Sizin arkadaşınız yok mu konuşacak dertleşecek, özelinizi internete yazıyosunuz garipsiniz hem de çok.
10 yıldır tanışıp sevişiyorsunuz sonra sen kızı bırakıp onu sevdiğin halde başka biriyle evlenip bir de üstüne çocuk yapıyorsun(Tamam, Allah bağışlasın ama)sonra kendi karını bırakıyosun ve muhtemelen evli iken o kız ile ilişkin devam ettiği için,kıza geri dönüyorsun sonra da''kadınlara güvenim kalmadı arkadaşlar''
????
Oke Bye...
...
hep bu saçma sapan diziler yüzünden.. Fikrim;olabileceğine inanıyorsan çocuğunun annesine dön,inanmıyorsan da yeni birini bul.
Peki usta tamam evlendin ayrıldın sonra şimdi bu kişi ile o kadar zaman geçirip tatile gidip çevreye eşim diye tanıttın. Niye evlenmediniz niye onunla evlenmek için ikna etmediniz.
Yani empati kurmaya çalışıyorum ama bir şekilde hiçbir yere koymadim.
5 sene bahsettiğin gibi herşeyi paylaştığım çok sevdiğim ve sevildiğimi düşündüğüm veya gördüğüm bir birlikteliğim vardı evliliği düşündüğümüz. Onsuz bir hayat düşünülemezdi ucu karanlıktı. O gün geldi ve bu ilişki bitti..
Sonra Uzun bir süre o acıyı bende çektim yaşadım vs. vs. vs. Sonra Yüce Rabbim karşıma öyle bir insan çıkardıki ben daha önce hiç sevilmediğimi anladım onunla. Sevgi neymiş aşk neymiş yeni tanıştım. Evlendim Allah a çok şükür çok mutluyum... Zaman gerçekten ilaç oldu.. Sanada olur umarım Hakkında hayırlısı. Küçükte bir tavsiye kardeş tavsiyesi , şuan ki durumundan kaynaklı yarın pişman olacağın kararlar almamaya dikkat et lütfen. Bence eşin ve çocuğun gerçek mutlu olacağın yer onların yanı.
Arkadaşım, o ayrılmayı kafaya koymuş. Zaman falan bahane. Kadınları anlamak kimin haddine ki sen anlayasın.Durumu kabullenmeye bak. İnşallah ilk evliliğini bu kız yüzünden bitirmemişsindir. Eğer öyleyse içinde kopacak fırtınalar seni Bakırköye kadar götürür.
Her halukarda birincisi de ikincisi de olumlu bitmemiş. Darısı üçüncüsüne inşallah.
Günaydın Herkese
Yani bana eski karına geri dön mü diyorsunuz?
---------- Mesajlar birleştirildi - 08:33 ---------- bir önceki mesaj zamanı 08:06 ----------
10 yıldır sevişme olayı çok ayıp öyle bişey yok tabiki. Tanışıklığımız onun bana aşıklığı var tabi o zaman daha 18 yaşlarında ve beni her gün görmek yanımda olmak istiyor.Ben evleniyorum öyle ya da böyle ama ne o ne de ben kısa ayrılıklar olsa da gerçek anlamda birbirimizden kopamıyoruz.Zaman akıp geçiyor ve ben günün birinde boşanıyorum.Tabi oda artık biraz daha büyüdü okulu bitti işe başladı tabi bu süreçlerin hepsinde beraberiz. Ben ailemin işyerinden ayrıldım kendi ayaklarım üstünde durmaya başladım ikimizde hayata beraber atıldık.Fakat onun tarafından hep bir aile engeli vardı annesi istemiyordu babası bilmiyordu.Annesi sabır etti kızının hevesi gider yada Olcay onu bırakıp gider diye ama öyle olmadı kenetlendik birbirimize öyle yada böyle mücadele ettik. Ama annesi rahat durmadı babasına yetiştirdi. Tabi o zamanlar bundan 6-7 ay önce bir kıyamet koptu.Babası onu azarladı tehditler etti beni aradı küfürler etti ama o zamanda bile o beni bırakmadı zor birkaç hafta geçirdik ama çok şükür atlattık.Yani işim ile yeni umutlar yeşerdi ve eve çıkmaya karar verdik.Şubat ayında olacaktı bu inşallah.Ev bakıyorduk, eşya bakıyorduk.Ama bunları görmeden benden ayrıldı. Gerekçe ailem istemiyor, ben yoruldum. Ne konuşacağız ki, anla artık istemiyorlar vs vs.Kısa kısa anlattım gelişmeler böyle herkesin düşündüğü gibi de değil belki. Hatalarım illa ki var ama kimin yok ki hanginiz garanti eder başına böyle bir şeyin gelmeyeceğini?
Bir ev tuttum hemde onun çok beğendiğini cumartesi bir kaç eşyam ile yeni evime geçeceğim. O olur ya da olmaz ama gönül ister yanımda yuvamızda olsun. Bana yine öyle baksın.
Her şeyin hayırlısı Allahtan.Ama dediğim insana dokunan böyle bir birlikteliği kesip atmak hiçe saymak.Belki fikir değiştirir ama acaba ne kadar güvenim kalır...
Geçenlerde eniştemin erkek kardeşi kız kaçırdı.
Ailesi vermekten vazgeçti. Kız onca baskı ve belki şiddete karşı 6 aylık sevgilisi ile kaçtı ve evlendi. Şimdi bir haftadır balayı yapıyorlar. Bu doğrumu bence değil!Neden? Çünkü daha ne kadar tanıyorsun ne yaşadın ne kadar güvenebilirsin? Ama inşallah çok mutlu olurlar ve birbirlerinin kıymetini bilirler. Aileler öyle yada böyle barışır ve sular durulur.
Benim de suçum evlenmiş ve çocuklu olmak...
İnsan, yaşayarak öğrenen, kişisel gelişimini yaptığı hatalar üzerinden değerlendiren bir varlıktır. Dışarıda onu bunu şunu bunu suçlamak kolaydır, ama insanın kendi hayatı açısından en verimli yapabileceği şey ilk önce aynaya dönüp bakabilmek ve yaptığı yanlışlardan ders çıkarıp bundan sonra nereye gidebileceğini değerlendirmektir. Sonuçta her ne kadar bir şeyleri suçlasan da kendini böyle bir durum içerisine yerleştiren kişi kendinsin.
Psikolog olarak çalışan bir birey olarak sana verebileceğim öneri, daha da kendini batağa sürüklemeden, profesyonel olur, ailene çevrene dahil olmayan bilge bir tanıdık da olabilir, bir destek almandır birebir yüz yüze. Bunlar forumlarda yazıp edip çözülemez. Aslında bunları burada paylaşman bile sosyal destek anlamında kısıtlı olduğunu gösteriyor bence, düzeltmen gereken şeyler var gibi.
Teşekkür ederim.Yazdıklarımdan da anlaşılacağı gibi suçu başkalarında aramıyorum en başından kabahatli kendimin olduğunu çoktan kabul ettim.
Amacım zaten yeni daha sağlam bir hayat gelecek kurmak hatalarımı tekrarlamak. Forumda paylaşmam tedavi görmek amacı ile değil başka insanlar fikirlerine deneyimlerine görmek ve dertleşmek idi. Pisikolog olayına ters bakmıyorum...Belki faydası da olur.
İnsanlar tabi ki bu konuları başkaları ile konuşuyor bende öyle.Yani başkaları ile büyük küçük genç yaşlı demeden danıştığım olmuştur.
Düzeltmem gereken şeyler ne olabilir mesela?
---------- Mesajlar birleştirildi - 09:36 ---------- bir önceki mesaj zamanı 09:26 ----------
---------- Mesajlar birleştirildi - 09:38 ---------- bir önceki mesaj zamanı 09:36 ----------
Merhaba ben de o da istedi ama ailesi engel oluyor istemiyor! Oda sanırım ailesini dinliyor, sözlerinden çıkamıyor, cesaret edemiyor, korkuyor!Her kadın aynı değil.Her aile aynı değil. Oysaki ailesi beni ve ailemi az çok tanıyor, bende onları. Kimsenin ailesi ya da sülalesi dört dörtlük değil!
Tek yönlü bakıyorsun hayata gibi geldi bana açıkçası. Odak noktan sadece bir tek kişiden ibaret gibi. Çocuğun olduğunu söyledin, ama aklının köşesinde bile yok gibi. Kendine ve çevrene karşı sorumlulukların ne noktada yatıyor, bu sorumlulukları taşıyabilecek kapasitede misin? Senin hayata dair yapabileceğin şeyler var, ama bunu yapabilmek için gerçekten sana ihtiyaç duyan ve senin yanında olmak isteyen insanların yanında olarak birşeyler yapabilirsin, insanın enerjisi yapabilecekleri kısıtlı. İlgisini ve alakasını buna gerçekten ihtiyaç duyan, yanında olmak isteyen ve bunun yanında kanından canından insanlara yöneltmeli öncelikle, sorumlulukların, yaptıklarının farkına varılıp bu noktada adım atılabilmeli.
Çocuğunun hayatı ne olacak hiç düşündün mü? Kendini sorguladın mı hiç neden seninle olmayacak, zaten senin de gerçek anlamda olmak istemediğin birisiyle (olmak istesen beklerdin baştan) kendini oyaladığın, herşeyi ondan ibaret gördüğün konusunda? Şu an için senin bir gerçekliğin var içinde bulunduğun durum var, bunlardan kopuk, sağlam temellere dayanmayan, olmayacak hayallerden arzulardan kurulu bir iç dünyan var. İkisinin uyum içerisinde olması gerekir hayatı gerçekleştirebilmek adına. Benim söyleyebileceklerim bu kadar.
Öncelikle aramızdaki yaş gereği abi diye hitap etmek istiyorum umarım bir sakıncası yoktur. Sevgili abicim öncelikle bu problemi hayatından en az hasarla atmanı diliyorum. Sen en az hasarla atlat ki oğlunda bir o kadar kolay atlatabilsin. İnsan istediği hayatı yaşayamayabilir. Birini seversin farklı biriyle evlenirsin. Anlaşamazsın boşanırsın buda normal çünkü sevgisiz bir evlilik gerçekten daha zor olabilir. Çocuk için bir şey söylemek istemiyorum insan olan herkes önceliğin kimde olduğunu zaten az çok bilir. Bu süreçte asla çocuğunu yalnız bırakma. Herkes gitsin ama onu kaybetme sakın!!
Kadınlarda benim hayretle karşıladığım bir tepki var abi. İstedikleri zaman zankk diye sana karşı tepkisizleşebiliyorlar. Bir gün önce aşkım bitanem seni çoooook seviyorum bir gün sonra allah seni davul etsin modu. Ve ne yazık ki bunun sebebi birçok şey olabilir ama sonucu sizi silmek istemesidir. Bunu nerden mi biliyorum yaşadım be abi ''Tecrübe yediğin kazıkların toplamıdır'' demişler doğruda söylemişler. Sana çok sallama diyecem ama insanın kabullenmesi zor oluyor. Keşke hayatının kararlarını verirken ya hep duygularında ya da hep mantığınla verseydin. Bir ondan bir bundan olmuyor. Şuan olan olmuş artık sen gerçekten hayattan ne istiyorsun onu bir düşün ona göre bir karar ver. Ama kimseyi zorlamadan ve çok yormadan Geri kalan tavsiyeler arkadaşlarla hemen hemen aynı özellikle tr_select ( ismini bilmiyorum ama yorumlarını dikkatle takip ediyorum biraz sivri dille yazar tarzından dolayıdır diye tahmin ediyorum nickli arkadaşın yazdığı son cümleleri iyi okumalısın. Allah kolaylık versin..
Bas Gitar tınılayan bir felsefedir dedi Yaşlı Kurt, Motosiklet ise homurdayan bir felsefedir dedi Yavru Kurt...
Arkadaşlar oğlumu ihmal ettiğimi nereden çıkartıyorsunuz?
Tr_selecet oğuz tatlı dille söyleemiş fakat TAM SOPALIKSIN birini sev onla evlenme gitt başka kızla evlen bide çocuğun olsun bide kızı aldat hemen diyeceksin onu ondan önce sevdim yok öyle bi hayat evli adamın karısından başka kimse ile işi olmaz senin oğlan varmış Allah bağışlasın yuvanı dağıtma akıllı davran duyguların ile hareket etme beyninle hareket et
Not: evlendiğin kızın akrabalarıda bu durumu duyarsa Sana
-- ozaman aklın nerdeydi **
---(inleyen nağmeler)
--- üstüne dövseler
haklılar ..
Benim de annem babam bosandı tabi ben 16 yasındayken simdi 18 im ve sunu söylüyebilirim çok büyük travma yasadım ben okul hayatım bitti kimseyle konusmaz oldum asosyallik başladı evden cıkamz oldum vs vs Lütfen ama lütfen çocugunuzu ihmal etmeyin ama lütfen.Sürekli gezin tozun beraber vakit gecirin yani sizden nefret etmesin ilerde cok pişman olursunuz babam gibi.
Siz babanız ile görüşmediniz mi ya da hala görüşmüyor musunuz? Yoksa başka yerlere mi gitti?
Aslında çok ufak bir yaşta da başına gelmemiş bunlar fakat dramatik bir şekilde yaşamana biraz şaşırdım ve üzüldüm.
Ama çok şükür toparlamış sın gibi.
(Herhale konudaki tek olumlu mesaj olucak)
Şeytani bir şey yapmamışsın bunu belirtmek isterim. Fani dünya insan ilişkileri vs. olur böyle. Evlenirsin ama başkasını seversin. Herşeyi bırakıp gitmek istersin. Olur olmaz duruma göre değişir. Öncelikle belirtmek isterim ki; herkesin yaşamı, düşüncesi, hareketleri kendisine. Belli ki sen artık olayı paylaşıp rahatlamak istemişsin, iyi de etmişsin açıkçası.
Eski eşin ve çocuğun konusunda diyeceğim tek şey; onlardan maddi ve manevi desteği kesmediğin sürece kötü bir baba olmazsın. Sonuçta türkiye'de ilk boşanan sen değilsin biraz sayısal bakarsak olaya 2012 de 600 bin kişi evlenmiş 120 bin'i boşanmış. Yani evlilik ne kadar normalse boşanma da bence o kadar normal, en azından benim düşüncem bu yönde.
Yukarıda da dediğim gibi; fani dünya bugün varız yarın yokuz, çevrene zarar vermediğin sürece keyfine göre yaşaman lazım. tabiki de yaptığın hareketlerden sorumlu olduğunu unutma kimse "kötü bir baba" olmak istemez
Tabi ki görüştüm ama hayatımın içine edip gitti tam okul sınav derken herseyi bosladım tabi ki toparladım simdi hiç takmıyorum böyle olmasaydı keske ama baba diyemiyorum o derce arkadas gibi de değil bir değişik yaww :D :D
Şu an bu konu içerisinde 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 misafir)