24 yaşındayım hiç sevgilim olmadı (benim gibi olan var mı ?)
Reklamlar
-
22 Eylül 2017, 23:33
#181
Sende kendimi gördüm.Yaşım 19 şu aşınmış elime bir kız eli bile değmedi.Çok sıkıcı bir insan değilimdir,arkadaşım var tipimde öyle çok kötü değildir.Ama kızlarla konuşamıyorum ben çok kasıyorum kendimi.Tam bir kazmayım yani fakültede hoşlandığım bir kız var arada bir göz göze geliyoruz bilemiyorum beni kesiyormu yoksa göz göze mi geliyoruz.Ama şundan eminim ona içimi dökecek özgüven yok bende,hele hayır dese mum gibi erirdim.Kaybetmeye mecburum yani.
Reklamlar
-
23 Eylül 2017, 00:10
#182
-
23 Eylül 2017, 00:57
#183
Fatih'e kaybolursanız yolda adres sormayın kızlar Camınada tıklamayın.
Bunlar çok büyük ümit veren hareketler,duyguları ile oynamayın.
-
23 Eylül 2017, 01:10
#184
Bende 24 yaşındayım aynı senin durumundayım benim çevrem oldu kız arkadaşlarım da oldu ama sevgili konusuna gelince başarısızlık var ama dert etmiyorum kaybettiğimiz birşey yok merak etme
-
23 Eylül 2017, 01:14
#185
30 yaşına kadar karşı cins ile konuşmaya dahi çekinirdim.
sonra hasbelkader evlendik, çoluk çocuk falan derken 40 yaşında normal bir birey olmayı başardım.
şu anda o anlarım aklıma geliyor da bir gülme alıyor beni. tecrübe kazandıkça, seviye geçtikçe eski davranışlarınızın aslında ne kadar boş ve anlamsız olduğunu farkedeceksiniz.
gençlere tavsiyem.. ööeehh ne tavsiyesi ya, nasıl iyi hissediyorsanız öyle yaşayın işte. nasıl olsa ileride açılacak, benim gibi eski halinize güleceksiniz.
başkaları için yaşamayın, kendiniz için yaşayın. hata yapın, bir daha yapın, bir daha. hata demek tecrübe kazanmak demektir..
-
23 Eylül 2017, 20:54
#186
komşunun kızına karşı biraz utangaçlık vardı evet çünkü o zamanlar biraz daha toydum fakat artık kızlarla konuşmaktan çekinme yada utanma yok, utanmam için sebep yok ki :D
utanıp çekinecek biri varsa o kız olmalı.
yolda bana adres soran kızdan utanmadım zaten ama o an ondan nasıl bir elektrik aldım nasıl bir elektrik verdim bilemiyorum. yani böyle bir şey nadiren olur. felaket bir elektrik oluştu aramızda ve bunu dışarıdan görenler anlardı sanırım. galiba ikimizinde evlilik yaşı gelmiş o yüzdende olabilir evet bu doğru.
kız arkadaşım çok oldu, kızlarla iyi anlaşıyorum. orta okulda, lisede, üniversitede kız arkadaşlarım vardı ve dediğim gibi kızlar bende ne çekicilik buluyorlardı bunu ancak kızlar bilir fakat doğrusunu söylemek gerekirse kız arkadaş erkek arkadaştan daha iyi!
yalan söylemiyorlar, art niyetli yada fesat olmuyorlar. bir kızla sevgili olmasan da arkadaş olmak iyi oluyor.
yani erkek arkadaşın ile nasıl sohbet edersen kız ile de öyle sohbet ediyorsun. tabi argo konuşmak yok, zaten ben normalde argo konuşmayı sevmem.
lise zamanlarımda komşunun kızını seviyordum. bu kız başka komşunun kızı yani yukarıda nefesimi kesen kız değil ama olsun bu kızı da seviyordum işte. ona bilgisayardan bahsediyordum, bilgisayar parçalarını anlatıyordum.
bilgisayarda oda benim oynadığım savaş oyununu oynuyordu, oyunun adı "at ve kılıç" türk yapımı efsane bir oyundur. oyundan bahsetmeyeyim. canım sıkıldıkça yada onu göresim geldikçe gidiyordum beraber oynadığımız oluyordu. her yapılan şey söylenmez ama sevgilin ile canın ne yapmak istiyorsa onu yaparsın, ister evcilik oynayın ister ip atlayın isterseniz beraber patates kızartın yani hiç önemli değil.
önemli olan sevdiğin kız ile beraber olmak.
ama günümüzde bu sevgi işi laçka durumda, yani elbise değiştirir gibi sevgili değiştiriyorlar. bence bu doğru değil. mesela benim şimdi bahsettiğim kız arkadaşım biraz arkadaştan öte yani sevgili gibi bir şeydi ve ilk erkek arkadaşından çok bahsederdi bana. onu çok sevmiş ama afedersiniz o erkek denen şerefsiz ise bu kızı kullanıp atmış. bu şerefsize de baktım ne tip var ne bir şey, kız arkadaşıma soruyordum bunun neresini seviyorsun diye ama işte gönül ota da konuyor şeye de konuyor.
öyle işte, kızlardan utanmak ergenlik döneminde olur ve geçici bir şey. isim versemde sorun olmaz zaten kimse tanımıyor orta okulda konuşmayı sevdiğim kız arzu vardı, sevgili değildik ama sohbet etmesi güzel oluyordu. lisede de vardı bir kız onun ismini vermeyeyim ne gerek var. üniversite de pek olmadı, daha doğrusu çekingen zamanlarımdı fakat bazen çekingen bazen normal olurdum yani belli olmuyordu.
hiç unutmuyorum okula gidecektim ve minibüse bindim, iki tane boş kolduk var birisi en arkada 5 li koltuk ve 4 oturan bizim sınıftan arkadaşlar ve diğer boş koltuk ise sarışın bir kızın yanıydı. tam arkaya giderken vazgeçtim ve kıza sordum oturabilir miyim diye ve kızın bir kafa sallayışı vardı öyle bir hoşuma gitti ki anlatamam yani kız çok sevimli geldi bir anda. yanına oturdum ve ders notlarımı çıkardım, matematik çalışıyordum ben ve kız sordu hangi ders diye ve bende matematik dedim, sayfalarımı inceledi ve sanırım oda ingilizce çalışıyordu bende onun ne çalıştığını inceledim tabi bu arada sohbet de ettik.
sivil havacılık bölümü okuyormuş.
salağım ben işte yani ineceğim yer geldi ve ne gerizekalıyım ki kıza hiç arkadaşlık teklif etmedim. işte aşlın size bir aptallık örneği, o kız ile de aramızda elektrik olmuştu ve benden arkadaşlık teklifi bekliyordu ama fos çıktık biz ne güzel yanına oturdum, çok güzel sohbet ettik, ben ondan o benden hoşlandı fakat devamını niye getirmedim ben? e ozaman niye onun yanına oturdum? sarı uzun saçlı ve bej rengi bir mont giymişti fakat pantolonunu hatırlamıyorum botlarıda bej rengiydi hatırladığım kadarıyla, evet kırklareli soğuk oluyor kış aylarıydı.
işte böyle, okul hayatı güzel. şimdi iş hayatındayım ve akşama kadar öküzden bol bir şey görmüyorum, ee sonra fatih çok sinirli fatih çok asabi, ne kadar hıyar varsa çevremde! ben sinirli olmayayım da kim olsun. yok ki kız arkadaşım biraz stres atmak için sohbet etmeye.
akşama kadar milletin pis pis hareketlerini görüyorum, sinirlenmediğim bir gün yok. hele şu yere tükürürler ya deli oluyorum.
evet öyle işte, yeter yani yazmaktan sıkıldım ben millet hiç okumayacak.
-
25 Eylül 2017, 09:15
#187
şu 10 sayfada biriken potansiyel enerjiyi kinetiğe dökseniz ülke kalkınır
Reklamlar
Konu içerisindeki kullanıcılar
Şu an bu konu içerisinde 2 kullanıcı var. (0 üye ve 2 misafir)