Çok sevdiğim "Kaldırımlar" şiirine bir nazire yapayım da hem bi motorcu şiiri olsun hem de arkadaşlarımla paylaşayım dedim. Bakalım beğenecek misiniz? yarım saat gibi bir sürede yazdım, artık olduğu kadar idare edin
VİRAJLAR
Virajdayım kimsesiz bir viraj ortasında
Sürüyorum arkama bakmadan sürüyorum
Yolumun apekse saplanan noktasında
Sanki diz verdiğim bir hayal görüyorum
Asfalt yolum her yandan hep çukurlarla oyuk
Ön lastikte bir hata kolluyor çakıl taşlar
Montum yine su aldı tene işledi soğuk
Daha beter oluyor kontralı savaşlar
İçimde damla damla bu yağmur birikiyor
Sanıyorum az sonra sırtımı da saracak
Yağmurun her zerresi body armor deliyor
Her yer nasipleniyor, kalmadı el kol bacak
Ama virajlar yine motorcunun annesi
Ama virajlar hala kalp uçuran bir andır
Ama virajlar yine duyulur dizle sesi
Ama virajlar bize kontralı lisandır
Bize düşmez can vermek dümdüz giden dragta
Bizler bu virajların eğittiği çocuğuz
İki elcikten öte iş yok başka tarakta
Motosiklet yönüyle batı ile doğuyuz
Biz gidelim yol gitsin biz gidelim yol gitsin
Yanımızdan aksınlar bir sel gibi fenerler
Gür, gür gazın sesini boş ormanlar işitsin
Yolumun tüm hedefi rüzgarla hoş seferler
Ne asfaltı göreyim ne de bir sürüneyim
Dört teker size kalsın! tek verin motorları
Hayali sevda gibi aşk ile serineyim
Verin siz bana verin, verin tek motorları
Uzanıverse selem ta kuyruktan depoya
Geçse silindirlerin bütün o titreşmesi
Oturup bir taht kadar rahatı duya duya
Sürse motosikletin kara sevdalı eşi
