Bir delinin defteri çok karisiktir.. Belki de senelerdir yazar cizer kendince.. Aglamayi da beceremez kimi zaman yerli,yersiz.. Hele gulmeyi kikirdamaktan ileri goturemezse cani sıkılır durur dusunur , kikirdamak gulmek midir,niye en son bir ağız dolusu kahkaha ile guldugumu hatirlayamiyorum diye..
Cani sadece yazmak ister bazen yeşil kapli defterine.. Hele son beş senesini gozden geçirirken defterinden kederlenisi daha coktur,kikirdayip ne salakmisim cümlesinden.. Salakligima doymayayim demisse hele birde,kesin orada bir bit yenigi vardir. Cumleler devam ederken, konu acikliya kavuştugunda agliyor bulur kendini deli.. Ve der ki, bir daha asla kimseye güvenmeyecegim!!
Bu cumleyi her soyleyisinde farkina varır diğer cumleyi bitirdiginde.. O cumle başka bir sayfada yazilidir ve tekrar der ki, " bir daha kimseye güvenmeyecegim " halbuki farkindadir, bunu her yazisi aslinda yeni bir hikaye,yeni bir komedi hatta yeni bir bilmecedir kendine.. Ve farkindadir, umut mayasinda vardır ve o dunyanin en kötü insanini dahi, annesine tebessümle bakarken gorurse sevebilir.
Yasarken ogrenirmis insan, başına gelmedenn bilemezmis disardan..hayaller kurmamak ona göre degilmis ,sadece kendinin içerisinde yer aldığı hayalleri severmis.. Çünkü bilirmis, insanlar riyakarlar.. Kurduklari hayallere sahip cikmazlarmis.. Bir gün biri ona hayalinden bahsetmiş,içerisinde de oluroylenin yer aldigi.. Oluroyle ,dinlemiş dinlemis dinlemis .. Sadece dinlemis , ve o biri demis ki,neden susuyorsun.. Oluroyle yine susmus kocaman ve icinden demis ki " oluroyle "
Bilmesekte cogu zaman hissederiz içerisinde tatlandirici konmus sozlleri,bakislari.. Bilmesekte doğar icimize bazen.. Biz kötü olmasakta secimlerimizdir bizi kötü yapan ve art niyetsiz seçtiğimız her davranis, iyi- kötü sifatini yapıştırır alnimiza..
Başka bi hikayeye dogru yol almakmis öğretici olan.her insan yeni bir kitapmis,okunmayi isteyen..
Günün birinde arap kizina köle talip olmus.. Arap kızın gonlu de ondaymis aslinda amma kafasi karisikmis, daha önce hiç sevdicegi olmamis.. Acaba demis,duygularim gerçek mi ??
Nasil anlarim,nasil anlarim derken..bir fikir gelmis aklina.. Medet ummus duadan.. Duasi kabul olmus. Günün birinde, kolenin ayyas arkadaşi, arap kizina aşık olmuş.. Kız farkina varmis ve elinden de birsey gelmiyormus.. Köle farkında degilmis ama ayyas boş durmamis.. Koleye gidip,arap kizin bende gönlü var demis,gozlerimin icine dahi bakamıyor utancından.. Köle,ayyasin sözüne inanmis..
Ancak kolenin unuttugu birsey varmis, bazen gözle gormek yetmezmis,kalben de gormek,gormeden de inanmak gerekirmis.. Her insan birinden birsey ogrenirde,öğrenirkende ogretirmis..
Arap kizi, koleye demis ki , bana güveniyor musun ?? Köle ise,bir damla gozyasiyla beraber hayir inanmiyorum demis.. arap kizi sevinmiş,çünkü biliyormus kimsenin hakki da ahi da kimsede kalmazmis.. Sağ eliylr sol parmagini cimciklemis,tırnaklamis aglamamak icin canini yakmis..
Gel zaman git zaman köle ile arap kizi karsilasmis.. Ancak köle pismanligini dizlerinin uzerine cokerek arap kizina göstersede,arap kizi biliyomus artik.. Vaktinden gec gelen hicbiseyin anlaminin olmadigini..