7 yıldır tanıdığım, çok sevdiğim, 1.5 yıl ilişki yaşayıp ayrıldığım ama birbirimiz için çok özel olduğumuz için görüşmeye devam ettiğim, benim için her zaman özel bir yeri olan, başkalarından kıskandığım, onunla üzülüp sevindiğim kızın 2 aydır bir ilişkisi var. Dün de evlilik teklifi alıp kabul etmiş. O da beni hayatından çıkarmak istemiyor ve her konuştuğumuzda sevgilisinden bahsediyor sırf sevgilisi olduğuna alışıyım diye. İster istemez her konuşmada bozuk çalıyorum ve bunun için bana kızıyor. Az önce konuştuk evlilik teklifi aldığını ve kabul ettiğini çok mutlu olduğunu söyledi. Önce sevinmiş taklidi yapmaya çalıştım çünkü söz vermiştim trip atmayacağıma. Beceremedim ellerim titredi. Belli etmeden telefonu kapatalım sen meşgulsündür dedim kapattırmadı. Anladı çok kötü olduğumu. Her geçen gün ellerimden biraz daha kaydığını hissettiğim sevdiğimin bugün elimi bıraktığını hissettim. Her geçen gün eriyordum bugün bittim sanki.
Dertliyim dostlarım. Dayanamıyorum. Tanrıya yalvarıyorum her gece al onu içimden kalbimden kırıntı dahi bırakma diye, olmuyor. Sürekli içimde bir sıkıntı bunalım var. Oysaki hiç bunalım bi tip değilimdir. Hayattaki bütün zevklerim anlamsızlaştı. Motosiklete de binmiyorum. Yanıma paket elemanı aldım o gidip geliyor.
Çok dertliyim dostlarım öyle böyle değil. Sonumuz ne olacak onu kalbimden silip atabilecek miyim ya da bir mucize yollarımız tekrar kesişecek mi hiç bilmiyorum. Tek bildiğim 27 yaşındayım ve hayatımda hiç böyle bir bunalım yaşamamıştım. Hayvan gibi saatlerce hiç durmadan içip bu dünyadan kopmak istiyorum ama biliyorum ki o zaman dayanamayıp arayacağım onu kalbini kıracağım. Tutuyorum kendimi, daha ne kadar tutabilirim onu da bilmiyorum.
Değerli vaktinizi aldım kusura bakmayın.
acayüp adlı üyeden alıntı
