011 yılı eylülün son günü ''october fest'' şenliğini kaçırmanın üzüntüsü ile ALmanyadaki staj programımı bitirmiş, Türkiye’ye dönme hazırlıkları başlamıştı.

neyse ben kendimi über Almanca öğrenmiş vaziyette sanarak ve bunun gururunu sonuna kadar yaşayarak Türkiye'de Almancamla hava atacağım anları düşünerek trene bindim, valizlerimi yerleştirdim ve küçük şirin kasaba Prien'den, Münih'e doğru hareket ettim. hava limanına geldim oturdum ,kahvemi aldım ve uçağıma daha 1-2 saat kalmasının rahatlığı ile, son anda satın almış olduğum Almanca küçük hikaye kitaplarımı okuyordum. Birden benim de bineceğim Thy İstanbul deskinde bir hareketlilik gözüme çarptı ,millet çatır çutur check in yapıyordu. ben de ilk defa yurt dışına çıkmanın gerginliğinin üstüme birden çökmesiyle ,hemen ayağa kalktım. Aslında olay ,her şeyde panik atak yaşayan bir kaç yolcunun hemen check in yapmak istemesinden ibaretti, çünkü henüz uçağın check ini 1 dakika önce açılmıştı, ve panik yapacak durum yoktu. neyse ki bende ki gerginlik şu an ki rahatlığımın yanından bile geçmiyordu, sanki uçağa 1 dakika kalmış gibi tam ayağa kalktım, Allahlım öyle bir tuvaletim geldi ki, ben küçükken annemin peşinden oyuncak alsın diye tuvaletimi tuttuğumdan beri ,öyle bir tuvalet aciliyeti hissetmemiştim, nerdeyse altıma edecek kadar bir anda gelmiş, herkesin içinde altına yapan bir Türk olarak Alman manşetlerine çıkma eşiğine getirmişti. Gözüm hemen tepelerdeki levhaları aradı, gözümün görmesini istediği şey , bir erkek ve bir kadının yan yana gösterildiği o eşsiz rahatlama bölgelerine giden ,ok işaretleriydi. neyse ki tam karşımdaydı, alelacele valizleri olduğu gibi bırakarak ,hızlı ama koşmayan adımlarla tuvalete yöneldim, içimdeki korkuların haddi hesabı yok , uçağı kaçırma korkusu(ki alakası yok durumun) , altıma kaçırma korkusu(o trene binmeden önce, sırf tanıdık yiyecek diye o Arap restaurantında döneri yemeyecektim). kapıya 100 metre maratonunda zafere ulaşmış atlet gibi vardığımda , mutlulukla karışık bir hüzün kaplamıştı tüm benliğimi. Klozete oturduğum an ise hayatımda sanki ,her şeyi başarmış bir insan havasına bürünmem için yetmişti.
Rahatlama geldikten sonra, ister istemez etrafımı incelemeye başladım, bir terslik vardı ama neydi?
Etrafımda nedense adet bezlerinin atılması gerektiği bir kutunun olması, tuvalet kapısında, lavaboda makyaj malzemelerinin kutularını bırakmayın tarzı uyarıların olduğu yazıların 15 dilde çevrilerek yazılmış olması çok tuhaftı. Ayrıca nedense ağır bir parfüm kokusu olan bir tuvalet, hayatımda daha önce gördüğüm bir şey değildi. Kapıyı hafifi aralayıp dışarı baktığımda ise, acı gerçekle karşılaşmıştım. Dışarıda 3 veya 4 tane kadın, ayna etrafında sohbet ederken makyaj yapıyorlardı. O an hayatımın en kötü günü olmuş ve ben orada resmen kapana kısılmıştım. Aklımdan geçen şeyler, ‘Kadınlar tuvaletindeki Türk sapık’’ ’’tuvaletteki sapık yakalandı ‘’ tarzı manşetlerdi. Ara ara dışarı bakıp koridorda kimsenin olmadığından emin olup, hızlıca oradan çıkmam gerekiyordu. Ama nedense o koridor hiç boşalmıyordu, sürekli sifona basıyor, en ufak öksürüğümün bile fark edilmemesi için üstün çaba sarf ediyordum. Ben Almanya’ da yazın ortasında bile sonbahar havası yaşarken, ilk defa o kadar terlemiştim. Bir an sesler kesildi ve herhangi bir insanın olmadığına dair bir ortam yakaladığımı hissettim, hafifçe kapıdan dışarı bakmamla kimsenin olmadığını gördüm. Donu tumanı hemen çektim, çok hızlı bir şekilde oradan çıkmam gerekiyordu, kapıyı açtım ayağımı attım, koridor kapısıyla aramdaki mesafe, hayatta şimdiye kadar gördüğüm en uzun mesafeydi. Tam koridora çıktım, elimi cebimin üstüne koydum. Bir baktım Cüzdanı tuvalet kâğıdı kutusunun üstüne koymuştum, olmadığını fark ettim, neyse döndüm onu da aldım, dışarı ayağımı attım, tam çıkarken, başka kabinden bir kadın dışarı fırladı.
Göz göze geldik, sadece Servus (merhaba) dedim ve çıktım �� Çığlık atsa üstüne falan zıplar ağzını kapatırdım, o derece stres içindeydim, sonrasında erkekler tuvaletine girdim, oh be dedim , kondom satın alınacak otomat falan, oh be dedim, burası benim yurdum, burası benim vatanım dedim . Türkiye’ye indiğimde öyle bir rahatlık yoktu. Sonra ellerimi yıkayıp sakin şekilde check-in yaptım .

[MUSTAFA KIR]

Rahatlayabildiysen; kadınlar tuvaletini'de kullan sorun yok. Ama bidaha iyi bak tabela'ya 😁

[chopperrider]

Almanya'da kadınlar tuvaletinde erkek var diye çığlık atacak Alman kadın olacağını pek sanmıyorum açıkçası.
Sonuçta spalardan saunlardan kadın erkek çıplak olarak yararlanıyor.

[MeNGuC]

Keşke hiç dönmeyip hayatını kurtaraydın

[Kübra006]

Benimde başıma gelmişti.
Aceleyle erkek wc ye girmiş,aynı hızla pardon pardon diyerek (eller ile bakmıyorum anlamında tuhaf hareketler yaparak) çıkmıştım.Erkek tuvaletliğinin önündeki beyefendinin yüz ifadesini unutamam tabi.

Kader arkadaşım burada suç bizim değil,suç kapıdaki erkek ve kadın işaretlerinin çok küçük,belirsiz yapılması.Erkek işareti olarak düz siyah adam yapılırken kadın işareti olarak o adama etek giydirilmiş hissi veren yanlara hafif bir çıkıntı yaparsan kimse anlamaz tabi.Dikkat çekici olmalı.

Birde bazı cafe-restaurantlarda cinsiyet ayrımı yapılmayan wc ler var.Tam bir kabus.
Kimse medeniyet göstergesidir o demesin,medeniyeti ölçecek daha nice hususlar var.

[Levent]

Avrupa'da Public kullanılan ortamlarda böyle şeyler var, bence askerlik gibi düşünecek olursak, ışığın düğmesinin altında bile gereksiz ise kapat yazıyor. Mantık yok derler ama mantıklı


Romanyada çekmiştim bu yaz..

[Akhunturk]

Havalimanı tuvalet macerası denince İtalya'ya vizesiz pasaportsuz tuvaletten girişim aklıma geldi.

Bundan 11-12 sene evvel daha yeni yeni yurtdışı maceralarım, uçak fobim var alkol alıp binebiliyorum uçağa. İki arkadaş Tokyoya ucuz gidecez diye İtalya aktarmalı Alitalia ile uçuyoruz. Romadan uçak yaklaşık 5,5-6 saat sonra tekrar kalkacak ve bu yolla daha önce bir kez daha aynı yere uçmuştum. İkinci aynı güzargahta gitmenin ve alkolün özgüveni ile fiumicino havalimanında takılıyoruz.
Havalimanı tuvaletine girdim bir çıktım iç hatlardayım. Kapıya kadar çıktım dışarıda taksiler filan ulan nasıl olur diyorum, tuvalette uyuya kaldım rüyadayım sanıyorum bakıyorum her şey gerçek. Havalimanı güvenliğine gittim pasaport kaydı, vize filan olmadan iç hat kısmına nasıl geldiğimi hem onların hem benim anlamam, onlara kendimin de bilmediğim derdimi anlatmam yaklaşık 1 saat sürdü. 2 saatten fazla bir odada tutup yaklaşık 10 tane evrak imzalatıp uçağıma yolladır.

Meğerse 2 terminal arası açılıp kapanan paravan varmış. İç-dış hatlar ortak tuvaleti kullanıyormuş. Sanırım tuvalette çok uzun kaldım beni gözden kaçırdılar ben tuvaletteyken dış hat tarafını kapatıp ve iç hat paravanı açılmıştı. Baya bir kriz çıkartmış oldum.